Problem z wolnym jeźdźcem

Co to jest problem Free Rider?

Problem gapowicza to obciążenie współdzielonego zasobu, który jest tworzony przez jego użycie lub nadużycie przez ludzi, którzy nie płacą za nie sprawiedliwego udziału lub w ogóle nic nie płacą.

Problem gapowicza może wystąpić w każdej społeczności, dużej lub małej. Na obszarze miejskim rada miejska może debatować, czy i jak zmusić podmiejskich dojeżdżających do pracy, aby przyczyniali się do utrzymania dróg i chodników lub ochrony policji i straży pożarnej. Publiczne radio lub stacja nadawcza poświęca czas antenowy na zbieranie funduszy w nadziei na pozyskanie darowizn od słuchaczy, którzy nie wnoszą wkładu.

Zrozumienie problemu Free Rider

Problem gapowicza jest problemem w ekonomii. Jest uważany za przykład zawodności rynku. Oznacza to, że jest to nieefektywna dystrybucja towarów lub usług, która występuje, gdy niektóre osoby mogą konsumować więcej niż ich sprawiedliwy udział we współdzielonych zasobach lub płacić mniej niż ich sprawiedliwy udział w kosztach.

na gapę uniemożliwia produkcję i konsumpcję towarów i usług za pomocą konwencjonalnych wolnorynkowych metod. Dla gapowiczów nie ma zachęty do wnoszenia wkładu do zbiorowego zasobu, ponieważ mogą czerpać z niego korzyści, nawet jeśli tego nie robią. W konsekwencji producent zasobu nie może otrzymać wystarczającej rekompensaty. Udostępniony zasób musi być dotowany w inny sposób, w przeciwnym razie nie zostanie utworzony.

Kiedy pojawia się problem Free Rider

Problem gapowicza jako kwestia ekonomiczna występuje tylko pod pewnymi warunkami:

• Kiedy każdy może zużywać zasób w nieograniczonych ilościach.

• Kiedy nikt nie może ograniczyć konsumpcji innych osób.

• Kiedy ktoś musi produkować i utrzymywać zasoby. Oznacza to, że nie jest to naturalne jezioro, to basen, a ktoś musiał podjąć się jego budowy i konserwacji.

Ekonomiści zwracają uwagę, że żadna firma dobrowolnie nie produkowałaby towarów ani usług w takich warunkach. Gdy pojawia się problem gapowicza, firmy się wycofują. Albo wspólny zasób nie zostanie udostępniony, albo agencja publiczna musi dostarczyć go ze środków podatników.

Jako kwestia ekonomiczna, problem pojawia się, gdy każdy może konsumować zasób w nieograniczonych ilościach, nikt nie może ograniczać konsumpcji nikomu, ale ktoś musi wyprodukować i utrzymać zasób.

Pozytywne jest to, że niektórzy ludzie w każdej społeczności pokażą, że czują się odpowiedzialni za uczciwą część. Pewna kombinacja wysokiego poczucia zaufania, pozytywnej wzajemności i poczucia zbiorowego obowiązku sprawia, że są gotowi zapłacić uczciwą część.

##Poza ekonomią

Problem gapowicza może pojawić się, gdy zasób jest dzielony przez wszystkich i dostępny dla wszystkich. jak powietrze. Jeśli społeczność ustali dobrowolne normy zanieczyszczeń, które zachęcą wszystkich mieszkańców do ograniczenia paliw opartych na węglu, wielu zareaguje pozytywnie. Ale niektórzy odmówią zmiany swoich nawyków. Jeśli dostatecznie zastosuje się do norm, poprawi się jakość powietrza, a wszyscy mieszkańcy odniosą takie same korzyści, nawet gapowicze.

Rozwiązania problemu swobodnej jazdy

Społeczności, które borykają się z problemem swobodnej jazdy, mogą wypróbować dowolne z kilku rozwiązań.

• Rząd rozwiązuje ten problem poprzez gromadzenie i dystrybucję dolarów pochodzących z podatków na subsydiowanie usług publicznych. Teoretycznie podatki są proporcjonalne do dochodu, więc można osiągnąć sprawiedliwy podział kosztów.

• Społeczności mogą przekształcić swój zasób publiczny w zasób prywatny lub klubowy, pobierając opłaty, aby upewnić się, że każdy, kto z niego korzysta, wnosi do niego wkład.

• Społeczności mogą nałożyć na każdego niewielką opłatę. Ograniczy to nadmierną konsumpcję, a z czasem może nawet pobudzić altruistyczne zachowania. Oznacza to, że wielu osobom może spodobać się pomysł wniesienia niewielkiego wkładu do zasobu, z którego korzystają.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Jazda na gapę jest uważana za porażkę konwencjonalnego systemu wolnego rynku.

• Dzieje się tak, gdy niektórzy członkowie społeczności nie wnoszą swojego sprawiedliwego problemu z udziałem w kosztach współdzielonego zasobu.

• Ich brak wkładu sprawia, że wytworzenie zasobu jest ekonomicznie niemożliwe.