Współczynnik haszowania

Termin hash rate odnosi się do szybkości, z jaką komputer jest w stanie wykonać obliczenia haszujące. W kontekście Bitcoina i kryptowalut, hash rate reprezentuje wydajność i wydajność maszyny wydobywczej. Określa, jak szybko działa sprzęt do kopania podczas próby obliczenia prawidłowego skrótu bloku .

Krótko mówiąc, proces wydobywania obejmuje niezliczone próby haszowania, aż do uzyskania prawidłowego haszu. Innymi słowy, górnik Bitcoin musi przepuścić kilka danych przez funkcję haszującą, aby wytworzyć hash, i osiągają sukces tylko wtedy, gdy wygenerowana zostanie określona wartość hashowania (skrót, który zaczyna się od pewnej liczby zer).

Dlatego też hash rate jest wprost proporcjonalny do rentowności kopalni lub puli wydobywczej. Wyższy hash rate oznacza, że prawdopodobieństwo wydobycia bloku jest większe, a tym samym górnik ma większą szansę na otrzymanie nagrody za blok.

Zazwyczaj szybkość mieszania jest mierzona w hashach na sekundę (h/s) wraz z prefiksem SI, takim jak mega, giga lub tera. Na przykład sieć blockchain, która oblicza jeden bilion hashów na sekundę, miałaby współczynnik hash wynoszący 1 tys./s.

Szybkość mieszania bitcoinów osiągnęła 1 tys./s w 2011 r. i 1000 tys./s w 2013 r. Na wczesnych etapach sieci użytkownicy mogli wydobywać nowe bloki za pomocą swoich komputerów osobistych i kart graficznych. Jednak wraz z utworzeniem specjalistycznego sprzętu górniczego (znanego jako górnicy ASIC ), współczynnik haszowania zaczął bardzo szybko rosnąć, powodując wzrost trudności w wydobyciu. Dlatego komputery osobiste i karty graficzne nie nadają się już do wydobywania bitcoinów. Szybkość hash bitcoina przekroczyła 1 000 000 tys./s w 2016 r. i 10 000 000 tys./s w 2017 r. Od lipca 2019 r. sieć działa z około 67 500 000 tys.