Stosunek rezerw do produkcji

Jaki jest stosunek rezerw do produkcji?

Stosunek rezerw do produkcji to szacunkowa liczba lat, przez którą miejsce zasobu naturalnego będzie nadal produktywne, w oparciu o bieżące tempo produkcji.

Wskaźnik służy do prognozowania wielu czynników biznesowych, takich jak całkowity dochód, którego można oczekiwać od źródła oraz liczba pracowników potrzebnych w ciągu aktywnego życia. Jest to również kluczowy czynnik decydujący o potrzebie dalszych poszukiwań w celu zidentyfikowania nowych źródeł zasobów naturalnych.

Stosunek rezerw do produkcji jest często określany skrótem RPR lub R/P.

Zrozumienie stosunku rezerw do produkcji

Stosunek rezerw do wydobycia służy do oszacowania żywotności produkcyjnej konkretnego miejsca, na przykład pola naftowego. Alternatywnie może być wykorzystany do prognozowania krajowej lub globalnej dostępności zasobu naturalnego.

Stosunek rezerw do produkcji może mieć znaczenie dla każdej firmy, która opiera się na zasobach naturalnych, niezależnie od tego, czy jest to żwir, czy złoto. Stosowany jest jednak przede wszystkim w przemyśle naftowym i gazowym.

Stosunek wywodzi się z dwóch liczb:

• Ilość zasobu, o którym wiadomo, że istnieje i który można uzyskać w mierzonym miejscu.

• Wielkość produkcji, jaką obecnie przynosi zakład w ujęciu rocznym.

Dzieląc pierwszą liczbę przez drugą, otrzymujemy liczbę lat, na które starczyłyby dzisiejsze rezerwy, gdyby tempo konsumpcji się nie zmieniło.

Definiowanie zasobów naturalnych

Zasoby naturalne z definicji to materiały z Ziemi, które są użyteczne, ale są dostępne w ograniczonych ilościach. Znalezienie ich staje się coraz trudniejsze i droższe, dopóki nie zostaną całkowicie wyczerpane. Naturalny proces ich przywracania trwa eony.

Tymczasem polegamy na nich, że nas nakarmią, przeniosą z punktu A do punktu B i zbudują wiele rzeczy, na których polegamy.

Jak inwestorzy odczytują wskaźnik

Jeśli firma, która zajmuje się produkcją surowców, ma niski wskaźnik rezerw do produkcji, zazwyczaj sygnalizuje, że wkrótce wyczerpie się materiał, na którym może zarabiać.

Jeśli nie zlokalizuje więcej tego zasobu, wypadnie z rynku.

Ekonomiści i inwestorzy obliczają wskaźniki rezerw do produkcji dla całych narodów. Gdyby Botswana była postrzegana jako kraj mający niski wskaźnik rezerw do produkcji w przemyśle diamentowym, oznaczałoby to, że krajowi brakuje jednego z zasobów naturalnych, które mają największy udział w gospodarce narodowej.

Przykład wskaźnika rezerw do produkcji

Stosunek rezerw do wydobycia jest powszechnie używany do oszacowania, ile lat ma wartość ropy naftowej przedsiębiorstwo lub kraj. Jeśli na przykład jakiś kraj ma 10 milionów baryłek potwierdzonych rezerw ropy naftowej i produkuje 250 000 baryłek rocznie, to RPR lub żywotność rezerw wynosi 10 000 000 / 250 000 = 40 lat.

W 2019 roku brytyjska firma naftowa bp plc oszacowała, że świat posiada około 1,73 biliona baryłek rezerw ropy naftowej, co wystarczyłoby na pokrycie około 47 lat globalnej produkcji przy poziomie konsumpcji z 2019 roku .

Wadliwy jest stosunek rezerw do produkcji. Szacunki sprzed 40 lat wskazywały, że świat ma 30 lat sprawdzonych rezerw ropy, co oznacza, że do tej pory powinniśmy byli się wyczerpać. Następnie, 20 lat później, skorygowany wskaźnik wykazał, że pozostało nam 40 lat do wydobycia tego krytycznego zasobu energii .

Brak długoterminowej wiarygodności wskaźnika rezerw do produkcji można przypisać kilku czynnikom.

Nowe źródła zaopatrzenia

Odkrywcy ropy i gazu oraz inni wydobywcy stale poszukują nowych zasobów naturalnych do wykopania. Odkrycia te radykalnie zmieniają proporcje, wydłużając szacowany czas, jaki nam pozostał, zanim się skończą.

Postęp technologiczny

Nowa technologia może zepsuć ten stosunek. Nowsze narzędzia umożliwiają wydobycie ropy, która wcześniej była uważana za niemożliwą do uzyskania przy praktycznych kosztach. To skutecznie zmieniło stan rezerw globalnych i wartość wskaźnika.

Innym przykładem jest obrazowanie sejsmiczne 3D. Ten przełom technologiczny pomaga naukowcom widzieć wiele kilometrów pod dnem morskim, identyfikując nowo udowodnione rezerwy na morzu.

Wiercenie na morzu może osiągnąć głębokość 25 000 stóp, co stanowi znaczny wzrost w stosunku do limitu 5000 stóp z lat 50. XX wieku.

Zmiana zużycia

Innym czynnikiem, którego ten wskaźnik nie uwzględnia, jest stale rosnące zapotrzebowanie na zasoby naturalne w miarę wzrostu globalnej populacji i pojawiania się nowych potęg gospodarczych. Dopóki ten trend się utrzyma, szacunki dotyczące tego, ile nam zostało w ciągu lat, będą prawdopodobnie zbyt hojne.

Jednocześnie obawy o środowisko doprowadziły do poważnych wysiłków w celu znalezienia i rozwoju alternatywnych źródeł paliw. Mniejszy apetyt na niektóre bardziej brudne surowce powinien doprowadzić do spadku ich zużycia, co wpłynie na tempo produkcji, a wraz z nim na wskaźniki bieżące.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Oblicza się ją dzieląc kwotę rezerwy przez stopę, w jakiej jest ona wydobywana w ciągu roku.

• Stosunek jest wartością szacunkową i nie może uwzględniać nowych odkryć, postępu technicznego ani zmieniających się wzorców konsumpcji.

• Stosunek rezerw do produkcji mierzy liczbę lat, przez które zasób naturalny będzie trwał, jeśli wskaźniki zużycia pozostaną takie same.