blokada tokena

Termin blokada tokena odnosi się do określonego okresu czasu, w którym tokeny kryptowaluty nie mogą być przedmiotem transakcji ani handlu. Zazwyczaj te blokady są używane jako strategia zapobiegawcza w celu utrzymania stabilnej długoterminowej wartości określonego zasobu. Może to uniemożliwić posiadaczom dużych worków sprzedaż wszystkich swoich żetonów na rynku, co prawdopodobnie spowodowałoby bardzo szybki spadek cen.

Powszechne są masowe wyprzedaże po początkowych ofertach monet (ICO), podczas których pierwsi inwestorzy (lub nawet zespół projektu) kończą sprzedaż swoich udziałów zaraz po tym, jak kryptowaluta trafi na rynek, powodując ogromne spadki cen. Tak więc blokady tokenów są wykorzystywane, aby tego uniknąć, i zapewniają dodatkowy poziom pewności potencjalnym uczestnikom sprzedaży tokenów.

Blokady tokenów mogą być również nazywane okresami nabywania uprawnień. Często ustala się je na rok lub dwa lata po uruchomieniu kryptowaluty. Na przykład, jeśli startup tworzy kryptowalutę i uruchamia ją za pośrednictwem ICO, może zdefiniować dwuletni okres blokady dla zespołu, co oznacza, że żaden członek zespołu nie będzie mógł uzyskać dostępu do swoich tokenów przed zakończeniem okresu blokady. Daje to pozytywny sentyment do projektu i zespołu, ponieważ prawdopodobnie utrzyma ich motywację do skupienia się na długoterminowej pracy, bez martwienia się o wartość rynkową ich tokena.

Warto zauważyć, że zablokowane tokeny (lub monety ) nie są częścią krążącej podaży i dlatego nie są uwzględniane w analizie technicznej wykonywanej przez wykresistów i traderów.