Investor's wiki

Nadwyżka konsumencka

Nadwyżka konsumencka

Co to jest nadwyżka konsumencka?

Nadwyżka konsumenta jest ekonomiczną miarą korzyści konsumenckich. Nadwyżka konsumenta ma miejsce, gdy cena, jaką konsumenci płacą za produkt lub usługę, jest niższa niż cena, którą są gotowi zapłacić. Jest to miara dodatkowej korzyści, jaką otrzymują konsumenci, ponieważ płacą za coś mniej, niż byli gotowi zapłacić.

Zrozumienie nadwyżki konsumenckiej

Koncepcja nadwyżki konsumenckiej została opracowana w 1844 roku w celu pomiaru społecznych korzyści płynących z dóbr publicznych, takich jak drogi krajowe, kanały i mosty. Jest ważnym narzędziem w dziedzinie ekonomii dobrobytu i formułowania polityki podatkowej przez rządy.

Nadwyżka konsumenta opiera się na ekonomicznej teorii użyteczności krańcowej,. czyli dodatkowej satysfakcji konsumenta z jeszcze jednej jednostki dobra lub usługi. Użyteczność, jaką zapewnia towar lub usługa, różni się w zależności od osoby w zależności od osobistych preferencji.

Zazwyczaj im więcej towaru lub usługi mają konsumenci, tym mniej są skłonni wydać na ich więcej, ze względu na malejącą użyteczność krańcową lub dodatkowe korzyści, jakie otrzymują. Nadwyżka konsumenta występuje wtedy, gdy konsument jest skłonny zapłacić za dany produkt więcej niż aktualna cena rynkowa.

Wielu producentów jest pod wpływem nadwyżki konsumenckiej, kiedy ustalają ceny.

Pomiar nadwyżki konsumenckiej

Krzywa popytu jest graficzną reprezentacją służącą do obliczania nadwyżki konsumenta. Pokazuje związek między ceną produktu a ilością produktu, na który popyt jest po tej cenie, z ceną narysowaną na osi y wykresu i ilością popytu narysowaną na osi x. Ze względu na prawo malejącej użyteczności krańcowej krzywa popytu jest nachylona w dół.

Nadwyżkę konsumenta mierzy się jako obszar poniżej opadającej krzywej popytu, czyli kwoty, jaką konsument jest skłonny wydać na daną ilość towaru, a powyżej rzeczywistej ceny rynkowej towaru, przedstawionego linią poziomą narysowaną między y -oś i krzywa popytu. Nadwyżkę konsumenta można obliczyć indywidualnie lub zagregowaną, w zależności od tego, czy krzywa popytu jest indywidualna czy zagregowana.

Dobrobyt ekonomiczny jest również nazywany nadwyżką społeczności lub sumą nadwyżki konsumenta i producenta.

Nadwyżka konsumenta zawsze rośnie, gdy cena towaru spada i maleje, gdy cena towaru rośnie. Załóżmy na przykład, że konsumenci są gotowi zapłacić 50 USD za pierwszą jednostkę produktu A i 20 USD za 50. jednostkę. Jeśli 50 jednostek jest sprzedawanych po 20 USD za sztukę, to 49 jednostek zostało sprzedanych z nadwyżką konsumenta, zakładając, że krzywa popytu jest stała.

Nadwyżka konsumenta wynosi zero, gdy popyt na towar jest doskonale elastyczny. Ale popyt jest całkowicie nieelastyczny, gdy nadwyżka konsumenta jest nieskończona.

Przykład nadwyżki konsumenckiej

Nadwyżka konsumenta to korzyść lub dobre poczucie, że dostajesz dobrą ofertę. Załóżmy na przykład, że kupiłeś bilet lotniczy na lot do Disney World podczas wakacji szkolnych za 100 USD, ale oczekiwałeś i chciałeś zapłacić 300 USD za jeden bilet. 200 USD reprezentuje nadwyżkę konsumenta.

Jednak firmy wiedzą, jak zamienić nadwyżkę konsumenta w nadwyżkę producenta lub dla własnego zysku. W naszym przykładzie powiedzmy, że linia lotnicza zdaje sobie sprawę z Twojej nadwyżki i gdy kalendarz zbliża się do tygodnia wakacji szkolnych, podnosi ceny biletów do 300 dolarów za każdy.

Linie lotnicze wiedzą, że w tygodniu wakacji szkolnych nastąpi gwałtowny wzrost popytu na podróże do Disney World i że konsumenci będą skłonni zapłacić wyższe ceny. Tak więc podnosząc ceny biletów linie lotnicze zabierają nadwyżki konsumentów i zamieniają je w nadwyżki producenta lub dodatkowe zyski.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

  • Nadwyżka konsumenta ma miejsce, gdy cena, jaką konsumenci płacą za produkt lub usługę, jest niższa niż cena, którą są gotowi zapłacić.

  • Nadwyżka konsumenta zawsze rośnie, gdy cena towaru spada i maleje, gdy cena towaru rośnie.

  • Nadwyżka konsumenta opiera się na ekonomicznej teorii użyteczności krańcowej, czyli dodatkowej satysfakcji konsumenta z jeszcze jednej jednostki towaru lub usługi.