Investor's wiki

dziki bankowość

dziki bankowość

Co to jest bankowość Wildcat?

Wildcat banking odnosi się do sektora bankowego w niektórych częściach Stanów Zjednoczonych od 1837 do 1865 roku, kiedy banki były zakładane w odległych i niedostępnych lokalizacjach. W tym okresie banki były czarterowane na mocy prawa stanowego bez nadzoru federalnego. Mniej rygorystyczne w tamtym czasie przepisy dotyczące sektora bankowego doprowadziły do tego okresu, określanego również mianem ery wolnej bankowości.

Zrozumienie bankowości Wildcat

Dzikie banki nie były w pełni wolne od regulacji; były wolne jedynie od regulacji federalnych. Banki Wildcat zostały wyczarterowane zgodnie z obowiązującym prawem stanowym i uregulowane na poziomie stanowym. W związku z tym w erze wolnej bankowości przepisy bankowe różniły się w poszczególnych stanach. Era wolnej bankowości zakończyła się wraz z uchwaleniem ustawy o bankach narodowych z 1863 r., która wdrożyła federalne przepisy dotyczące banków, ustanowiła Narodowy System Bankowy Stanów Zjednoczonych i zachęcała do rozwoju waluty narodowej wspieranej przez Skarb USA i wydawane przez Urząd Kontrolera Walut.

Początki terminu „Dzikie bankowość”

Termin „bankowość dzikich kotów” miał podobno swoją genezę w latach 30. XIX wieku w Michigan, gdzie uważano, że bankierzy założyli banki na obszarach tak odległych, że wędrowały tam dzikie koty. Inni twierdzą, że termin pochodzi z wczesnego banku, który wyemitował walutę z wizerunkiem żbika.

Już w 1812 r. żbik był używany w odniesieniu do porywczego lub lekkomyślnego spekulanta. W 1838 roku termin ten był stosowany do każdego przedsięwzięcia biznesowego uważanego za nierozsądne lub niebezpieczne. Termin „dziki” wtedy, gdy został zastosowany do banku, zaczął oznaczać niestabilny bank, zagrożony upadkiem, iz tego powodu dzikie banki były przedstawiane jako takie w westernach. Na przykład niektóre westerny przedstawiające bankierów z dzikich zwierząt, którzy zostawiają swoje skarbce otwarte dla deponentów, aby mogli zobaczyć w nich beczki gotówki. Jednak beczki są w rzeczywistości pełne gwoździ, mąki lub innych podobnie bezwartościowych przedmiotów, z warstwą gotówki na wierzchu, aby oszukać deponentów.

Waluta emitowana przez Wildcat Banks

Bez względu na pochodzenie tego terminu, dzikie banki emitowały własną walutę, dopóki ustawa o bankach narodowych z 1863 r. nie zabraniała tej praktyki. Te lokalizacje banków były czasami jedynymi miejscami, w których można było wykupić banknoty, tworząc w ten sposób potężną przeszkodę dla ich wykupu przez posiadaczy banknotów i zapewniając nieuczciwą przewagę pozbawionym skrupułów bankierom.

Tradycyjnie waluta emitowana przez dzikich bankierów była postrzegana jako bezwartościowa, a papiery wartościowe używane do zabezpieczania dzikich walut były historycznie wątpliwe. Podczas gdy niektóre dzikie banki wykorzystywały pieniądze do wspierania emitowanych walut, inne wykorzystywały obligacje lub kredyty hipoteczne. Różne waluty emitowane przez różne banki były sprzedawane z różnymi dyskontami w stosunku do ich wartości nominalnych. Opublikowane listy były wykorzystywane do odróżnienia legalnych rachunków od sfałszowanych oraz do pomocy bankierom i handlarzom walutami w wycenie dzikich walut.

Zanim w 1913 r. utworzono System Rezerwy Federalnej, banki emitowały banknoty, aby udzielać pożyczek swoim klientom. Osoba może zabrać własne banknoty lub weksle do banku emisyjnego i wymienić je na dyskonto wartości gotówkowej. Pożyczkobiorcy otrzymywali banknoty zabezpieczone obligacjami rządowymi lub gatunkami. Taka notatka dawała jej posiadaczowi roszczenie do aktywów posiadanych przez bank, które w erze wolnej bankowości musiały być zabezpieczone obligacjami państwowymi w wielu stanach.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

  • Termin "dzika bankowość" podobno miał swoją genezę w latach 30. XIX wieku w Michigan, gdzie uważano, że bankierzy założyli banki na obszarach tak odległych, że wędrowały tam dzikie koty. Inni twierdzą, że termin pochodzi z wczesnego banku, który wyemitował walutę z wizerunkiem żbika.

  • Wildcat banking odnosi się do sektora bankowego w niektórych częściach Stanów Zjednoczonych w latach 1837-1865, kiedy banki były zakładane w odległych i niedostępnych lokalizacjach.

  • Wildcat banki nie były w pełni wolne od regulacji; były wolne jedynie od regulacji federalnych. Banki Wildcat zostały wyczarterowane zgodnie z obowiązującym prawem stanowym i uregulowane na poziomie stanowym. W związku z tym w erze wolnej bankowości przepisy bankowe różniły się w poszczególnych stanach.