Sir Arthur Lewis

Kim jest Sir Arthur Lewis?

Sir Arthur Lewis był ekonomistą,. który wniósł trwały wkład w dziedzinie ekonomii rozwoju. W 1979 roku Lewis otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych.

Zrozumienie Sir Arthura Lewisa

Kariera Lewisa zawierała wiele ważnych kamieni milowych. Oprócz tego, że Lewis był pierwszym czarnoskórym, który zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie naukowej, Lewis był także pierwszym czarnoskórym studentem London School of Economics (LSE), pierwszym czarnoskórym nauczycielem w LSE, pierwszym czarnoskórym członkiem wydziału w LSE. University of Manchester i pierwszy czarnoskóry, który został profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Princeton, gdzie wykładał przez 20 lat.

Sir Arthur Lewis urodził się w 1915 roku na karaibskiej wyspie Saint Lucia. Od najmłodszych lat wykazywał niezwykłe zdolności intelektualne, pomijając dwie pełne klasy i kończąc szkołę w wieku 14 lat. Niedługo potem zdobył stypendium, które pozwoliło mu studiować jako licencjat w London School of Economics.

Lewis był wówczas jedynym czarnoskórym studentem na LSE i pomimo uprzedzeń, które bez wątpienia go tam powitały, wkrótce zyskał reputację wybitnego akademickiego. W rzeczywistości, licencjacki doradca Lewisa opisał Lewisa jako najzdolniejszego studenta, jakiego kiedykolwiek nadzorował. Po ukończeniu studiów licencjackich w 1937 r. Lewis rozpoczął studia doktoranckie, które ukończył w 1940 r. Po ukończeniu studiów został zatrudniony jako członek wydziału w LSE, gdzie pracował do 1948 r.

W 1948 Lewis przyjął stanowisko wykładowcy na Uniwersytecie w Manchesterze, gdzie pozostał do 1957. W tym czasie rozwinął idee ekonomii rozwoju, za które później zdobył Nagrodę Nobla. Najbardziej znanym z tych pomysłów był jego model dwusektorowy, znany również jako „model Lewisa”.

Model Lewisa

Lewis przedstawił model dwusektorowy w swojej publikacji z 1954 r. „Rozwój gospodarczy z nieograniczoną podażą siły roboczej”.

Model Lewisa ma na celu zapewnienie ram pozwalających zrozumieć, jak stosunkowo biedne kraje mogą rozwijać się gospodarczo. Rozpoczyna się od założenia, że jedną z cech wspólnych krajów ubogich jest to, że ich gospodarki składają się głównie z „sektorów na własne potrzeby”, w których podaż siły roboczej jest bardzo duża, a ilość zainwestowanego kapitału na pracownika jest bardzo niska.

Wielu ekonomistów wykorzystało model Lewisa jako podstawę do wyjaśnienia niezwykłego rozwoju gospodarczego, jaki Chiny osiągnęły w ostatnich dziesięcioleciach.

Model Lewisa opisuje ścieżkę, dzięki której rozwijająca się gospodarka może sprzyjać wzrostowi nowego „sektora kapitalistycznego”, który będzie zatrudniał coraz większą część nadwyżki siły roboczej dostępnej w sektorze utrzymania. Z biegiem czasu ten kapitalistyczny sektor może przyćmić sektor na własne potrzeby, powodując wzrost całej gospodarki.

Podobnie jak wszystkie teorie ekonomiczne, model Lewisa opiera się na prostych założeniach, aby jego argumentacja była jasna. Dlatego ten model nigdy nie będzie idealnie pasował do rzeczywistości. Niemniej jednak jest powszechnie chwalony i używany przez ekonomistów zainteresowanych tym, jak rozwijające się gospodarki mogą uciec od ubóstwa i wytwarzać bogactwo.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Otrzymał Pamiątkową Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 1979 roku.

• Jego najbardziej znaną pracą jest dwusektorowy model ekonomii rozwoju, zwany także „modelem Lewisa”.

• Sir Arthur Lewis był ekonomistą znanym z pracy w ekonomii rozwoju.