Vinnuflokkur
Hvað er verkalýðurinn?
„Vinnustétt“ er félagshagfræðilegt hugtak sem notað er til að lýsa einstaklingum í félagslegri stétt sem einkennist af störfum sem veita lág laun, krefjast takmarkaðrar færni eða líkamlegrar vinnu. Venjulega hafa störf verkalýðsstéttarinnar dregið úr menntunarkröfum. Atvinnulausir einstaklingar eða þeir sem njóta stuðnings félagslegrar velferðaráætlunar eru oft í verkalýðsstéttinni.
Að skilja verkalýðinn
Þó að „verkalýðsstétt“ sé venjulega tengd handavinnu og takmarkaðri menntun, eru verkamenn nauðsynlegir fyrir hvert hagkerfi. Hagfræðingar í Bandaríkjunum skilgreina almennt „vinnustétt“ sem fullorðið fólk án háskólaprófs. Margir meðlimir verkalýðsstéttarinnar eru einnig skilgreindir sem millistéttir.
Félagsfræðingar eins og Dennis Gilbert og Joseph Kahl, sem var félagsfræðiprófessor við Cornell háskóla og höfundur kennslubókarinnar The American Class Structure frá 1957, tilgreindu verkamannastéttina sem fjölmennustu stéttina í Ameríku.
Aðrir félagsfræðingar eins og William Thompson, Joseph Hickey og James Henslin segja að lægri millistéttin sé stærsta. Í stéttalíkönunum sem þessir félagsfræðingar hafa búið til, samanstendur verkalýðsstéttin á milli 30% til 35% íbúanna, nokkurn veginn sama fjölda í lægri miðstéttinni. Samkvæmt Dennis Gilbert samanstendur verkalýðsstéttin af þeim sem eru á milli 25. og 55. hundraðshluta samfélagsins.
Karl Marx lýsti verkalýðnum sem „verkalýðnum“ og að það væri verkalýðurinn sem á endanum skapaði vörurnar og veitti þá þjónustu sem skapaði auð samfélagsins. Marxistar og sósíalistar skilgreina verkalýðinn sem þá sem hafa ekkert að selja nema vinnuafl sitt og færni. Í þeim skilningi nær vinnustéttin til bæði hvítra og verkamanna, verkamanna og verkamanna af öllum gerðum, að undanskildum einstaklingum sem hafa tekjur sínar af eignarhaldi fyrirtækja og vinnu annarra.
Tegundir verkamannastétta
Verkamannastörf í dag eru talsvert öðruvísi en verkamannastörfin á fimmta og sjöunda áratugnum. Bandaríkjamönnum sem starfa í verksmiðjum og iðnaðarstörfum hefur fækkað í mörg ár. Í dag eru flest störf verkalýðsstéttarinnar að finna í þjónustugeiranum og innihalda venjulega:
Skrifstofustörf
Stöður í matvælaiðnaði
Smásala
Lágkunnátta verkamannaköll
Þjálfarar á lágu stigi
Oft borga verkalýðsstörf minna en $15 á klukkustund og sum þessara starfa fela ekki í sér heilsubætur. Í Ameríku er lýðfræðin í kringum verkamannastéttina að verða fjölbreyttari. Um það bil 59% verkamannastéttarinnar eru hvítir Bandaríkjamenn, niður úr 88% á fjórða áratugnum. Afríku-Bandaríkjamenn eru 14% á meðan Rómönskubúar eru nú 21% af verkalýðsstéttinni í Bandaríkjunum
Saga verkalýðsins í Evrópu
Í feudal Evrópu voru flestir hluti af verkalýðsstéttinni; hópur sem samanstendur af mismunandi starfsgreinum, iðngreinum og störfum. Lögfræðingur, iðnaðarmaður og bóndi, til dæmis, voru allir meðlimir – hvorki meðlimir aðalsins eða trúarelítunnar. Svipuð stigveldi voru til utan Evrópu í öðrum samfélögum fyrir iðnbyltingu.
Litið var á félagslega stöðu þessara verkalýðsstétta sem skipuð náttúrulögmálum og almennri trúarskoðun. Bændur mótmæltu þessari skynjun í þýska bændastríðinu. Seint á 18. öld, undir áhrifum upplýsingatímans, var ekki hægt að samræma breytta Evrópu við hugmyndina um óbreytanlega guðsskapaða þjóðfélagsskipan. Auðugir meðlimir samfélaga á þeim tíma reyndu að halda verkalýðnum undir sig og sögðu siðferðilega og siðferðilega yfirburði.
Hápunktar
Vinnustétt er félagshagfræðilegt hugtak sem lýsir einstaklingum í félagslegri stétt sem einkennist af störfum sem veita lág laun og krefjast takmarkaðrar færni.
Í dag eru flest störf verkalýðsstéttarinnar að finna í þjónustugeiranum og fela í sér skrifstofustörf, smásölustörf og verkamannastörf með litla menntun.
Venjulega hafa störf verkalýðsstéttarinnar dregið úr menntunarkröfum.
