System komunikacji Rezerwy Federalnej na lata osiemdziesiąte (FRCS-80)

Jaki jest system komunikacji Rezerwy Federalnej na lata osiemdziesiąte?

System Komunikacji Rezerwy Federalnej dla lat osiemdziesiątych (FRCS-80) był planem sieci komunikacyjnym uruchomionym w 1981 roku przez Bank Rezerwy Federalnej, aby połączyć różne biura w Stanach Zjednoczonych i ułatwić transfery papierów wartościowych i elektroniczne transfery funduszy.

Zrozumienie systemu komunikacji Rezerwy Federalnej na lata osiemdziesiąte (FRCS-80)

System Komunikacji Rezerwy Federalnej na lata osiemdziesiąte był rozbudowanym planem sieci komunikacyjnej, zaprojektowanym w celu połączenia różnych amerykańskich biur Banku Rezerwy Federalnej i zapewnienia środków do inicjowania transakcji i elektronicznych transferów środków.

Wprowadzony na rynek w 1981 roku, FCRS-80 został zaprojektowany jako uniwersalna sieć teleinformatyczna dla Rezerwy Federalnej. Miał on na celu poprawę zarówno przepustowości, jak i niezawodności komunikacji w ramach Rezerwy Federalnej, zmniejszenie ogólnych kosztów komunikacji oraz zwiększenie bezpieczeństwa danych przesyłanych przez system.

Dodatkową cechą FCRS-80 było przeniesienie systemu z skomputeryzowanego koncentratora oraz dystrybucja i decentralizacja mocy obliczeniowej systemu komunikacyjnego Rezerwy Federalnej, aby system nie był tak podatny na przestoje lub inne zagrożenia.

W tym celu FCRS-80 kierował się rygorystycznymi wymogami wewnętrznymi Rezerwy Federalnej dotyczącymi dostarczania informacji sektorowi finansowemu, a także innym agencjom rządowym, w tym Departamentowi Skarbu USA.

Krótka historia FCRS-80

Według oświadczenia z 1981 roku dyrektora sztabu Rezerwy Federalnej Theodore'a Allisona, FRCS-80 został zainicjowany jako naturalny postęp praktyk biznesowych Rezerwy Federalnej.

System Fedwire został pierwotnie wprowadzony na początku XX wieku jako oparta na telegrafii główna sieć komunikacyjna dla Rezerwy Federalnej i Departamentu Skarbu USA. Według Allison system ten wymagał okresowych ulepszeń w miarę postępu technologii. Wraz z nadejściem lat 70. i pojawieniem się bardziej wydajnej i bezpiecznej komunikacji elektronicznej, Rezerwa Federalna dostrzegła potrzebę odejścia od telegrafii na rzecz nowszych sposobów komunikacji.

Planowanie FRCS-80 rozpoczęło się w 1975 roku, a rozwój planu był napędzany terminami poza kontrolą Rezerwy Federalnej. We wczesnych latach siedemdziesiątych Rezerwa Federalna zaczęła dostrzegać potrzebę udoskonalenia swoich usług elektronicznego transferu środków, gdy pojawiły się ulepszenia technologiczne, takie jak przełączanie pakietów, ułatwiające szybszą i bardziej niezawodną komunikację elektroniczną. Ponadto usługi, na których polegała Rezerwa Federalna w zakresie komunikacji, zaczęły wykazywać oznaki wieku, w tym usługa AT&T, która miała przejść na emeryturę w 1983 roku.

Dodatkowo, uchwalenie Deregulacji Instytucji Depozytowych i Ustawy o Kontroli Monetarnej z 1980 r. zapewniło Rezerwie Federalnej większe uprawnienia nad bankami amerykańskimi, zwiększając pilność zmian obiecanych przez FCRS-80.