Haktywizm
Co to jest haktywizm?
Haktywizm to akt aktywizmu społecznego lub politycznego, który przeprowadza się poprzez włamanie i sianie spustoszenia w bezpiecznym systemie komputerowym. Haktywizm jest mieszanką „hackingu” i „aktywizmu” i podobno został wymyślony przez haktywistyczną grupę Cult of the Dead Cow.
Zrozumienie haktywizmu
Haktywizm jest zwykle skierowany na cele korporacyjne lub rządowe. Osoby lub grupy, które przeprowadzają haktywizm są określane jako haktywiści. Celem haktywistów są organizacje religijne, terroryści, handlarze narkotyków i pedofile.
Przykładem haktywizmu jest atak typu „odmowa usługi” (DoS), który powoduje zamknięcie systemu w celu uniemożliwienia dostępu klientom. Inne przykłady obejmują zapewnienie obywatelom dostępu do stron internetowych cenzurowanych przez rząd lub zapewnienie środków komunikacji chronionych prywatnością zagrożonym grupom (takim jak Syryjczycy podczas Arabskiej Wiosny).
Metody hakerskie mogą obejmować rozproszone ataki typu „odmowa usługi” (DDoS), które zalewają witrynę internetową lub adres e-mail tak dużym ruchem, że zostaje on tymczasowo zamknięty; kradzież danych; zepsucie strony internetowej; wirusy komputerowe i robaki rozpowszechniające wiadomości protestacyjne; przejmowanie kont w mediach społecznościowych oraz kradzież i ujawnianie wrażliwych danych.
W społeczności haktywistów panuje spór co do tego, które techniki są odpowiednie, a które nie. Na przykład, chociaż haktywiści mogą twierdzić, że popieranie wolności słowa jest ważną przyczyną, wykorzystywanie ataków DoS, niszczenie stron internetowych i kradzież danych, które utrudniają lub uniemożliwiają wolność słowa, mogą być sprzeczne z tym celem.
Metody stosowane przez haktywistów są nielegalne i stanowią formę cyberprzestępczości. Jednak często nie są ścigane, ponieważ rzadko są badane przez organy ścigania. Organom ścigania może być trudno zidentyfikować hakerów, a wynikające z tego szkody są zwykle niewielkie.
Same ataki haktywistyczne nie są brutalne i nie narażają protestujących na ryzyko obrażeń fizycznych, w przeciwieństwie do udziału w proteście ulicznym, ale haktywizm może w niektórych przypadkach podżegać do przemocy.
Haktywizm umożliwia również wspieranie geograficznie odległych celów bez konieczności podróżowania tam i pozwala geograficznie rozproszonym ludziom o wspólnych celach zjednoczyć się i działać na rzecz wspólnego celu.
Haktywizm może być stosowany jako substytut lub uzupełnienie tradycyjnych form aktywizmu, takich jak strajki okupacyjne i marsze protestacyjne. Protesty Occupy Wall Street i Church of Scjentologów dotyczyły zarówno fizycznej obecności kibiców na ulicach, jak i ataków online.
Rodzaje haktywizmu
Haktywiści korzystają z szerokiej gamy narzędzi i technik, aby osiągnąć swoje cele. Mogą obejmować działania takie jak:
- Doxing: w tej metodzie hakerzy zbierają poufne informacje o konkretnej osobie lub organizacji i upubliczniają je.
– Blogowanie anonimowo: Ta taktyka jest stosowana głównie przez sygnalistów, dziennikarzy i aktywistów, aby przybliżyć konkretny problem przy jednoczesnym zachowaniu prywatności.
- Ataki DoS i DDoS: Ta taktyka ma na celu zalanie docelowych systemów komputerowych lub sieci, aby uniemożliwić użytkownikom dostęp do nich.
– Wycieki informacji: w ramach tej taktyki niejawne źródło informacji, które ma dostęp do poufnych lub niejawnych informacji (które dotyczą konkretnej osoby lub organizacji), upublicznia je.
- Replikacja witryny: Ta metoda ma na celu utworzenie kopii legalnej witryny przy użyciu nieco innego adresu URL w celu obejścia reguł cenzury.
Cele haktywizmu
Cele haktywizmu obejmują:
Obchodzenie cenzury rządowej poprzez pomaganie obywatelom w omijaniu krajowych zapór ogniowych lub pomaganie protestującym w organizowaniu się online
Wykorzystywanie platform mediów społecznościowych do promowania praw człowieka lub pomocy cenzurowanym obywatelom opresyjnych reżimów komunikowania się ze światem zewnętrznym
Usuwanie rządowych stron internetowych, które stanowią zagrożenie dla aktywnych politycznie obywateli
Ochrona wolności słowa w Internecie
Promowanie dostępu do informacji
Wspieranie powstań obywatelskich
Pomaganie użytkownikom komputerów w ochronie ich prywatności i unikaniu inwigilacji za pośrednictwem bezpiecznych i anonimowych sieci, takich jak Tor i aplikacja do przesyłania wiadomości Signal
Zakłócanie władzy korporacyjnej lub rządowej
Pomoc nielegalnym imigrantom w bezpiecznym przekraczaniu granic
Wspieranie demokracji
Protest przeciwko globalizacji i kapitalizmowi
Protestowanie aktów wojennych
Zatrzymanie finansowania terroryzmu.
Grupy haktywistów
Chociaż na całym świecie istnieją tysiące grup haktywistycznych, niektóre z bardziej znanych od lat 90. do dziś to Cult of the Dead Cow, Hacktivismo, Lulz Security (Lulz Sec), Anonymous, Legion of Doom, The Electronic Disturbance Theatre, Young Intelligent Hackers Against Terrorism, Syrian Electronic Army i AnonGhost.
Rzućmy okiem na niektóre z głównych grup haktywistycznych.
Anonimowy
Anonim jest prawdopodobnie najbardziej kultową i znaną grupą haktywistów, powszechnie znaną ze swoich cyberataków przeciwko rządom i instytucjom rządowym, dużym korporacjom, a nawet Kościołowi Scjentologicznemu.
Legion Zagłady (LOD)
Utworzony w 1984 roku Legion of Doom stał się jedną z najbardziej wpływowych grup hakerskich w historii technologii. Grupa jest najbardziej znana z opublikowania Manifestu Hakerskiego, często cytowanego jako inspiracja dla powodzi nowych hakerów.
Mistrzowie oszustwa (MOD)
Z siedzibą w Nowym Jorku, Masters of Deception (MOD) jest najbardziej znany z włamywania się i wykorzystywania dużej liczby firm telekomunikacyjnych. Wszyscy członkowie zostali ostatecznie oskarżeni w 1992 roku w sądzie federalnym.
Klub komputerowy Chaosu
Z około 5500 zarejestrowanych członków Chaos Computer Club jest największym w Europie stowarzyszeniem hakerów. Ogólnie rzecz biorąc, Chaos Computer Club opowiada się za przejrzystością rządu i wolnością informacji.
Jak zapobiegać haktywizmowi
Aby zapobiec haktywizmowi, rozważ niektóre z następujących kroków:
Wymień i zidentyfikuj wszystkie wrażliwe/krytyczne informacje w Twoim środowisku
Regularnie przeprowadzaj audyt swojego środowiska
Wdrażaj systemy uwierzytelniania wieloskładnikowego dla stron logowania
Zainwestuj w oprogramowanie zabezpieczające, a nawet zaporę sieciową
Szkolenie wszystkich pracowników i wykonawców/dostawców w zakresie prawidłowego przechowywania, zarządzania i usuwania danych
Implementuj procedury i zasady reagowania w przypadku rzeczywistego ataku
Przykład haktywizmu w świecie rzeczywistym
Jednym z najbardziej znanych przykładów haktywizmu w prawdziwym życiu jest sytuacja, w której Julian Assange, założyciel niesławnej WikiLeaks, ujawnił zbiór e-maili między Hillary Clinton i jej kierownikiem kampanii.
E-maile miały pochodzić od grupy rosyjskich hakerów, których celem było przechylenie wyborów na korzyść Donalda Trumpa.
Wyciekły e-maile negatywnie wpłynęły na kampanię Clinton, a wielu obwiniało jej stratę w dużej mierze za ten incydent. Departament Sprawiedliwości ostatecznie oskarżył 12 rosyjskich hakerów o włamanie do wiadomości e-mail.
Ogólnym celem WikiLeaks jest obrona wolności słowa i publikowania w mediach, poprawa naszych danych historycznych oraz wspieranie prawa ludzi do tworzenia nowej historii.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Haktywiści używają szerokiego zakresu technik do osiągnięcia swoich celów, w tym doxingu, ataków typu „odmowa usługi” (DoS), anonimowego blogowania, wycieków informacji i replikacji stron internetowych.
Cele haktywizmu obejmują obejście cenzury rządowej poprzez pomoc obywatelom w omijaniu krajowych zapór ogniowych (lub pomoc protestującym w organizowaniu się) oraz wykorzystanie platform mediów społecznościowych do promowania praw człowieka.
Haktywizm polega na włamywaniu się do systemu komputerowego i wprowadzaniu zmian, które wpływają na osobę lub organizację.
Niektórzy aktywiści, tacy jak protestujący Occupy Wall Street i Church of Scjentologia, oprócz osobistych protestów stosują haktywizm.
Cele obejmują organizacje religijne, handlarzy narkotyków i pedofilów.
Niektóre z najbardziej znanych grup haktywistycznych to Anonymous, Legion of Doom (LOD), Masters of Deception (MOD) i Chaos Computer Club.
