Joseph Stiglitz
Joseph Stiglitz ialah seorang ahli ekonomi New Keynesian Amerika. Terkenal dengan penyelidikannya tentang asimetri maklumat, penghindaran risiko dan persaingan monopoli, Stiglitz menerima Hadiah Nobel dalam bidang ekonomi 2001. Beliau kini seorang profesor di Universiti Columbia dan ketua ekonomi Institut Roosevelt.
Stiglitz ialah pengarang banyak buku dan penerbitan, termasuk Measuring What Counts: The Global Movement for Well-Being dan Rewriting the Rules of the European Economy: An Agenda for Growth and Shared Prosperity.
Kehidupan Awal dan Pendidikan
Joseph Stiglitz dilahirkan di Gary, Indiana pada 9 Februari 1943. Beliau memperoleh ijazah sarjana muda dari Amherst College pada tahun 1964 dan menjadi felo penyelidik di University of Cambridge sebagai sarjana Fulbright. Stiglitz memperoleh Ph.D. dari Massachusetts Institute of Technology pada tahun 1967. Beliau telah mengajar di Stanford, Princeton, dan MIT.
Di bawah Presiden Clinton, Stiglitz berkhidmat sebagai pengerusi Majlis Penasihat Ekonomi Presiden,. (CEA.) Beliau adalah ketua ekonomi dan naib presiden kanan Bank Dunia dari 1997 hingga 2000.
Maklumat Asimetri
Joseph Stiglitz membantu mewujudkan bidang pengajian yang dikenali sebagai ekonomi maklumat, cabang mikroekonomi yang mengkaji cara maklumat dan sistem maklumat mempengaruhi ekonomi dan keputusan ekonomi. Penyelidikannya mengenai asimetri maklumat membantu Stiglitz memperoleh Hadiah Nobel dalam bidang ekonomi 2001.
Asimetri Maklumat ialah ketidakseimbangan maklumat antara pemain dalam pasaran. Satu pihak dalam urus niaga ekonomi mungkin mempunyai lebih banyak maklumat daripada yang lain: pembeli mungkin memiliki lebih banyak pengetahuan daripada penjual, atau peminjam mungkin mengetahui keupayaan pembayaran baliknya lebih daripada pemberi pinjaman.
Joseph Stiglitz dikreditkan dengan teknik penyaringannya, kaedah yang digunakan untuk mengekstrak maklumat yang hilang yang diperlukan untuk menyelesaikan transaksi pasaran yang cekap. Teknik saringan Stiglitz ialah alat yang kerap digunakan oleh syarikat insurans dan pemberi pinjaman. Syarikat insurans menapis pelanggan dan menyusun mereka ke dalam kategori berisiko tinggi atau berisiko rendah untuk mengenakan premium yang sesuai. Pemberi pinjaman menggunakan penapisan untuk mengisih peminjam mengikut risiko pembayaran balik dan menetapkan kadar faedah yang lebih tinggi dengan sewajarnya.
Menurut Stiglitz, penyaringan ialah "proses diskriminasi, membezakan antara "benda" yang, jika tiada penyaringan, akan, untuk tujuan ekonomi, dilayan sama, walaupun mungkin diketahui bahawa ia mungkin berbeza dalam beberapa cara-cara pentingā.
Penghindaran Risiko
Kajian Joseph Stiglitz tentang penghindaran risiko membantu menentukan cara individu membuat keputusan untuk menyimpan dan membelanjakan wang. Menurut Stiglitz, apabila ketidakpastian wujud dalam situasi, akibat ekonomi bergantung pada sama ada satu tindakan lebih berisiko daripada yang lain atau jika seseorang individu lebih mengelak risiko daripada yang lain. Teori-teorinya menerangkan akibat penghindaran risiko apabila digunakan pada pelaburan portfolio, simpanan individu, dan keputusan pengeluaran perniagaan.
Persaingan monopolistik
Stiglitz mentakrifkan teori persaingan monopoli, sebagai struktur pasaran di mana banyak syarikat hadir dalam industri yang menghasilkan produk yang serupa tetapi berbeza. Tiada syarikat yang menikmati monopoli, dan setiap syarikat beroperasi secara bebas tanpa mengambil kira tindakan syarikat lain. Dalam persaingan monopoli, pengiklanan dan penjenamaan adalah kunci dan boleh menyumbang kepada halangan kemasukan bagi firma baharu. Industri seperti rangkaian restoran, pakaian dan pakaian sukan mengikuti model ini.
Kepujian dan Anugerah
Joseph Stiglitz telah menerima pengiktirafan yang meluas untuk kerjanya dalam bidang ekonomi. Pada tahun 1979, Joseph E. Stiglitz menerima John Bates Clark Medal,. anugerah yang diberikan kepada ahli ekonomi di bawah empat puluh tahun yang telah membuat sumbangan besar dalam bidang sains ekonomi di Amerika Syarikat. Pada tahun 2001, beliau telah dianugerahkan Hadiah Nobel dalam bidang ekonomi untuk kerjanya mengenai teori asimetri maklumat. Beliau adalah penerima bersama Hadiah Keamanan Nobel 2007 sebagai ahli Panel Antara Kerajaan mengenai Perubahan Iklim.
Stiglitz telah dilantik ke Akademi Kepausan Sains Sosial dan menamakan pengerusi Suruhanjaya PBB mengenai Pembaharuan Sistem Kewangan dan Kewangan Antarabangsa oleh presiden Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu pada tahun 2009. Majalah Masa menamakan Stiglitz sebagai salah satu daripada ā100 Orang Paling Berpengaruh di Duniaā pada tahun 2011, dan pada tahun yang sama, beliau dinamakan presiden Persatuan Ekonomi Antarabangsa.
Stiglitz berkhidmat di banyak lembaga, termasuk Dana Acumen dan Sumber untuk Masa Depan.
Garisan bawah
Joseph Stiglitz ialah ahli ekonomi terkenal yang mentakrifkan ekonomi maklumat. Teorinya dalam asimetri maklumat, penghindaran risiko, dan persaingan monopoli telah mencipta alat yang digunakan oleh industri dan pembuat dasar.
Sorotan
Stiglitz berkongsi Harga Keamanan Nobel 2007 sebagai ahli Panel Antara Kerajaan mengenai Perubahan Iklim.
Joseph Stiglitz ialah seorang ahli ekonomi Amerika dan penerima Hadiah Nobel dalam bidang ekonomi 2001.
Stiglitz membantu mewujudkan satu cabang ekonomi yang dirujuk sebagai "The Economics of Information."
Dia seorang profesor di Columbia University di New York City.
Soalan Lazim
Apakah Institut Pemikiran Ekonomi Baru?
Sejak krisis kewangan 2008, Stiglitz telah memainkan peranan penting dalam penciptaan Institut Pemikiran Ekonomi Baru (INET), yang bertujuan untuk memperbaharui disiplin ekonomi supaya ia lebih bersedia untuk mencari penyelesaian kepada cabaran besar abad ke-21.
Bagaimanakah Joseph Stiglitz Meningkatkan Idea Penyelidikan & Pembangunan?
Pada 1980-an, beliau membantu memulihkan minat dalam ekonomi R&D. Stiglitz secara khusus menyatakan bahawa kelajuan penyelidikan dan pembangunan dalam industri secara langsung meningkatkan jumlah tahap inovasi dalam industri.
Apakah Sumbangan Joseph Stiglitz kepada Bank Dunia?
Joseph Stiglitz mencabar dasar komuniti kewangan antarabangsa. Stiglitz mengkritik kebijaksanaan konvensional yang mendominasi penggubalan dasar di Bank Dunia, Tabung Kewangan Antarabangsa dan Jabatan Perbendaharaan AS. Pendapatnya meliputi topik seperti kegagalan terapi kejutan dan ekonomi peralihan, dan had liberalisasi pasaran modal.