Giffen Dobry
Co to jest dobry Giffen?
Towar Giffen to niskobudżetowy, nieluksusowy produkt, który jest sprzeczny ze standardową teorią ekonomii i popytu konsumpcyjnego. Popyt na towary Giffen rośnie, gdy cena rośnie i spada, gdy cena spada. W ekonometrii skutkuje to opadającą w górę krzywą popytu, w przeciwieństwie do podstawowych praw popytu,. które tworzą opadającą krzywą popytu.
Termin „towary Giffen” został ukuty pod koniec XIX wieku, nazwany na cześć znanego szkockiego ekonomisty, statystyka i dziennikarza Sir Roberta Giffena. Koncepcja towarów Giffen skupia się na niskodochodowych, nieluksusowych produktach, które mają bardzo niewiele bliskich substytutów. Towary Giffen można porównać do towarów Veblen, które podobnie przeciwstawiają się standardowej teorii ekonomicznej i popytu konsumpcyjnego, ale skupiają się na towarach luksusowych.
Przykładami towarów Giffen mogą być chleb, ryż i pszenica. Towary te są zwykle niezbędne z kilkoma substytutami prawie wymiarowymi na tym samym poziomie cenowym.
Zrozumienie towarów Giffen
Towary Giffen są rzadkością w ekonomii, ponieważ podaż i popyt na te towary są sprzeczne ze standardowymi konwencjami. Dobra Giffen mogą być wynikiem wielu zmiennych rynkowych, w tym podaży, popytu, ceny, dochodu i substytucji. Wszystkie te zmienne mają kluczowe znaczenie dla podstawowych teorii ekonomii podaży i popytu. Przykładami towarów Giffen są badania wpływu tych zmiennych na towary nieluksusowe o niskich dochodach, które powodują rosnącą krzywą popytu.
Podaż i popyt
Prawa podaży i popytu rządzą teoriami makro i mikroekonomicznymi. Ekonomiści odkryli, że gdy ceny rosną, popyt spada, tworząc krzywą opadającą w dół. Gdy ceny spadają, oczekuje się, że popyt wzrośnie, tworząc krzywą opadającą w górę. Dochód może nieco złagodzić te wyniki, spłaszczając krzywe, ponieważ większy dochód osobisty może skutkować różnymi zachowaniami. Substytucja i efekt substytucji również mogą być znaczące. Ponieważ zazwyczaj istnieją substytuty większości towarów, efekt substytucji pomaga wzmocnić argumenty za standardową podażą i popytem.
W przypadku dóbr Giffena efekt dochodowy może być znaczny, podczas gdy efekt substytucji jest również wpływowy. W przypadku towarów Giffen krzywa popytu jest nachylona w górę, co pokazuje większy popyt przy wyższych cenach. Ponieważ istnieje niewiele substytutów towarów Giffen, konsumenci nadal są chętni do kupowania towarów Giffen, gdy cena wzrośnie. Towary Giffen są zwykle również niezbędnymi przedmiotami, które następnie obejmują zarówno efekt dochodowy, jak i efekt substytucji wyższej ceny. Ponieważ towary Giffen są niezbędne, konsumenci są gotowi zapłacić za nie więcej, ale to również ogranicza dochód do dyspozycji, co sprawia, że kupowanie nieco wyższych opcji jest jeszcze bardziej poza zasięgiem. Dlatego konsumenci kupują jeszcze więcej towaru Giffen. Ogólnie rzecz biorąc, zarówno efekt dochodowy, jak i substytucyjny działają, tworząc niekonwencjonalne wyniki podaży i popytu.
Badania historyczne i dobre przykłady Giffena
W swoim podręczniku Zasady ekonomii ekonomista Alfred Marshall opisał pracę Roberta Giffena w kontekście wzrostu cen chleba, ponieważ ludzie nie mieli dochodów na kupowanie mięsa. Jednak w 1947 roku przykład pieczywa mięsnego został zakwestionowany przez George'a J. Stiglera w swoim artykule „Notatki o historii paradoksu Giffena”. Innym przykładem istnienia dobra Giffen było badanie z 2007 roku autorstwa ekonomistów z Harvardu Roberta Jensena i Nolana Millera, którzy przeprowadzili eksperyment terenowy w prowincji Hunan w Chinach, gdzie ryż jest podstawowym składnikiem diety, oraz w prowincji Gansu. gdzie pszenica jest podstawą. Losowo wybrane gospodarstwa domowe w obu prowincjach otrzymały bony,. które dotowały zakup ich podstawowych artykułów spożywczych.
Jensen i Miller znaleźli mocne dowody na zachowanie Giffena w gospodarstwach domowych Hunan w odniesieniu do ryżu. Obniżenie ceny ryżu poprzez dotację spowodowało zmniejszenie popytu gospodarstw domowych na ryż, podczas gdy podniesienie ceny poprzez zniesienie dotacji miało odwrotny skutek. Jednak dowody na pszenicę w Gansu były słabsze.
Towary Giffen kontra Towary Veblen
Zarówno towary Giffen, jak i Veblen są towarami niezwykłymi, które wymykają się standardowym konwencjom podaży i popytu. Zarówno w przypadku towarów Giffen, jak i Veblen krzywa popytu na produkt jest nachylona w górę. Dochód i substytucja są kluczowymi czynnikami w wyjaśnianiu ekonometrii rosnącej krzywej popytu na towary Giffen, jak omówiono.
Towary Veblen mają również rosnącą krzywą popytu, ale z pewnymi nieco innymi wpływami. Towary Veblen są produktem premium, dobrami luksusowymi. Przykładami mogą być perfumy polecane przez celebrytów lub wyborne wina. W przypadku tych towarów ich wysoka cena wiąże się z symbolem wysokiego statusu społecznego. W związku z tym konsumenci o wysokich dochodach uważają te towary za bardziej pożądane po wyższej cenie. Efekt dochodu ma niewielki wpływ na te dobra, ponieważ dochód nie jest czynnikiem. Substytucja jest również minimalnym czynnikiem, ponieważ towary są generalnie symbolami statusu, a nie przekrojowymi.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Na popyt na towary Giffen duży wpływ ma brak bliskich substytutów i presja dochodowa.
Towary Veblen są podobne do towarów Giffen, ale skupiają się na przedmiotach luksusowych.
Towar Giffen ma krzywą popytu opadającą w górę, co jest sprzeczne z podstawowymi prawami popytu, które opierają się na krzywej popytu opadającej w dół.
Towar Giffen to niskodochodowy, nieluksusowy produkt, na który popyt rośnie wraz ze wzrostem ceny i vice versa.