IOU

Akronim IOU bermaksud "Saya berhutang dengan awak" dan merujuk kepada dokumen tidak rasmi yang mengakui hutang satu pihak berhutang kepada pihak lain. Hutang biasanya melibatkan nilai kewangan tetapi juga boleh dikaitkan dengan barangan lain, seperti produk fizikal atau hartanah.

Disebabkan oleh kualiti tidak formal IOU, mereka cenderung untuk membawa tahap ketidakpastian tertentu dan, tidak seperti bon dan nota janji hutang, tidak dianggap sebagai instrumen boleh niaga yang sah. Ini bermakna bahawa pihak yang berhutang tidak mempunyai kewajipan undang-undang untuk benar-benar membayar hutang hanya kerana mereka menulis dan menandatangani IOU.

IOU boleh semudah sekeping kertas atau bahkan perjanjian lisan antara ahli keluarga yang sama. Dalam sesetengah kes, perniagaan juga boleh menggunakan IOU sebagai kaedah untuk merekodkan jumlah hutang mereka kepada syarikat lain atau pekerja mereka secara tidak rasmi, contohnya.

Pada dasarnya, IOU tidak lebih daripada nota kasual yang dibuat oleh orang ramai untuk mengingatkan mereka perlu membayar hutang pada tarikh yang akan datang. Kadangkala mereka menyertakan nama pihak (atau nama syarikat), nilai, tandatangan dan tarikh mereka dicipta. Walau bagaimanapun, sebagai dokumen tidak rasmi, IOU tidak menyertakan sebarang maklumat tentang akibat tidak membayar atau tarikh tertentu yang ia perlu dibayar.

Sorotan

• IOU ialah pengakuan bertulis hutang yang satu pihak berhutang dengan pihak lain.

• IOU yang tidak formal boleh menyukarkan penguatkuasaan, dan biasanya mustahil untuk dijual atau berdagang.

• Dalam urus niaga perniagaan, IOU mungkin diikuti dengan kontrak bertulis yang lebih formal.

• IOU kurang formal dan mengikat secara sah daripada nota janji hutang.

• Istilah IOU juga digunakan dalam simpan kira untuk merujuk kepada akaun belum terima.