Trudność

W kryptowalucie termin trudność odnosi się do wysiłku wymaganego do wydobycia bloku. Łańcuchy bloków typu Proof of Work implementują pewne reguły, które powodują wzrost lub spadek w zależności od ilości mocy mieszającej w sieci.

Ma to na celu zapewnienie, że bloki nie będą produkowane zbyt szybko i zapewnienie ciągłego bezpieczeństwa sieci. Na przykład Bitcoin ustawia czas bloku na około dziesięć minut (średni czas potrzebny na znalezienie nowego bloku). Jeśli znalezienie bloków stale trwa dłużej, cel zostanie zwiększony. Jeśli bloki zostaną znalezione zbyt szybko, zostaną one zmniejszone.

Celem jest liczba, która jest okresowo resetowana. Aby skutecznie wydobyć blok, górnik musi znaleźć hash niższy niż ta liczba. Możemy tu posłużyć się prostym przykładem. Załóżmy, że mamy termin „binance” i chcemy utworzyć skrót SHA256, którego pierwszym znakiem jest „0”. Możemy dodawać liczby do „binance” (tj. „binance1”, „binance2”, „binance3”) i haszować je, aż tam dotrzemy.

Zanim dojdziemy do „binance10”, mamy to (sprawdź sam). Jeśli chcemy, aby pierwsze dwa znaki miały wartość „0”, musimy haszować aż do „binance99”. Aby uzyskać trzy zera, musieliśmy haszować do „binance458”. A co z czterema zerami? Spośród pierwszych dwudziestu milionów liczb nie ma danych wejściowych, które dałyby nam taki wynik.

Powinno to dać wyobrażenie o tym, jak działa wydobycie, z tą różnicą, że górnicy próbują znaleźć liczbę, która mieści się w celu. Im jest ona niższa, tym mniejsze prawdopodobieństwo znalezienia rozwiązania. Właśnie dlatego Bitcoin zużywa tak dużo mocy obliczeniowej – górnicy w kółko mieszają różne odmiany tych samych informacji.

Ponieważ wydobywanie bitcoinów jest tak trudne, uczestnicy już dawno porzucili zwykłe komputery PC i karty graficzne na rzecz specjalnie skonstruowanego sprzętu ( ASIC ).