Wielki skok naprzód

Czym jest wielki skok naprzód?

Wielki Skok był pięcioletnim planem przymusowej kolektywizacji rolnictwa i industrializacji wsi,. wprowadzonym przez Chińską Partię Komunistyczną w 1958 roku, co spowodowało gwałtowne kurczenie się chińskiej gospodarki i od 30 do 45 milionów zgonów z głodu, egzekucji, tortury, praca przymusowa i samobójstwo z desperacji. Była to największa pojedyncza, pozawojenna kampania masowego zabijania w historii ludzkości.

Inicjatywą kierował Mao Zedong, znany również jako Mao Tse-tung i Przewodniczący Mao. Oficjalnym celem Mao była szybka ewolucja Chin z gospodarki rolnej do nowoczesnego społeczeństwa przemysłowego z większą zdolnością do konkurowania z uprzemysłowionymi krajami zachodnimi.

Zrozumienie Wielkiego Skoku do przodu

W 1958 roku Mao ogłosił swój plan Wielkiego Skoku Naprzód, który przedstawił jako pięcioletni plan poprawy koniunktury gospodarczej Chińskiej Republiki Ludowej. Opracował plan po zwiedzaniu Chin i doszedł do wniosku, że czuł, że Chińczycy są zdolni do wszystkiego.

Ogólnie rzecz biorąc, plan koncentrował się wokół dwóch głównych celów, kolektywizacji rolnictwa i powszechnego uprzemysłowienia, z dwoma głównymi celami, zwiększeniem produkcji zboża i stali.

Rolnictwo

Prywatne rolnictwo działkowe zostało zniesione, a rolnicy wiejscy zostali zmuszeni do pracy w kołchozach, w których cała produkcja, alokacja zasobów i dystrybucja żywności były centralnie kontrolowane przez partię komunistyczną. Rozpoczęto projekty nawadniania na dużą skalę, przy niewielkim udziale wyszkolonych inżynierów, a eksperymentalne, niesprawdzone nowe techniki rolnicze zostały szybko wprowadzone w całym kraju.

Innowacje te spowodowały spadek plonów w wyniku nieudanych eksperymentów i niewłaściwie skonstruowanych projektów wodnych. Ogólnokrajowa kampania eksterminacji wróbli, które Mao uważał (niesłusznie) za głównego szkodnika upraw zbożowych, zaowocowała ogromnymi rojami szarańczy przy braku naturalnego drapieżnictwa przez wróble. Produkcja zbóż gwałtownie spadła, a setki tysięcy zmarło z powodu pracy przymusowej i narażenia na działanie żywiołów podczas budowy nawadniania i rolnictwa komunalnego.

Na wsi szybko nastał głód, powodując miliony zgonów. Ludzie uciekali się do jedzenia kory drzew i brudu, a na niektórych obszarach do kanibalizmu. Rolnicy, którzy nie spełnili kwot zbożowych, próbowali zdobyć więcej żywności lub próbowali uciec, byli torturowani i zabijani wraz z członkami ich rodzin poprzez bicie, publiczne okaleczanie, grzebanie żywcem, oparzenie wrzątkiem i innymi metodami.

Industrializacja

Na obszarach miejskich wprowadzono wielkoskalowe projekty państwowe mające na celu zwiększenie produkcji przemysłowej, a przydomowe piece stalowe budowano na farmach i w dzielnicach miejskich. Produkcja stali miała się podwoić w pierwszym roku Wielkiego Skoku Naprzód, a Mao prognozował, że chińska produkcja przemysłowa przekroczy w ciągu 15 lat produkcję brytyjską. Przydomowy przemysł stalowy produkował w dużej mierze bezużyteczną surówkę niskiej jakości. Istniejący sprzęt metalowy, narzędzia i artykuły gospodarstwa domowego zostały skonfiskowane i przetopione, aby zasilić dodatkową produkcję.

Z powodu niepowodzeń w planowaniu i koordynacji oraz wynikających z tego niedoborów materiałów, które są wspólne dla centralnego planowania gospodarczego,. masowy wzrost inwestycji przemysłowych i realokacji zasobów nie spowodował odpowiedniego wzrostu produkcji.

Miliony „nadwyżek” robotników przeniesiono z gospodarstw rolnych do hutnictwa. Większość stanowili sprawni fizycznie robotnicy płci męskiej, którzy rozbijali rodziny i pozostawiali przymusową siłę roboczą w rolnictwie dla kołchozów, składającą się głównie z kobiet, dzieci i osób starszych. Wzrost liczby ludności miejskiej spowodował dodatkowe obciążenie systemu dystrybucji żywności i zażądał od kołchozów zwiększenia produkcji zbóż do konsumpcji miejskiej. Urzędnicy kolektywni fałszowali dane dotyczące zbiorów, w wyniku czego większość wyprodukowanego ziarna była wysyłana do miast, ponieważ zapotrzebowanie opierało się na oficjalnych danych.

Podczas Wielkiego Skoku, podczas gdy miliony umierały z głodu, Chiny pozostały eksporterem netto zboża, ponieważ Mao kierował eksportem zboża i odrzucał oferty międzynarodowej pomocy żywnościowej, aby przekonać resztę świata, że jego plany się powiodły.

Wynik końcowy

Wielki Skok do przodu zakończył się poważną porażką. Dziesiątki milionów zmarło z głodu, narażenia, przepracowania i egzekucji w ciągu zaledwie kilku lat. Rozbijała rodziny, wysyłając mężczyzn, kobiety i dzieci w różne miejsca, a także niszczyła tradycyjne społeczności i sposoby życia. Ziemia uprawna została zniszczona przez bezsensowne praktyki rolnicze, a krajobraz pozbawiony był drzew, które służyły jako paliwo do pieców stalowych. Rozebrano 30-40% zasobów mieszkaniowych w celu pozyskania surowców do projektów zbiorowych. W przemyśle ogromne ilości dóbr kapitałowych i surowców zostały zużyte w projektach, które nie przyniosły dodatkowej produkcji dóbr finalnych.

Wielki Skok został oficjalnie wstrzymany w styczniu 1961 roku po trzech brutalnych latach śmierci i zniszczenia.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Szacuje się, że z powodu głodu, egzekucji i pracy przymusowej, a także masowych zniszczeń gospodarczych i środowiskowych zginęło od 30 do 45 milionów obywateli Chin.

• Zamiast stymulować gospodarkę, Wielki Skok spowodował masowy głód i głód.

• Wielki Skok Naprzód był pięcioletnim planem gospodarczym realizowanym przez Mao Zedonga i Komunistyczną Partię Chin, rozpoczętym w 1958 i porzuconym w 1961.

• Celem była modernizacja krajowego sektora rolnego przy użyciu komunistycznych ideologii ekonomicznych.

• Wielki Skok Naprzód pozostaje największym epizodem masowych mordów w okresie niewojennym w historii ludzkości i wyraźnym przykładem niepowodzeń socjalizmu i centralnego planowania gospodarczego.

FAQ

Ile osób zginęło podczas Wielkiego Skoku Naprzód?

Chociaż nie ma dokładnej liczby, naukowcy oszacowali liczbę ofiar śmiertelnych na od 30 do 45 milionów osób.

Jaki był cel programu Wielkiego Skoku do przodu?

Wielki Skok był stosunkowo krótkotrwałym wysiłkiem komunistycznego reżimu Chin, by zmodernizować swoje sektory wiejskie i rolne poprzez kolektywizm i industrializację.

Co się wydarzyło podczas wielkiego skoku naprzód?

Zamiast stymulować gospodarkę, działania podjęte w ramach Wielkiego Skoku Naprzód spowodowały ogromne niedobory żywności, co doprowadziło do głodu i głodu — w rezultacie zginęły dziesiątki milionów obywateli Chin.

Jak wielki skok naprzód spowodował głód?

Niepowodzenie tego programu było spowodowane zbiegiem kilku czynników. Wysiłki mające na celu wybicie ptaków zwiększyły populacje owadów, które zrujnowały uprawy. Gospodarstwa komunalne utworzone w wyniku Wielkiego Skoku były nękane przez nieodpowiednią dystrybucję żywności w całym kraju, biorąc pod uwagę stosunkowo prymitywną infrastrukturę Chin w tym czasie. . Ponadto istniała tendencja do karmienia mieszkańców ośrodków miejskich, a nie chłopów na wsi, co prowadziło do wyższej śmiertelności wśród społeczności wiejskich niż w miastach.