Baki Asas

Apakah Baki Asas?

Baki asas ialah ukuran ekonomi untuk imbangan pembayaran yang menggabungkan baki akaun semasa dan akaun modal. Akaun semasa menunjukkan jumlah bersih pendapatan negara jika lebihan, atau perbelanjaan jika defisit. Akaun modal merekodkan perubahan bersih dalam pemilikan aset asing. Baki asas boleh digunakan untuk menunjukkan arah aliran yang berkemungkinan dalam imbangan pembayaran sesebuah negara.

Memahami Baki Asas

Ahli ekonomi menggunakan baki asas untuk membantu menentukan arah aliran jangka panjang dalam imbangan pembayaran sesebuah negara. Seperti imbangan pembayaran, baki asas diplot lebih masa untuk memberi penggubal dasar gambaran yang lebih jelas tentang kedudukan semasa negara mereka dari segi aliran masuk dan keluar global.

Baki asas kurang sensitif terhadap turun naik jangka pendek dalam kadar faedah atau pertukaran dan ia menggabungkan turun naik pelaburan antarabangsa daripada akaun modal, menjadikannya lebih responsif kepada perubahan jangka panjang dalam produktiviti negara.

Ahli ekonomi menggunakan baki asas untuk tempoh tertentu untuk menentukan hubungan antara jumlah wang yang masuk ke dalam negara dan jumlah wang yang mengalir keluar ke negara lain.

Secara amnya, negara lebih bersetuju untuk menerima lebih banyak wang daripada yang mereka hantar ke dunia, tetapi dalam praktiknya, ini boleh menyebabkan risiko kepanasan dan inflasi yang mendadak dalam jangka pendek. Sebaliknya, kebanyakan penasihat dasar ekonomi mahu melihat keseimbangan asas dalam julat yang ketat, tidak mencipta lebihan atau defisit yang ketara.

Mengurus Imbangan Asas dalam Ekonomi

Sudah tentu, apa yang penggubal dasar mahu dan apa yang didesak oleh ahli politik kadangkala boleh menjadi sangat berbeza. Sudah pasti terdapat kecenderungan untuk melihat aliran keluar sebagai lebih isu daripada aliran masuk. Jika baki asas menjadi terlalu jauh daripada julat, kerajaan mungkin campur tangan untuk memulihkan julat. Bergantung pada cara pasaran domestik beroperasi, kerajaan mempunyai alat yang berbeza untuk membetulkan baki asas.

Untuk memperlahankan aliran masuk modal, sesebuah negara boleh meletakkan kawalan kawal selia terhadap pelaburan asing. Sebagai contoh, undang-undang boleh ditulis yang menyatakan semua syarikat yang beroperasi di negara ini mestilah sekurang-kurangnya 51% dimiliki oleh pemegang saham domestik. Jenis peraturan ini cenderung untuk menakutkan atau sekurang-kurangnya memperlahankan modal pelaburan global kerana ia mencadangkan kerajaan yang kurang daripada l aissez-faire. Sekali lagi, kawalan terhadap aliran masuk kurang biasa digunakan berbanding kawalan terhadap aliran keluar.

Apabila ia berkaitan dengan aliran keluar modal,. negara boleh menggunakan kawalan modal untuk mengehadkan jumlah yang boleh dipindahkan di peringkat antarabangsa. Mengambil langkah itu, bagaimanapun, dilihat sebagai tindak balas yang melampau untuk digunakan semasa krisis dan bukannya sebagai tindak balas kepada keseimbangan asas yang lemah.

Terdapat banyak alat dasar lain yang digunakan sebelum peraturan langsung mengenai perkara yang boleh dilakukan oleh rakyat dengan wang mereka. Ini terdiri daripada menyediakan status berfaedah cukai kepada pelaburan domestik kepada hanya memerlukan tahap penelitian institusi kewangan yang lebih tinggi terhadap urus niaga keluar. Dengan campuran insentif dan geseran ini, kerajaan boleh mempengaruhi orang ramai secara halus untuk menyimpan lebih banyak wang di rumah.

Yang berkata, jika pelaburan domestik berprestasi rendah, wang itu biasanya akan mencari jalan untuk pulangan yang lebih baik tanpa mengira apa yang kerajaan mahukan.

##Sorotan

• Kebanyakan ahli ekonomi mahu melihat keseimbangan asas hampir sifar, tetapi kerajaan cenderung menyukai lebih banyak aliran masuk daripada aliran keluar.

• Apabila baki asas menjadi terlalu jauh di luar julat, kerajaan boleh menggunakan gabungan alat dasar dan peraturan untuk mencuba dan membawanya kembali ke garisan.

• Baki asas ialah ukuran aliran masuk dan keluar yang mengambil kira modal dan akaun semasa.