Inferior Good

Apakah Kebaikan Inferior?

Barang inferior ialah istilah ekonomi yang menggambarkan barang yang permintaannya menurun apabila pendapatan rakyat meningkat. Barangan ini tidak disukai apabila pendapatan dan ekonomi bertambah baik apabila pengguna mula membeli pengganti yang lebih mahal.

Memahami Barang Inferior

Dalam ekonomi, permintaan untuk barangan inferior berkurangan apabila pendapatan meningkat atau ekonomi bertambah baik. Apabila ini berlaku, pengguna akan lebih bersedia untuk berbelanja untuk pengganti yang lebih mahal. Beberapa sebab di sebalik peralihan ini mungkin termasuk kualiti atau perubahan kepada status sosio-ekonomi pengguna.

Barangan inferior, yang bertentangan dengan barangan biasa, ialah apa sahaja yang akan diminta oleh pengguna jika mereka mempunyai tahap pendapatan sebenar yang lebih tinggi. Mereka juga mungkin dikaitkan dengan mereka yang biasanya jatuh ke dalam kelas sosio-ekonomi yang lebih rendah.

Sebaliknya, permintaan untuk barangan inferior meningkat apabila pendapatan jatuh atau ekonomi menguncup. Apabila ini berlaku, barangan inferior menjadi pengganti yang lebih berpatutan untuk barangan yang lebih mahal.

Istilah "barangan inferior" merujuk kepada keterjangkauan, bukannya kualiti, walaupun sesetengah barangan inferior mungkin lebih rendah kualitinya.

Contoh Inferior Good

Terdapat banyak contoh barangan inferior. Sesetengah daripada kita mungkin lebih biasa dengan beberapa barangan inferior setiap hari yang kita temui, termasuk mi segera, hamburger, barangan dalam tin dan makan malam sejuk beku. Apabila orang mempunyai wang yang lebih sedikit, mereka cenderung untuk membeli produk jenis ini. Tetapi apabila pendapatan mereka meningkat, mereka sering memberikan ini untuk barangan yang lebih mahal.

Kopi adalah satu lagi contoh yang baik. Kopi McDonald's mungkin lebih rendah daripada kopi Starbucks. Apabila pendapatan pengguna menurun, mereka mungkin menggantikan java Starbucks harian mereka dengan minuman McDonald's yang lebih berpatutan. Sebaliknya, apabila pendapatan pengguna meningkat, mereka mungkin menggantikan kopi McDonald's mereka dengan kopi Starbucks yang lebih mahal.

Contoh lain barangan yang lebih rendah ialah produk kedai runcit tanpa nama seperti bijirin atau mentega kacang. Pengguna boleh menggunakan produk jenama generik yang lebih murah ini apabila pendapatan mereka lebih rendah, dan beralih kepada produk jenama nama apabila pendapatan mereka meningkat. Produk jenama kedai runcit memberikan contoh yang bernas tentang bagaimana barangan yang lebih rendah tidak semestinya berkualiti rendah. Kebanyakan barangan ini datang daripada barisan produk yang sama dengan barangan jenama nama yang lebih mahal.

Kita juga boleh beralih kepada pengangkutan sebagai contoh barang yang lebih rendah. Apabila pendapatan rakyat rendah, mereka mungkin memilih untuk menaiki pengangkutan awam. Tetapi apabila pendapatan mereka meningkat, mereka mungkin berhenti menaiki bas dan, sebaliknya, menaiki teksi atau membeli kereta.

Barangan Inferior dan Tingkah Laku Pengguna

Permintaan untuk barangan inferior biasanya ditentukan oleh tingkah laku pengguna. Lazimnya, permintaan untuk barangan inferior didorong terutamanya oleh mereka yang berpendapatan rendah atau apabila berlaku penguncupan dalam ekonomi. Tetapi itu tidak selalu berlaku. Sesetengah pelanggan mungkin tidak mengubah tingkah laku mereka dan terus membeli barangan yang lebih rendah.

Pertimbangkan pengguna yang mendapat kenaikan gaji daripada majikan mereka. Walaupun pendapatan meningkat, mereka mungkin terus membeli kopi McDonald's kerana mereka lebih suka kopi daripada minuman Starbucks, atau mereka mungkin mendapati produk runcit tanpa nama lebih baik daripada rakan sejawat jenama nama yang lebih mahal. Dalam kes ini, ia hanya soal keutamaan peribadi.

Barangan rendah tidak selalu sama di bahagian lain di dunia. Sebagai contoh, sesuatu yang mudah seperti makanan segera boleh dianggap sebagai barang yang lebih rendah di AS, tetapi ia mungkin dianggap sebagai kebaikan biasa untuk orang di negara membangun. Barang biasa ialah barang yang permintaannya meningkat apabila pendapatan rakyat mula meningkat, memberikannya keanjalan permintaan pendapatan yang positif.

Barangan rendah dikaitkan dengan keanjalan pendapatan negatif, manakala barang biasa dikaitkan dengan keanjalan pendapatan positif.

Barangan Inferior dan Barangan Giffen

Barangan Giffen ialah bentuk barang inferior yang jarang ditemui yang tidak mempunyai pengganti atau alternatif sedia, seperti roti, nasi dan kentang. Satu-satunya perbezaan antara barangan Giffen dan barangan inferior tradisional ialah permintaan untuk barang bekas meningkat walaupun harganya meningkat, tanpa mengira pendapatan pengguna.

Banyak barangan Giffen dianggap sebagai makanan ruji, terutamanya di kawasan di mana orang tinggal dalam kelas sosio-ekonomi yang lebih rendah. Apabila harga barangan Giffen meningkat, pengguna tidak mempunyai pilihan selain membelanjakan sejumlah wang yang lebih besar untuk mereka. Jadi mereka mungkin membelanjakan lebih banyak wang untuk beras kerana itu sahaja yang mereka mampu beli—walaupun harganya terus meningkat. Produk seperti daging, sebaliknya, menjadi kemewahan, kerana ia terlalu tidak mampu dibeli dan tidak dapat dicapai.

Barang Inferior vs. Barang Biasa dan Barang Mewah

Barangan inferior adalah lawan dari barang biasa. Barangan biasa mengalami peningkatan dalam permintaan apabila pendapatan meningkat. Barang biasa juga dipanggil barang keperluan. Contohnya ialah pisang organik. Jika pendapatan pengguna rendah, mereka mungkin membeli pisang biasa. Tetapi jika pendapatan mereka meningkat dan mereka mempunyai beberapa dolar tambahan untuk dibelanjakan setiap bulan, mereka mungkin memilih untuk membeli pisang organik. Contoh lain termasuk pakaian, air, dan bir, dan alkohol.

Barangan mewah adalah kategori ketiga. Mereka tidak dianggap penting atau keperluan untuk hidup. Barangan ini sangat diingini dan boleh dibeli apabila pendapatan pengguna meningkat. Dalam erti kata lain, keupayaan untuk membeli barangan mewah adalah bergantung kepada kekayaan atau aset pengguna. Barangan mewah termasuk perkhidmatan pembersihan dan memasak, beg tangan dan bagasi, kereta tertentu dan haute couture.

Sorotan

• Apabila pendapatan rendah atau ekonomi menguncup, barangan inferior menjadi pengganti yang lebih berpatutan untuk barangan yang lebih mahal.

• Barang inferior adalah bertentangan dengan barang biasa, yang permintaannya meningkat walaupun pendapatan meningkat.

• Barang inferior ialah barang yang permintaannya menurun apabila pendapatan rakyat meningkat.

Soalan Lazim

Apakah Perbezaan Antara Barangan Giffen dan Barangan Inferior?

Istilah barangan Giffen, dinamakan sempena ahli ekonomi Scotland, Sir Robert Griffin, merujuk kepada barangan yang permintaannya meningkat walaupun harga meningkat, sebahagian besarnya kerana terdapat sedikit pengganti atau alternatif untuknya. Contoh klasik Giffen Good ialah makanan ruji asas, seperti beras. Jika pengguna tidak mempunyai pilihan selain membeli ruji itu, mereka akan terus berbuat demikian, walaupun ia menjadi lebih mahal. Malah, kerana pembelian ini akan menggunakan bahagian yang lebih besar daripada pendapatan mereka, permintaan untuk barangan Giffen sebenarnya akan meningkat dengan harga yang lebih tinggi: Had pada pendapatan boleh guna menjadikan pilihan lebih tinggi sedikit lebih jauh daripada jangkauan.

Apakah Beberapa Contoh Barang Inferior?

Contoh biasa barangan inferior termasuk produk runcit "jenama kedai", mi segera dan makanan dalam tin atau sejuk beku tertentu. Walaupun sesetengah orang mempunyai keutamaan khusus untuk item ini, kebanyakan pembeli lebih suka membeli alternatif yang lebih mahal jika mereka mempunyai pendapatan untuk berbuat demikian. Oleh itu, apabila pendapatan meningkat, permintaan untuk barangan ini cenderung menurun dengan sewajarnya.

Adakah Barang Inferior Mempunyai Kualiti Inferior?

Tidak semestinya. "Barang rendah" adalah istilah ekonomi yang merujuk kepada barang yang menjadi kurang diingini apabila pendapatan pengguna meningkat. Dalam erti kata lain, barangan inferior ialah barang yang keanjalan harganya negatif, tetapi ini tidak selalu melibatkan kualiti yang lebih rendah. Apabila pendapatan pengguna meningkat, mereka cenderung untuk mengurangkan pembelian barangan inferior mereka, sebaliknya memilih barangan biasa atau barangan mewah.