Nożyczki cenowe

Co to są nożyczki cenowe?

Nożyce cenowe to termin, który odnosi się do trwałej zmiany warunków handlu między różnymi towarami lub klasami towarów. Często może to wiązać się ze spadkiem ceny otrzymywanej przez dany kraj za eksport rozwijającej się gospodarki, podczas gdy import wyrobów gotowych rośnie w cenie lub pozostaje względnie stabilny. Zjawisko to może spowodować chaos, ponieważ jednostki nie spodziewają się, że ceny przyjmą tak dzikie i przeciwstawne kierunki od normy, a ludność rolnicza widzi jednoczesny spadek dochodów i rosnące koszty utrzymania.

Zrozumienie nożyc cenowych

Nożyczki cenowe czerpią swoją nazwę z ilustracji graficznej; został wymyślony przez Lwa Trockiego, opisując rozbieżne linie trendów wskaźników cen rolnych i przemysłowych. Z czasem na osi poziomej, a poziom cen na osi pionowej, wykres cen przemysłowych i rolnych na wykresie będzie wyglądał jak nożyce, które spotykają się w punkcie, a następnie gwałtownie poruszają się w przeciwnych kierunkach.

Merytoryczne skutki ekonomiczne tego zjawiska najlepiej ilustruje przykład: jeśli kraj jest eksporterem netto produktów mleczarskich i importerem netto odzieży, to duży spadek ceny światowej wartości mleka w połączeniu z gwałtownym wzrostem cen tekstyliów stworzy nożyce cenowe. W tym przypadku krajowa gospodarka boryka się z ciężarem płacenia znacznie więcej za odzież i inne tekstylia, a jednocześnie nie jest w stanie sprzedawać produktów mlecznych po cenach, do których jest przyzwyczajona. Dochody hodowców bydła mlecznego i branż pokrewnych spadną, podczas gdy ich koszty utrzymania wzrosną z powodu wyższych cen odzieży.

Historyczne przykłady nożyc cenowych

Kryzys nożycowy w Związku Radzieckim jest pierwszym historycznym przykładem zjawiska nożyc cenowych. Od 1922 do 1923 roku, w okresie Nowej Polityki Gospodarczej (NEP), ceny towarów przemysłowych i rolnych wystrzeliły w przeciwnych kierunkach, osiągając szczytową rozbieżność przy spadku cen rolnych o 10% i wzrostach cen przemysłowych o 250% wyższych niż dziesięć lat wcześniej. Spadły dochody rosyjskich chłopów, co jeszcze bardziej utrudniło im kupowanie wyrobów przemysłowych. Wielu rolników przestało sprzedawać swoje produkty i przeniosło się do rolnictwa na własne potrzeby, co wywołało ponowne obawy przed głodem po tym, jak głód w latach 1921-1922 zabił już miliony.

Kryzys nożycowy miał kilka przyczyn, zakorzenionych w sowieckim złym zarządzaniu gospodarką i zniszczeniach po rewolucji bolszewickiej. Po pierwsze, rząd, w chybionej próbie zaradzenia zagrożeniu głodem, ustalił ceny zbóż na sztucznie niskich poziomach. To oczywiście doprowadziło do niskich cen produktów rolnych. Ponadto występowała nadwyżka produktów rolnych do produktów przemysłowych; produkcja rolna szybko odbiła się od głodu i wojny domowej, które nastąpiły po rewolucji 1917 roku. W przeciwieństwie do tego, zdolności przemysłowe i podstawowa infrastruktura zostały uszkodzone lub zniszczone przez wojnę, co znacznie spowolniło produkcję przemysłową. Kryzys nożycowy wywołał powszechne strajki robotnicze w głównych rosyjskich miastach, gdy rywalizujące frakcje komunistyczne agitowały przeciwko mieszanej polityce gospodarczej Lenina i obwiniały o kryzys NEP. Rząd ostatecznie obniży koszty produkcji przemysłowej poprzez racjonalizację,. cięcia płac, zwolnienia i promocję spółdzielni konsumenckich. Obniżyło to ceny produkcji przemysłowej i ustąpiła rozbieżność między cenami produktów rolnych i przemysłowych.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Ta rozbieżność może spowodować, że producenci towarów rolnych ucierpią, gdy ich dochody spadną, a koszty utrzymania wzrosną.

• Pierwotne użycie terminu nożyce cenowe odnosiło się do wywołanego polityką kryzysu gospodarczego w Związku Radzieckim w 1923 roku.

• Nożyce cenowe to utrzymująca się rozbieżność cen różnych towarów lub klas towarów, którą powszechnie stosuje się do opisu wysokiej produkcji przemysłowej i niskich cen rolnych.