Protokol Kyoto
Apakah Protokol Kyoto?
Protokol Kyoto adalah perjanjian antarabangsa yang bertujuan untuk mengurangkan pelepasan karbon dioksida (CO2) dan kehadiran gas rumah hijau (GHG) di atmosfera. Prinsip penting Protokol Kyoto ialah negara perindustrian perlu mengurangkan jumlah pelepasan CO2 mereka.
Protokol ini telah diterima pakai di Kyoto, Jepun pada tahun 1997, apabila gas rumah hijau dengan cepat mengancam iklim, kehidupan di bumi dan planet kita. Hari ini, Protokol Kyoto kekal dalam bentuk lain, dan isunya masih dibincangkan.
Protokol Kyoto Dijelaskan
Latar belakang
Protokol Kyoto mewajibkan negara perindustrian mengurangkan pelepasan gas rumah hijau mereka pada masa ancaman pemanasan global berkembang pesat. Protokol itu dikaitkan dengan Konvensyen Rangka Kerja Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu mengenai Perubahan Iklim (UNFCCC). Ia diterima pakai di Kyoto, Jepun pada 11 Disember 1997, dan menjadi undang-undang antarabangsa pada 16 Februari 2005 .
Negara yang meratifikasi Protokol Kyoto telah diberikan tahap pelepasan karbon maksimum untuk tempoh tertentu dan mengambil bahagian dalam perdagangan kredit karbon. Jika sesebuah negara mengeluarkan lebih daripada had yang ditetapkan, maka negara itu akan dikenakan penalti dengan menerima had pelepasan yang lebih rendah dalam tempoh berikutnya.
Prinsip Utama
Negara perindustrian yang maju membuat janji di bawah Protokol Kyoto untuk mengurangkan pelepasan hidrokarbon tahunan mereka sebanyak purata 5.2% menjelang tahun 2012. Jumlah ini akan mewakili kira-kira 29% daripada jumlah pelepasan gas rumah hijau dunia.
Sasaran bergantung kepada negara individu. Akibatnya, setiap negara mempunyai sasaran yang berbeza untuk dicapai menjelang tahun tersebut.
Anggota Kesatuan Eropah (EU) berjanji untuk mengurangkan pelepasan sebanyak 8%, manakala AS dan Kanada berjanji untuk mengurangkan pelepasan mereka masing-masing sebanyak 7% dan 6% menjelang 2012.
$100 bilion
Jumlah dana Protokol Kyoto yang bertujuan untuk membantu negara membangun dalam memilih proses dan teknologi perindustrian yang tidak mengeluarkan rumah hijau.
Tanggungjawab Negara Maju Berbanding Negara Membangun
Protokol Kyoto mengiktiraf bahawa negara-negara maju pada dasarnya bertanggungjawab terhadap tahap pelepasan GHG yang tinggi semasa di atmosfera akibat daripada aktiviti perindustrian lebih daripada 150 tahun. Oleh yang demikian, protokol tersebut memberi beban yang lebih berat kepada negara maju berbanding negara kurang membangun.
Protokol Kyoto mewajibkan 37 negara perindustrian serta EU mengurangkan pelepasan GHG mereka. Negara membangun diminta untuk mematuhi secara sukarela, dan lebih daripada 100 negara membangun, termasuk China dan India, dikecualikan daripada perjanjian Kyoto sama sekali.
Fungsi Khusus untuk Negara Membangun
Protokol itu memisahkan negara kepada dua kumpulan: Lampiran I mengandungi negara maju, dan Bukan Lampiran I merujuk kepada negara membangun. Protokol meletakkan had pelepasan pada negara Annex I sahaja. Negara bukan Annex I mengambil bahagian dengan melabur dalam projek yang direka untuk mengurangkan pelepasan di negara mereka.
Untuk projek-projek ini, negara membangun memperoleh kredit karbon,. yang boleh mereka jual atau jual kepada negara maju, membolehkan negara maju tahap pelepasan karbon maksimum yang lebih tinggi untuk tempoh tersebut. Sebenarnya, fungsi ini membantu negara maju untuk terus mengeluarkan GHG secara bersungguh-sungguh.
Penglibatan Amerika Syarikat
Amerika Syarikat, yang telah meratifikasi perjanjian asal Kyoto, terkeluar daripada protokol pada tahun 2001. AS percaya bahawa perjanjian itu tidak adil kerana ia hanya meminta negara perindustrian untuk mengehadkan pengurangan pelepasan, dan ia merasakan bahawa tindakan itu akan merugikan AS. ekonomi.
Protokol Kyoto Berakhir pada 2012, Separuh Bakar Berkesan
Pelepasan global masih meningkat menjelang 2005, tahun Protokol Kyoto menjadi undang-undang antarabangsa—walaupun ia diterima pakai pada tahun 1997. Keadaan nampaknya berjalan lancar untuk banyak negara, termasuk negara-negara di EU. Mereka merancang untuk memenuhi atau melebihi sasaran mereka di bawah perjanjian itu menjelang 2011. Tetapi yang lain terus gagal.
Amerika Syarikat dan China—dua daripada pemancar terbesar dunia—menghasilkan gas rumah hijau yang mencukupi untuk mengurangkan sebarang kemajuan yang dicapai oleh negara yang mencapai sasaran mereka. Malah, terdapat peningkatan kira-kira 40% dalam pelepasan di seluruh dunia antara 1990 dan 2009.
Pindaan Doha Memanjangkan Protokol Kyoto hingga 2020
Pada Disember 2012, selepas tempoh komitmen pertama Protokol berakhir, pihak-pihak dalam Protokol Kyoto bertemu di Doha, Qatar, untuk menerima pakai pindaan kepada perjanjian Kyoto yang asal. Apa yang dipanggil Pindaan Doha ini menambah sasaran pengurangan pelepasan baharu untuk tempoh komitmen kedua, 2012–2020, untuk negara yang mengambil bahagian.
Pindaan Doha mempunyai hayat yang singkat. Pada tahun 2015, pada sidang kemuncak pembangunan lestari yang diadakan di Paris, semua peserta UNFCCC telah menandatangani satu lagi pakatan, Perjanjian Iklim Paris,. yang secara berkesan menggantikan Protokol Kyoto.
Perjanjian Iklim Paris
Perjanjian Iklim Paris ialah pakatan alam sekitar penting yang telah diterima pakai oleh hampir setiap negara pada tahun 2015 untuk menangani perubahan iklim dan kesan negatifnya. Perjanjian itu termasuk komitmen daripada semua negara pemancar GHG utama untuk mengurangkan pencemaran yang mengubah iklim mereka dan untuk mengukuhkan komitmen tersebut dari semasa ke semasa.
Setiap lima tahun, negara terlibat dalam Pengambilan Saham Global, yang merupakan penilaian kemajuan mereka di bawah Perjanjian Iklim Paris.
Arahan utama perjanjian itu memerlukan pengurangan pelepasan GHG global untuk mengehadkan peningkatan suhu bumi pada abad ini kepada 2 darjah (lebih suka kenaikan 1.5 darjah) Celsius melebihi paras praindustri. Perjanjian Paris juga menyediakan cara untuk negara maju membantu negara membangun dalam usaha mereka menyesuaikan kawalan iklim, dan ia mewujudkan rangka kerja untuk memantau dan melaporkan matlamat iklim negara secara telus.
Protokol Kyoto Hari Ini
Pada tahun 2016, apabila Perjanjian Iklim Paris berkuat kuasa, Amerika Syarikat adalah salah satu pemacu utama perjanjian itu, dan Presiden Obama memujinya sebagai "penghormatan kepada kepimpinan Amerika."
Sebagai calon presiden ketika itu, Donald Trump mengkritik perjanjian itu sebagai perjanjian yang tidak baik untuk rakyat Amerika dan berjanji untuk menarik balik Amerika Syarikat jika dipilih. Pada 2017, Presiden Trump ketika itu mengumumkan bahawa AS akan menarik diri daripada Perjanjian Iklim Paris, dengan mengatakan bahawa ia akan menjejaskan ekonomi AS.
Bekas presiden itu tidak memulakan proses pengeluaran rasmi sehingga 4 November 2019. AS secara rasmi menarik diri daripada Perjanjian Iklim Paris pada 4 November 2020, sehari selepas pilihan raya presiden 2020, di mana Donald Trump kalah dalam bidaan pemilihan semula untuk Joseph Biden.
Pada 20 Januari 2021, hari pertamanya memegang jawatan, Presiden Biden memulakan proses untuk menyertai semula Perjanjian Iklim Paris, yang berkuat kuasa secara rasmi pada 19 Februari 2021.
Kebuntuan Rumit
Pada tahun 2021, dialog itu masih hidup tetapi telah bertukar menjadi kutukan kompleks yang melibatkan politik, wang, kekurangan kepimpinan, kekurangan konsensus, dan birokrasi. Hari ini, walaupun terdapat pelbagai rancangan dan beberapa tindakan, penyelesaian kepada masalah pelepasan GHG dan pemanasan global belum dilaksanakan.
Hampir semua saintis yang mengkaji atmosfera kini percaya bahawa pemanasan global adalah hasil daripada tindakan manusia. Secara logiknya, apa yang manusia telah disebabkan oleh tingkah laku mereka sepatutnya boleh diperbaiki oleh manusia mengubah tingkah laku mereka. Banyak yang mengecewakan bahawa tindakan padu untuk menangani krisis iklim global buatan manusia masih belum berlaku.
Ingat Internet
Adalah penting untuk kita kekal yakin bahawa kita boleh, sebenarnya, menyelesaikan isu-isu ini yang sangat penting untuk kelangsungan hidup kita. Kita manusia telah pun menyelesaikan masalah besar dalam pelbagai bidang melalui inovasi teknikal yang membawa kepada penyelesaian yang sangat baharu.
Menariknya, jika sesiapa telah mencadangkan pada tahun 1958 bahawa Agensi Projek Penyelidikan Lanjutan Pertahanan (DARPA) kami sendiri, yang menyelia pembangunan teknologi canggih untuk digunakan oleh tentera AS, akan memimpin dunia dalam mencipta Internet—suatu sistem yang boleh "menghubungkan setiap orang dan benda dengan setiap orang dan benda lain di planet ini serta-merta dan pada kos sifar"—mereka mungkin telah ditertawakan di luar pentas, atau lebih teruk.
Sorotan
Perbincangan yang dimulakan oleh Protokol Kyoto diteruskan pada 2021 dan amat rumit, melibatkan politik, wang dan kekurangan konsensus.
Protokol Kyoto ialah perjanjian antarabangsa yang menyeru negara perindustrian mengurangkan pelepasan gas rumah hijau mereka dengan ketara.
AS menarik diri daripada perjanjian itu atas alasan mandat itu tidak adil dan akan menjejaskan ekonomi AS.
Perjanjian Iklim Paris 2015, yang menggantikan Protokol Kyoto, termasuk komitmen dari semua negara pemancar GHG utama untuk mengurangkan pencemaran yang mengubah iklim mereka.
Perjanjian lain, seperti Pindaan Doha dan Perjanjian Iklim Paris, juga telah cuba membendung krisis pemanasan global.
Soalan Lazim
Apakah Jenis Pelepasan Protokol Kyoto Dibina untuk Membendung?
Protokol Kyoto dibina untuk membendung pelepasan karbon dioksida (CO2) dan gas rumah hijau.
Mengapa AS Tidak Menandatangani Protokol Kyoto?
Amerika Syarikat telah menarik diri daripada perjanjian Protokol Kyoto pada tahun 2001 atas dasar bahawa ia secara tidak adil membebankan negara maju. Perjanjian itu hanya meminta negara maju mengurangkan pelepasan, yang AS percaya akan menyekat ekonominya secara tidak adil.
Apakah Masalah Khas Yang Dihadapi Negara Membangun Dengan Perjanjian Seperti Protokol Kyoto?
Negara-negara membangun tidak diberi mandat untuk bertindak di bawah perjanjian itu, dan sukarela untuk mengurangkan pelepasan di bawahnya akan menimbulkan kos besar yang sama ada mereka tidak mampu menanggung atau tidak mahu menanggungnya.
Apakah Tujuan Utama Protokol Kyoto?
Protokol Kyoto adalah perjanjian di kalangan negara maju untuk mengurangkan pelepasan karbon dioksida (CO2) dan gas rumah hijau (GHG).