Maksymalna podaż

Maksymalna podaż kryptowaluty odnosi się do maksymalnej liczby monet lub tokenów, które kiedykolwiek zostaną stworzone. Oznacza to, że po osiągnięciu maksymalnej podaży nie będzie żadnych nowych monet wydobywanych,. bitych ani produkowanych w inny sposób.

Zwykle maksymalna podaż jest ograniczona limitami określonymi przez protokół bazowy każdego zasobu cyfrowego. Dlatego też maksymalna podaż i emisja nowych monet jest zwykle określana na bloku genezy zgodnie z kodem źródłowym projektu (który definiuje również wiele innych cech i funkcjonalności).

Ustalenie stałej stopy emisji wraz z wcześniej określoną maksymalną podażą może być cenne dla kontrolowania stopy inflacji kryptowaluty, co może potencjalnie prowadzić do długoterminowej aprecjacji aktywów. Ogólnie rzecz biorąc, po osiągnięciu maksymalnej podaży na rynku będzie mniej monet. Oczekuje się, że spowoduje to niedobór rynku, co może ostatecznie doprowadzić do warunków deflacji (lub stopy inflacji na poziomie 0%).

Jednak niektóre kryptowaluty nie mają z góry określonej maksymalnej podaży, co oznacza, że mogą być wydobywane lub bite w sposób ciągły. Ethereum jest godnym uwagi przykładem systemu kryptowalut, który nie ma z góry określonej maksymalnej podaży. Podaż eteru stale rośnie wraz z generowaniem nowych bloków.

Maksymalna podaż vs. całkowita podaż

Jak wspomniano, kalkulacja maksymalnej podaży obejmuje wszystkie monety, które zostały już wyprodukowane (lub wydobyte) oraz monety, które nie zostały jeszcze wyemitowane (w przyszłości). Z drugiej strony całkowita podaż obejmuje tylko monety, które zostały już wyprodukowane, pomniejszone o jednostki, które zostały zniszczone, na przykład w przypadku spalania monet.