Perpustakaan

Dalam pengaturcaraan komputer, istilah perpustakaan merujuk kepada koleksi sumber stabil yang didokumentasikan dengan baik, yang mungkin termasuk fail boleh laku, dokumentasi, templat mesej dan kod bertulis.

Istilah ini juga boleh merujuk kepada koleksi modul pra-tulisan yang apabila digunakan, melaksanakan tindakan tertentu atau menghasilkan output tertentu. Modul dalam perpustakaan boleh berbentuk kod, definisi kelas, prosedur, skrip dan data konfigurasi. Ini bermakna pembangun boleh memanggil modul dalam perpustakaan tanpa perlu menulis semula keseluruhan kod untuk setiap modul dari awal. Dalam erti kata lain, mereka boleh menggunakan semula tingkah laku yang disediakan oleh perpustakaan lain dan bukannya mencipta modul baharu sendiri.

Perpustakaan boleh digeneralisasikan untuk penggunaan bukan pengkhususan (cth, memberitahu masa, operasi asas matematik) atau sangat khusus untuk kes penggunaan tertentu (cth, penyahkodan pemampatan fail bunyi).

Oleh itu, menggunakan perpustakaan kod membawa banyak kelebihan kepada pembangun dan saintis komputer. Sebahagian daripada mereka termasuk penggunaan masa dan sumber yang lebih cekap, menjadikannya lebih mudah bagi pembangun untuk membangunkan dan melaksanakan perisian.

Satu kelemahan menggunakan perpustakaan kod ialah apa yang dipanggil Kesan Kotak Hitam di mana pembangun hanya dapat melihat input dan output penggunaannya, bermakna mereka sering tidak memahami apa yang berlaku di antaranya.