Kontrak Pintar

Kontrak pintar ialah sekeping perisian komputer yang direka bentuk sebagai kontrak penguatkuasaan diri automatik, yang bermaksud ia mencetuskan tindakan tertentu selepas syarat yang telah ditetapkan dipenuhi. Kontrak pintar boleh digunakan, sebagai contoh, sebagai perjanjian digital yang mengantara pertukaran mata wang kripto (atau mana-mana aset digital lain) antara dua pihak. Sebaik sahaja syarat perjanjian telah ditetapkan, kontrak pintar mengesahkan pemenuhannya dan aset diagihkan mengikut.

Dalam erti kata lain, kontrak pintar pada asasnya ialah baris kod yang melaksanakan fungsi tertentu setelah syarat tertentu dipenuhi. Kod ini biasanya mengikut "jika... maka..." kenyataan yang mencetuskan tindakan yang telah ditetapkan dan boleh diramal.

Sebagai contoh, kedai dalam talian mungkin melaksanakan kontrak pintar yang memastikan bahawa "jika pembayaran diterima, maka produk dihantar" - yang akan menjadikan keseluruhan proses lebih cekap dan kurang terdedah kepada kesilapan manusia.

Walaupun kontrak pintar menjadi popular dalam konteks blockchain dan mata wang kripto, konsep itu pertama kali diterangkan oleh kriptografi Amerika Nick Szabo pada tahun 1994, bertahun-tahun sebelum penciptaan Bitcoin.

Kontrak pintar memainkan peranan penting dalam ruang blockchain dan pasaran mata wang kripto, terutamanya berkenaan dengan token ERC-20, yang mewakili kelas token yang dicipta pada rangkaian Ethereum yang mengikut piawaian ERC-20. Token ini sering diedarkan melalui acara Tawaran Syiling Permulaan ( ICO ), dan penggunaan kontrak pintar membolehkan pertukaran dana tanpa amanah dan kos efektif semasa jualan. Penggunaannya juga boleh memudahkan pemprosesan pembayaran untuk aplikasi terdesentralisasi ( DApps ) atau pertukaran terdesentralisasi ( DEX ).

Satu lagi bidang yang sesuai dengan kontrak pintar ialah industri perkhidmatan kewangan. Sebagai contoh, teknologi ini boleh digunakan untuk mengautomasikan penjelasan dan penyelesaian perdagangan, pembayaran kupon bon, atau bahkan pengiraan dan pembayaran tuntutan insurans.

Walaupun aplikasinya jelas dalam kewangan, kontrak pintar cukup serba boleh untuk digunakan pada hampir mana-mana industri di mana dana, aset digital atau sebarang jenis maklumat digital perlu dipindahkan antara pihak. Industri pemajakan peralatan, misalnya, telah menggunakan kontrak ini secara meluas dalam dunia nyata untuk menjadikan perjanjian pajakan lebih cekap.

Dalam sektor penjagaan kesihatan, teknologi ini sedang diterokai sebagai langkah balas terhadap manipulasi data dalam ujian klinikal. Kontrak pintar juga boleh digunakan untuk menguatkuasakan perjanjian harta intelek dengan mewujudkan rekod muktamad hak pemilikan bersama dan memperuntukkan semua royalti dan pendapatan daripada kepingan harta intelek dengan sewajarnya.