Bahasa Penanda HyperText – HTML
Apakah itu HyperText Markup Language (HTML)?
HyperText Markup Language (HTML) ialah set simbol atau kod penanda yang dimasukkan ke dalam fail yang bertujuan untuk dipaparkan di Internet. Penanda memberitahu pelayar web cara memaparkan perkataan dan imej halaman web.
Setiap kod penanda bahagian individu (yang akan berada di antara aksara "<" dan ">") dirujuk sebagai elemen, walaupun ramai orang juga merujuknya sebagai teg. Sesetengah elemen datang secara berpasangan yang menunjukkan bila beberapa kesan paparan akan bermula dan bila ia akan berakhir.
HTML Diterangkan
HyperText Markup Language ialah bahasa komputer yang memudahkan penciptaan laman web. Bahasa itu, yang mempunyai perkataan kod dan sintaks sama seperti bahasa lain, agak mudah difahami dan, seiring dengan berlalunya masa, semakin berkuasa dalam perkara yang membolehkan seseorang mencipta. HTML terus berkembang untuk memenuhi permintaan dan keperluan Internet di bawah nama World Wide Web Consortium, organisasi yang mereka bentuk dan mengekalkan bahasa; contohnya, dengan peralihan kepada Web 2.0.
HyperText ialah kaedah pengguna Internet menavigasi web. Dengan mengklik pada teks khas yang dipanggil hiperpautan, pengguna dibawa ke halaman baharu. Penggunaan hyper bermakna ia tidak linear, jadi pengguna boleh pergi ke mana-mana sahaja di Internet hanya dengan mengklik pada pautan yang tersedia. Penanda ialah perkara yang dilakukan oleh tag HTML pada teks di dalamnya; mereka menandakannya sebagai jenis teks tertentu. Sebagai contoh, teks penanda boleh datang dalam bentuk muka tebal atau jenis huruf condong untuk menarik perhatian khusus kepada perkataan atau frasa.
Asas Bahasa Penanda Hiperteks
Pada terasnya, HTML ialah satu siri kod pendek yang ditaip ke dalam fail teks. Ini adalah teg yang menguatkan keupayaan HTML. Teks disimpan sebagai fail HTML dan dilihat melalui pelayar web. Penyemak imbas membaca fail dan menterjemah teks ke dalam bentuk yang boleh dilihat, seperti yang diarahkan oleh kod yang digunakan pengarang untuk menulis apa yang menjadi pemaparan yang boleh dilihat. Menulis HTML memerlukan tag digunakan dengan betul untuk mencipta visi pengarang.
Teg adalah apa yang memisahkan teks biasa daripada kod HTML. Teg ialah perkataan antara apa yang dikenali sebagai kurungan sudut, yang membenarkan grafik, imej dan jadual dipaparkan pada halaman web. Tag yang berbeza melaksanakan fungsi yang berbeza. Teg paling asas menggunakan pemformatan pada teks. Memandangkan antara muka web perlu menjadi lebih dinamik, Cascading Style Sheets (CSS) dan aplikasi JavaScript boleh digunakan. CSS menjadikan halaman web lebih mudah diakses dan JavaScript menambah kuasa pada HTML asas.
HTML lwn. XML
Tidak seperti HTML, Bahasa Penanda Boleh Diperluas atau XML, membolehkan pengguna menentukan penanda mereka sendiri. Sebagai contoh, menggunakan XML, seorang pengguna boleh memilih untuk menandakan nota kaki dengan teg
Menggunakan HTML, hanya satu teg yang telah ditentukan boleh digunakan untuk menandakan jenis maklumat tertentu. Dokumen XML bertujuan untuk mudah dibaca kerana ia mengandungi teg yang ditentukan pengguna dan kerana dokumen tersebut hanya terdiri daripada penanda dan kandungan.
Sorotan
HyperText Markup Language (HTML) ialah bahasa skrip asas yang digunakan oleh pelayar web untuk memaparkan halaman di web seluruh dunia.
Versi awal HTML adalah statik (Web 1.0), manakala lelaran yang lebih baharu menampilkan banyak fleksibiliti dinamik (Web 2.0, 3.0).
Penanda ialah teks yang muncul di antara dua kurungan runcing (cth,
), dan kandungan adalah segala-galanya. HyperText membenarkan pengguna mengklik pautan dan diubah hala ke halaman baharu yang dirujuk oleh pautan itu.
