Penggunaan Kolaboratif

Apakah Penggunaan Kolaboratif?

Penggunaan kolaboratif ialah penggunaan bersama barang atau perkhidmatan oleh kumpulan. Manakala dengan penggunaan biasa seseorang individu membayar kos penuh barangan dan mengekalkan akses eksklusif kepadanya, dengan penggunaan kolaboratif berbilang orang mempunyai akses kepada barangan dan menanggung kosnya. Contoh biasa ialah perkongsian tunggangan, di mana berbilang orang mempunyai akses kepada pengangkutan dan membayarnya, bukan hanya pemilik kereta.

Cara Penggunaan Kolaboratif Berfungsi

Penggunaan kolaboratif adalah satu bentuk perkongsian. Penyewaan peer-to-peer, sebagai contoh, telah digunakan oleh masyarakat selama beribu-ribu tahun dan menyediakan sekumpulan individu dengan aset tanpa memerlukan setiap orang membelinya sendiri. Ia membolehkan pengguna mendapatkan sumber yang mereka perlukan, di samping membenarkan mereka menyediakan sumber yang diperlukan oleh orang lain dan tidak digunakan sepenuhnya.

Penggunaan kolaboratif dianggap sebahagian daripada ekonomi perkongsian kerana ini bermakna individu menyewakan aset mereka yang kurang digunakan. Pendekatan ini berkemungkinan besar digunakan apabila kedua-dua harga aset tertentu, seperti kereta, adalah tinggi dan aset itu tidak digunakan pada setiap masa oleh seorang. Dengan menyewakan aset apabila ia tidak digunakan, pemiliknya menukar aset itu menjadi sejenis komoditi. Ini mewujudkan senario di mana objek fizikal dianggap sebagai perkhidmatan.

Contohnya, Airbnb mencipta platform dalam talian yang membenarkan pemilik rumah, pangsapuri dan kediaman lain memajak atau menyewakan ruang mereka kepada orang lain. Ini mungkin dilakukan untuk kediaman yang pemilik hanya tinggal sambilan atau dalam tempoh yang mereka ingin tinggalkan untuk masa yang lama. Penyewa individu mungkin tidak mampu membeli kediaman sedemikian sendiri, tetapi dengan membahagikan kos merentasi berbilang penyewa yang menduduki ruang pada masa yang berasingan, kediaman itu menjadi mampu milik.

Pertimbangan Khas: Kesahan

Pengkritik penggunaan kolaboratif berpendapat bahawa sifat tidak formal pengaturan sedemikian membolehkan individu memintas peraturan tempatan yang perlu dipatuhi oleh perniagaan yang menawarkan perkhidmatan serupa. Perniagaan ini mungkin perlu membayar pelesenan atau yuran berkaitan peraturan lain untuk beroperasi secara sah. Yuran tersebut menjadikan perkhidmatan mereka lebih mahal daripada yang disediakan oleh individu yang tidak membayar yuran tersebut.

Hotel tradisional telah mencabar kesahihan sewaan Airbnb, contohnya, kerana pemilik tersebut lazimnya tidak perlu mematuhi keperluan peraturan untuk menjalankan hotel atau membayar kos operasi yang berkaitan. Bantahan ini membawa kepada usaha untuk mengawal selia atau tindakan keras terhadap operasi penyewaan seperti Airbnb.

Cabaran undang-undang yang setanding timbul di sekitar perkhidmatan perkongsian perjalanan seperti Uber dan Lyft. Pengendali syarikat teksi dan perkhidmatan limosin berpendapat bahawa menawarkan perkhidmatan perkongsian perjalanan adalah satu bentuk persaingan yang menyalahi undang-undang. Operasi Uber, sebagai contoh, disekat atau dihadkan di bandar-bandar tertentu di mana pihak berkuasa tempatan meminta syarikat itu mematuhi peraturan yang sama yang dipatuhi oleh perkhidmatan teksi dan limosin.

Sorotan

• Aplikasi tukar barang, Airbnb dan perkongsian perjalanan ialah contoh penggunaan kolaboratif.

• Penggunaan kolaboratif berbeza daripada penggunaan konvensional kerana sumber, barangan atau perkhidmatan dikongsi oleh kumpulan dan bukannya individu.

• Penggunaan kolaboratif berfungsi kerana kos dibahagikan kepada kumpulan yang lebih besar, jadi harga belian diperoleh semula melalui penyewaan atau pertukaran.

• Pengkritik berpendapat bahawa penggunaan kolaboratif kadangkala tidak adil apabila syarikat tidak dikehendaki mematuhi peraturan yang sama seperti syarikat konvensional.