Teoria akceleratora
Czym jest teoria akceleratora?
Teoria akceleratorów, koncepcja keynesowska,. zakłada, że nakłady na inwestycje kapitałowe są funkcją produkcji. Na przykład wzrost dochodu narodowego, mierzonego produktem krajowym brutto (PKB), spowoduje proporcjonalny wzrost nakładów na inwestycje kapitałowe.
Zrozumienie teorii akceleratora
Teoria akceleratora jest postulatem ekonomicznym, zgodnie z którym wydatki inwestycyjne rosną, gdy wzrasta popyt lub dochód. Teoria sugeruje również, że w przypadku nadmiernego popytu firmy mogą albo zmniejszyć popyt, podnosząc ceny, albo zwiększyć inwestycje, aby zaspokoić poziom popytu. Teoria akceleratora zakłada, że firmy zazwyczaj decydują się na zwiększenie produkcji, a tym samym na zwiększenie zysków, aby osiągnąć stosunek kapitału stałego do produkcji.
Stosunek kapitału stałego do produkcji mówi, że jeśli jedna (1) maszyna byłaby potrzebna do wyprodukowania stu (100) jednostek, a popyt wzrósł do dwustu (200) jednostek, to aby zaspokoić ten wzrost popytu, potrzebna byłaby inwestycja w inną maszynę. Z punktu widzenia makropolityki efekt akceleratora mógłby działać jako katalizator efektu mnożnikowego,. chociaż nie ma między nimi bezpośredniej korelacji.
Teoria akceleratorów została stworzona między innymi przez Thomasa Nixona Carvera i Alberta Aftaliona przed ekonomią keynesowską, ale stała się powszechnie znana, gdy teoria keynesowska zaczęła dominować na polu ekonomii w XX wieku. Niektórzy krytycy sprzeciwiają się teorii akceleratora, ponieważ usuwa ona wszelką możliwość kontrolowania popytu poprzez kontrolę cen. Jednak badania empiryczne wspierają teorię.
Teoria ta jest zwykle interpretowana w celu ustanowienia nowej polityki gospodarczej. Na przykład teoria akceleratora może zostać wykorzystana do ustalenia, czy wprowadzenie obniżek podatków w celu wygenerowania większego dochodu do dyspozycji konsumentów – konsumentów, którzy następnie zażądaliby większej ilości produktów – byłoby lepsze niż obniżki podatków dla firm, które mogłyby wykorzystać dodatkowy kapitał na ekspansję i wzrost . Każdy rząd i jego ekonomiści formułują interpretację teorii, a także pytania, na które teoria może pomóc.
Przykład teorii akceleratora
Rozważmy branżę, w której popyt stale rośnie w silnym i szybkim tempie. Firmy działające w tej branży odpowiadają na ten wzrost popytu, zwiększając produkcję, a także w pełni wykorzystując swoje istniejące zdolności produkcyjne. Niektóre firmy również odpowiadają na wzrost popytu, sprzedając swoje istniejące zapasy.
Jeśli istnieje wyraźna wskazówka, że ten wyższy poziom popytu będzie się utrzymywał przez długi czas, firma z branży prawdopodobnie zdecyduje się na zwiększenie wydatków na dobra kapitałowe – takie jak sprzęt, technologia i/lub fabryki – w celu dalszego zwiększenia swoich zdolności produkcyjne. Zatem popyt na dobra kapitałowe jest napędzany zwiększonym popytem na produkty dostarczane przez firmę. Powoduje to efekt akceleratora, który mówi, że gdy nastąpi zmiana popytu na dobra konsumpcyjne (w tym przypadku wzrost), nastąpi procentowa zmiana popytu na dobra kapitałowe.
Przykładem pozytywnego efektu akceleratora są inwestycje w turbiny wiatrowe. Zmienne ceny ropy i gazu zwiększają zapotrzebowanie na energię odnawialną. Aby sprostać temu zapotrzebowaniu, rosną inwestycje w odnawialne źródła energii i turbiny wiatrowe. Jednak dynamika może zachodzić w odwrotnej kolejności. Jeśli ceny ropy spadną, projekty farm wiatrowych mogą zostać odłożone, ponieważ energia odnawialna jest ekonomicznie mniej opłacalna.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
W obliczu nadmiernego popytu teoria akceleratora zakłada, że firmy zazwyczaj decydują się na zwiększenie inwestycji, aby sprostać stosunkowi kapitału do produkcji, tym samym zwiększając zyski.
Teoria akceleratora zakłada, że nakłady inwestycyjne są funkcją produkcji.
Teoria akceleratorów została stworzona m.in. przez Thomasa Nixona Carvera i Alberta Aftaliona przed ekonomią keynesowską, ale weszła do publicznej wiadomości, gdy teoria keynesowska zaczęła dominować na polu ekonomii w XX wieku.
