Kaedah Penilaian Inventori Pengenalan Khusus

Apakah Kaedah Penilaian Inventori Pengenalan Khusus?

Kaedah penilaian inventori pengenalan khusus ialah sistem untuk menjejaki setiap item dalam inventori secara individu dari masa ia memasuki inventori sehingga masa ia meninggalkannya. Ini membezakan kaedah daripada LIFO atau FIFO,. yang mengumpulkan kepingan inventori bersama-sama berdasarkan masa ia dibeli dan kosnya.

Dalam kaedah inventori khusus, setiap item ditandakan dengan kos pembeliannya dan sebarang kos tambahan yang ditanggung sehingga ia dijual.

Memahami Kaedah Penilaian Inventori Pengenalan Khusus

Penilaian inventori pengenalan khusus sering digunakan untuk barangan yang lebih mahal seperti perabot atau kenderaan. Ia juga digunakan apabila produk yang disimpan mempunyai ciri dan kos yang berbeza secara meluas.

Kadangkala, ia digunakan untuk mengenal pasti sekuriti tertentu. Kaedah pengenalan ini membolehkan pelabur mengurangkan atau mengimbangi keuntungan modal dengan memilih lot sekuriti tertentu untuk digunakan sebagai asas untuk jualan.

Jelas sekali, kaedah inventori ini memerlukan lebih banyak kerja awal daripada alternatif. Ia mungkin bukan penggunaan masa yang munasabah untuk penjual baju-t atau lilin. Tetapi ia boleh menjadi sangat berguna kepada penjual pelbagai jenis barang niaga yang mahukan aliran maklumat yang berterusan tentang produk atau gaya yang diminati, perkara yang tidak dijual dan perkara yang perlu diisi semula.

Di samping itu, ia mempunyai kegunaan praktikal dalam perakaunan. Ia memudahkan untuk mengira kos inventori penamat. Angka itu memberitahu syarikat jumlah perbelanjaan tahunan yang berkaitan dengan semua barang yang tidak terjual dalam inventorinya. Ia juga memberikan angka yang sangat tepat untuk kos barang yang dijual.

Contoh Kaedah Penilaian Inventori Pengenalpastian Khusus

Contoh 1

Katakan sebuah pengedar kereta mempunyai 50 buah kereta di atas lot itu. Setiap kereta mempunyai kos peniaga yang berbeza dan harga jualan yang berbeza berdasarkan model dan ciri-cirinya. Setiap kereta dijejaki secara individu dari masa ia memasuki lot sehingga ia dijual.

Dalam kes ini, faedahnya jelas. Pemilik pengedar mendapat aliran maklumat yang jauh lebih berguna tentang model dan ciri yang paling popular dengan pelanggannya.

Contoh 2

Tahap perincian ini juga boleh berguna untuk penuaian cukai. Katakan seorang pelabur memiliki 1,000 saham syarikat ABC, pengeluar modal kecil yang tidak menentu. Ia termasuk 400 saham yang dibeli dengan harga $40 sesaham, 300 saham pada $60 sesaham, dan baki 300 saham pada $20 sesaham.

Pelabur kemudian menjual 300 saham pada $70 sesaham. Pada masa cukai, menggunakan kaedah yang diterangkan di atas, pelabur boleh dengan mudah memadankan saham yang dijual pada harga $70 dengan saham yang paling mahal yang dibeli (untuk $60 sesaham). Oleh itu, keuntungan modal kena cukai yang perlu dibayar diminimumkan.

Sorotan

• Kaedah penilaian inventori pengenalan khusus digunakan untuk menjejaki setiap pembelian dan harganya secara individu.

• Apabila digunakan untuk pengurusan inventori, ia memberikan maklumat yang lebih berguna tentang jualan.

• Apabila digunakan untuk menjejaki pelaburan, ia boleh mengurangkan cukai keuntungan modal yang perlu dibayar.