Jednolity Kodeks Handlowy (UKC)

Co to jest jednolity kodeks handlowy (UCC)?

Jednolity Kodeks Handlowy (UCC) to ustandaryzowany zbiór praw i przepisów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej. Kodeks UCC został ustanowiony w 1953 r., ponieważ coraz trudniej było firmom przeprowadzać transakcje biznesowe ponad granicami stanowymi, biorąc pod uwagę różne przepisy stanowe.

Jednolity Kodeks Handlowy (UCC) jest ważny, ponieważ pomaga firmom w różnych stanach negocjować między sobą, zapewniając standardowe ramy prawne i umowne. Przepisy UKC zostały w pełni przyjęte przez większość stanów w USA. Chociaż istnieją pewne niewielkie różnice w poszczególnych stanach, kodeks UKC składa się z dziewięciu oddzielnych artykułów. Artykuły UKC regulują różne rodzaje transakcji, w tym bankowość i pożyczki.

Jak działa jednolity kodeks handlowy (UCC)

UCC ) regulują sprzedaż mienia osobistego i różne inne transakcje. Jeśli kiedykolwiek kupiłeś firmę lub pojazd w przeszłości, prawdopodobnie podpisałeś oświadczenie UCC-1. Tytuł pozostaje w posiadaniu pożyczkodawcy do czasu spłaty pożyczki.

Polityka ustanowiona na mocy Jednolitego Kodeksu Handlowego (UKC) w dużej mierze koncentruje się na działalności małych firm i przedsiębiorców. Częścią intencji jest wyjaśnienie nieporozumień co do tego, w jaki sposób każde państwo może oddzielnie regulować takie operacje.

Chociaż kodeks UKC reguluje transakcje związane z mieniem osobistym, nie reguluje on nieruchomości, takich jak grunty lub jakiekolwiek budowle związane z gruntami.

Kodeks UKC narzuca standardy przetwarzania czeków i innych rodzajów papieru komercyjnego. Często stosuje się ją do nieruchomości zabezpieczonej przez bank, w której posiadany jest tytuł własności do czasu spłaty przez kredytobiorcę salda finansowania.

Firmy, które prowadzą transakcje biznesowe poza swoim stanem macierzystym, muszą przestrzegać obowiązującego prawa UKC, w tym w przypadku leasingu sprzętu, sprzedaży towarów, pożyczania pieniędzy i zawierania umów.

Artykuły jednolitego kodeksu handlowego (UCC)

Poniżej znajduje się zarys tego, do czego odnosi się dziewięć różnych artykułów jednolitego kodeksu handlowego (UCC):

Artykuł 1: Przepisy ogólne określają definicje i pewne parametry dotyczące stosowania jednolitego kodeksu handlowego (UCC). Ostatnia aktualizacja miała miejsce w 2001 roku.

Artykuł 2/2a: Sprzedaż towarów, z wyłączeniem nieruchomości i umów o świadczenie usług. Artykuł 2a dotyczy dzierżawy mienia osobistego.

Artykuł 3: Czeki, weksle i inne instrumenty zbywalne, takie jak banknoty (przyrzeczenie wypłaty pieniędzy). Przedmiot jest uważany za zbywalny, jeśli może zostać przeniesiony na inną osobę i nadal podlega egzekucji wobec pierwotnego płatnika.

Artykuł 4/4a: Wpłaty i inkasa bankowe, który obejmuje zasady przetwarzania czeków i automatyczne inkasa międzybankowe. Artykuł 4a koncentruje się na transferach środków.

Artykuł 5: Akredytywy, które są wystawiane przez bank w celu ułatwienia handlu.

Artykuł 6: Sprzedaż hurtowa, aukcje i likwidacje aktywów. Większość stanów uważa ten artykuł za przestarzały, a Komisja ds. Prawa Jednolitego (ULC) zaleciła uchylenie, które większość stanów przyjęła.

Artykuł 7: Dokumenty własności, w tym kwity magazynowe, sprzedaż hurtowa i konosamenty (BoL).

Artykuł 8: Inwestycyjne papiery wartościowe; w szczególności posiadanie papierów wartościowych przez pośredników.

Artykuł 9: Zabezpieczone transakcje na mieniu osobistym, zastawach rolnych, wekslach własnych, przesyłkach i zabezpieczeniach.

Jednolity Kodeks Handlowy (UCC) podlega częstym zmianom, które dotyczą konkretnych artykułów.

Historia Jednolitego Kodeksu Handlowego (UKC)

Kongres nie ustanowił jednolitego kodeksu handlowego (UCC). Została stworzona przez organizacje prywatne, do których należy Komisja Prawa Jednolitego (ULC), znana również jako Krajowa Konferencja Komisarzy ds. Jednolitego Prawa Państwowego (NCCUSL) oraz Instytut Prawa Amerykańskiego (ALI).

ULC powstało w 1892 r. w celu stworzenia jednolitego prawa handlowego. Organizacja ustanowiła różne prawa od momentu założenia do lat 50. XX wieku. W latach pięćdziesiątych, wraz z ALI, ULC skompilował wszystkie prawa handlowe w jeden zestaw kodeksów handlowych, których mają przestrzegać stany.

UCC został przedstawiony stanom w 1951 r., a Pensylwania jako pierwsza przyjęła UCC w 1953 r., a inne stany z czasem przyjęły kodeks. Luizjana jest obecnie jedynym stanem, który nie w pełni ratyfikował kodeks, chociaż przyjął jego część.

Uwagi specjalne

Każde państwo ma możliwość przyjęcia kodeksu w stanie, w jakim jest napisany, lub przyjęcia i modyfikacji jego postanowień.

Luizjana nie przyjęła art. 2 jednolitego kodeksu handlowego (UCC) w formie pisemnej. Państwo nie przyjęło również art. 2A, który obejmuje dzierżawę i wynajem mienia osobistego, które nie jest traktowane jako nieruchomość.

Kalifornia również dokonała pewnych modyfikacji, wdrażając własną wersję przepisów UCC. Umowy dotyczące nieruchomości są jednym z wyjątków od przyjęcia przez Kalifornię UCC. W przypadku zakupu nieruchomości,. takich jak magazyn, przepisy regulujące ten zakup nie znajdują się w kodeksie handlowym stanu Kalifornia, ale raczej w przepisach ustawowych i wykonawczych dotyczących nieruchomości określonych przez stan.

Umowy serwisowe w Kalifornii również nie są objęte UKC. Umowy serwisowe obejmują naprawy samochodów, prace malarskie, wystrój wnętrz i tak dalej. Czynności te są objęte stanowymi przepisami ubezpieczeniowymi.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Uniform Commercial Code (UCC) to zbiór przepisów dotyczących działalności gospodarczej, które regulują umowy i transakcje finansowe stosowane w różnych stanach.

• Kodeks UCC został w pełni przyjęty przez większość państw i nieco zaadaptowany przez inne.

• Firmy, które prowadzą transakcje biznesowe poza swoim krajem macierzystym, muszą przestrzegać jednolitego kodeksu handlowego (UCC).

• Kodeks UKC składa się z dziewięciu odrębnych artykułów, z których każdy obejmuje odrębne aspekty bankowości i kredytów.

• Jednolity Kodeks Handlowy (UCC) nie został ustanowiony przez Kongres, ale przez organizacje prywatne.

##FAQ

Jak działa zastaw UCC?

Zastaw UKC, znany również jako zgłoszenie UKC, to formularz, który wierzyciel składa w celu powiadomienia, że ma udział w majątku dłużnika, niezależnie od tego, czy jest to majątek osobisty, czy biznesowy. Ogólnym celem zastawu w UKC jest umożliwienie wierzycielowi dochodzenia zabezpieczenia finansowania u dłużnika. Wierzycielowi przysługiwać będzie prawo do zastawu do czasu spłaty zobowiązania finansowego przez dłużnika.

Kogo chroni jednolity kodeks handlowy?

Jednolity Kodeks Handlowy (UCC) powstał w celu ochrony wszystkich osób prowadzących działalność gospodarczą. Został stworzony w celu ujednolicenia handlu między państwami, niezależnie od tego, czy handel odbywa się między osobami fizycznymi, czy przedsiębiorstwami.

Jaka jest opłata za zgłoszenie w UCC?

Opłata za zgłoszenie w UCC wynosi 40 USD za zgłoszenia papierowe i 20 USD za zgłoszenie elektroniki w Nowym Jorku.

Co obejmują art. 2 i 2A jednolitego kodeksu handlowego?

Art. 2 jednolitego kodeksu handlowego dotyczy sprzedaży towarów z wyłączeniem nieruchomości i umów o świadczenie usług, natomiast art. 2a dotyczy najmu mienia osobistego.