Uprzemysłowienie

Co to jest industrializacja?

Industrializacja to proces, w którym gospodarka przekształca się z gospodarki głównie rolniczej w gospodarkę opartą na wytwarzaniu towarów. Indywidualną pracę fizyczną często zastępuje zmechanizowana produkcja masowa,. a rzemieślników zastępują linie montażowe. Charakterystyczne cechy industrializacji to wzrost gospodarczy,. bardziej efektywny podział pracy oraz wykorzystanie innowacji technologicznych do rozwiązywania problemów, w przeciwieństwie do uzależnienia od warunków pozostających poza kontrolą człowieka.

Zrozumienie industrializacji

Industrializacja jest najczęściej kojarzona z europejską rewolucją przemysłową końca XVIII i początku XIX wieku. Industrializacja wystąpiła również w Stanach Zjednoczonych między latami 80. XIX wieku a Wielkim Kryzysem. Początek II wojny światowej doprowadził również do znacznego uprzemysłowienia, co spowodowało wzrost i rozwój dużych ośrodków miejskich i przedmieść. Industrializacja jest następstwem kapitalizmu, a jej wpływ na społeczeństwo jest nadal do pewnego stopnia nieokreślony; jednak spowodowało to niższy wskaźnik urodzeń i wyższy średni dochód.

Rewolucja przemysłowa

Rewolucja przemysłowa ma swoje korzenie w Wielkiej Brytanii pod koniec XVIII wieku. Przed rozpowszechnieniem się przemysłowych zakładów produkcyjnych, wytwarzanie i przetwarzanie odbywało się na ogół ręcznie w domach ludzi. Silnik parowy był kluczowym wynalazkiem, ponieważ pozwalał na wiele różnych typów maszyn. Rozwój przemysłu metalowego i tekstylnego pozwolił na masową produkcję podstawowych dóbr osobistych i handlowych. Wraz z rozwojem działalności produkcyjnej branże transportowa, finansowa i telekomunikacyjna rozszerzyły się, aby wspierać nowe moce produkcyjne.

Rewolucja przemysłowa doprowadziła dla niektórych do bezprecedensowego wzrostu bogactwa i dobrobytu finansowego. Doprowadziło to również do zwiększonej specjalizacji pracy i pozwoliło miastom wspierać większe populacje, motywując do szybkich zmian demograficznych. Ludzie masowo opuszczali tereny wiejskie, szukając potencjalnych fortun w rozwijających się gałęziach przemysłu. Rewolucja szybko rozprzestrzeniła się poza Wielką Brytanię, a centra produkcyjne powstały w Europie kontynentalnej i Stanach Zjednoczonych.

Późniejsze okresy industrializacji

II wojna światowa stworzyła bezprecedensowy popyt na niektóre wytwarzane towary, prowadząc do wzrostu zdolności produkcyjnych. Po wojnie odbudowa Europy nastąpiła wraz z masową ekspansją populacji w Ameryce Północnej. To dostarczyło kolejnych katalizatorów, które utrzymywały wysokie wykorzystanie mocy produkcyjnych i stymulowały dalszy wzrost działalności przemysłowej. Innowacje, specjalizacja i tworzenie bogactwa były przyczynami i skutkami industrializacji w tym okresie.

Koniec XX wieku był godny uwagi ze względu na szybką industrializację w innych częściach świata, zwłaszcza w Azji Wschodniej. Azjatyckie Tygrysy (Hongkong, Korea Południowa, Tajwan i Singapur) są dobrze znane ze wzrostu gospodarczego, który zmienił ich kraje/dystrykty. Chiny doświadczyły własnej rewolucji przemysłowej po przejściu w kierunku bardziej mieszanej gospodarki i odejściu od ciężkiego centralnego planowania.

Tryby industrializacji

Różne strategie i metody industrializacji były stosowane w różnych czasach i miejscach z różnym powodzeniem.

Rewolucja przemysłowa w Europie i Stanach Zjednoczonych początkowo miała miejsce w ramach generalnie merkantylistycznej i protekcjonistycznej polityki rządu, która sprzyjała wczesnemu rozwojowi przemysłu, ale później była kojarzona z bardziej leseferystycznym lub wolnorynkowym podejściem, które otwierało rynki na handel zagraniczny jako punkt zbytu do produkcji przemysłowej.

W epoce po drugiej wojnie światowej kraje rozwijające się w Ameryce Łacińskiej i Afryce przyjęły strategię industrializacji zastępującej import,. która obejmowała protekcjonistyczne bariery w handlu w połączeniu z bezpośrednim subsydiowaniem lub nacjonalizacją krajowego przemysłu.

Niemal w tym samym czasie niektóre części Europy i kilka gospodarek wschodnioazjatyckich realizowały alternatywną strategię wzrostu napędzanego eksportem. Strategia ta kładła nacisk na celowe dążenie do handlu zagranicznego w celu budowania branż eksportowych i częściowo polegała na utrzymaniu słabej waluty, aby uczynić eksport bardziej atrakcyjnym dla zagranicznych nabywców. Ogólnie rzecz biorąc, wzrost napędzany przez eksport przewyższał uprzemysłowienie zastępujące import.

Wreszcie, narody socjalistyczne XX wieku wielokrotnie podejmowały różne celowe, centralnie planowane programy uprzemysłowienia, prawie całkowicie niezależne od krajowych i zagranicznych rynków handlowych. Należą do nich pierwszy i drugi plan pięcioletni w Związku Radzieckim oraz Wielki Skok Naprzód w Chinach.

Chociaż te wysiłki przeorientowały poszczególne gospodarki w kierunku bardziej przemysłowej bazy i wzrostu produkcji towarów przemysłowych, towarzyszyły im również surowe represje rządowe, pogarszające się warunki życia i pracy robotników, a nawet powszechny głód.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Industrializacja zwykle wiąże się ze wzrostem całkowitego dochodu i standardu życia w społeczeństwie.

• Na przestrzeni czasu w różnych krajach realizowano liczne strategie uprzemysłowienia, z różnym powodzeniem.

• Industrializacja to przejście od gospodarki opartej na rolnictwie lub zasobach do gospodarki opartej na produkcji masowej.

• Wczesne uprzemysłowienie nastąpiło w Europie i Ameryce Północnej w XVIII i XIX wieku, a później w innych częściach świata.