Komisja Trójstronna

Czym jest Komisja Trójstronna?

Termin Komisja Trójstronna odnosi się do forum pozarządowego, które skupia wybitnych obywateli Ameryki Północnej, Europy oraz Azji i Pacyfiku. Została założona w 1973 przez amerykańskiego bankiera Davida Rockefellera i obejmuje członków – wszystkich prywatnych obywateli – z Ameryki Północnej, Europy i Japonii.

Celem komisji jest zapewnienie otwartej i globalnej platformy do omawiania kwestii politycznych, które mają wpływ na narody w trzech regionach. organizacje rządowe. Komisja dąży do wspierania otwartego dialogu między swoimi członkami w celu znalezienia rozwiązań problemów społecznych, gospodarczych, geopolitycznych i globalizacji.

Jak działa Komisja Trójstronna

Komisja Trójstronna jest kierowana przez trzech przewodniczących regionalnych z Europy, Ameryki Północnej oraz Azji i Pacyfiku. Przewodniczący okręgów mają kilku zastępców i komitet wykonawczy. Wszyscy członkowie spotykają się co roku w rotacyjnych lokalizacjach, aby rozważyć swoje strategie i platformę organizacyjną. Spotkania regionalne i ogólnopolskie odbywają się przez cały rok. Regionalna siedziba komisji znajduje się w Waszyngtonie, Paryżu i Tokio.

Członkostwo jest tylko przez zaproszenie. Każda grupa regionalna jest odpowiedzialna za wybór swoich członków na podstawie kryteriów ustalonych przez przewodniczących i wiceprzewodniczących regionu.W przypadku grupy amerykańskiej kandydaci muszą być nominowani przez istniejącego członka i zatwierdzeni przez powierników i komitet wykonawczy. Przyjęci członkowie służą na sześcioletnią kadencję. Długość członkostwa różni się w zależności od grupy, ale polityka rotacji gwarantuje, że co roku otwierają się nowi członkowie.

Członkowie pierwotnie pochodzili z Europy Zachodniej, Ameryki Północnej i Japonii. Obecnie rozszerzył się na osoby z krajów spoza pierwotnych trzech lokalizacji. W skład komisji wchodzą również członkowie z gospodarek wschodzących. Spośród około 415 członków, 175 pochodzi z Europy, 120 z Ameryki Północnej i 120 z Azji i Pacyfiku.

Historia Komisji Trójstronnej

Głównym założycielem Komisji Trójstronnej był amerykański bankier i filantrop David Rockefeller, który założył ją w połowie 1973 roku, aby sprostać wyzwaniom związanym z rosnącą współzależnością między Stanami Zjednoczonymi, Kanadą, Japonią i Europą Zachodnią .

W latach 1973-1976 pierwszym dyrektorem komisji był amerykański badacz stosunków międzynarodowych Zbigniew Brzeziński, który był doradcą do spraw zagranicznych prezydentów Johna F. Kennedy'ego i Lyndona B. Johnsona, a później został doradcą ds. bezpieczeństwa narodowego prezydenta Jimmy'ego Cartera .

Komisja opowiada się za poparciem prywatnej przedsiębiorczości, wolności gospodarczej i silniejszego zbiorowego zarządzania problemami globalnymi. Programy prac Komisji Trójstronnej są zsynchronizowane z programami szczytów Grupy Siedmiu (G7) między przywódcami największych gospodarek świata. Członkowie zajmowali kluczowe stanowiska w administracjach USA oraz rządach innych krajów członkowskich.

Wśród członków Komisji Trójstronnej znaleźli się były przewodniczący Rady Rezerwy Federalnej Paul Volcker, były przewodniczący Izby Reprezentantów USA Thomas Foley i Henry Kissinger.

Krytyka Komisji Trójstronnej

Komisja wzbudziła kontrowersje wokół swojego istnienia. Krytycy przytaczają poziom wpływów niektórych członków komisji w polityce i ich związki z podmiotami rządowymi jako powody do kwestionowania działalności komisji. Krytycy twierdzą, że ten wpływ pomaga komisji we wspieraniu światowej elity finansowej i politycznej, a nie w najlepszym interesie ogółu społeczeństwa .

Komisja odpowiada na tę krytykę, stwierdzając, że jest niezależną organizacją i nie jest częścią żadnej agencji rządowej ani Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ). Jej członkowie mogą mieć stowarzyszenia z organizacjami takimi jak Council on Foreign Relations, Bilderberg Group i Brookings Institution, ale sama komisja nie ma formalnych powiązań z tymi organizacjami .

Członkostwo w Komisji Trójstronnej

W 2001 r. Komisja Trójstronna zaczęła włączać do swojej struktury regionalnej mniejsze gospodarczo, ale rozwijające się kraje. Na przykład Meksyk otrzymał garstkę członków, podobnie jak kraje Azji i Pacyfiku, takie jak Australia, Indonezja, Malezja, Nowa Zelandia, Filipiny, Singapur, Korea Południowa i Tajlandia. Członkowie z Chin i Indii zostali po raz pierwszy przyjęci w 2011 roku .

Amerykę Północną reprezentuje 120 członków (20 członków z Kanady, 13 z Meksyku i 87 z USA). Grupa europejska osiągnęła swój limit 170 członków z niemal każdego kraju na kontynencie. Kontyngenty dla poszczególnych krajów wynoszą 20 dla Niemiec, 18 dla Francji, Włoch i Wielkiej Brytanii oraz 12 dla Hiszpanii. Pozostałe narody liczą od jednego do sześciu członków .

Początkowo Azję i Oceanię reprezentowała tylko Japonia. Jednak w 2000 roku japońska grupa 85 członków powiększyła się, stając się grupą z Azji Pacyfiku (w 2012 ponownie zmieniając nazwę na grupę Azja-Pacyfik). Grupa ma ponad 100 członków z Japonii, Korei, Australii, Nowej Zelandii i krajów ASEAN (Indonezji, Malezji, Filipin, Singapuru i Tajlandii), Indii i Chińskiej Republiki Ludowej .

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Wśród członków znaleźli się liderzy biznesu, finansów, bankowości, nauki, związków zawodowych, organizacji non-profit i różnych organizacji pozarządowych.

• Komisja Trójstronna została założona w 1973 roku przez Davida Rockefellera jako pozarządowe forum skupiające wybitnych obywateli Europy Zachodniej, Ameryki Północnej i Japonii,

• W skład Komisji wchodzą teraz osoby z innych krajów, w tym gospodarek wschodzących, takich jak Indie i Chiny.

• Komisja ma na celu zachęcenie swoich członków do otwartego dialogu w celu znalezienia rozwiązań problemów społecznych, gospodarczych i geopolitycznych.