Kontrola cen

Czym są kontrole cen?

Termin „kontrola cen” odnosi się do prawnych minimalnych lub maksymalnych cen ustalonych dla określonych towarów. Kontrole cen są zwykle nakazane przez rząd na wolnym rynku. Są one zwykle wdrażane jako środek bezpośredniej interwencji gospodarczej w celu zarządzania przystępnością cenową niektórych towarów i usług, w tym czynszu, benzyny i żywności. Chociaż może sprawić, że niektóre towary i usługi będą bardziej przystępne, kontrola cen może często prowadzić do zakłóceń na rynku, strat dla producentów i zauważalnej zmiany jakości.

Zrozumienie kontroli cen

Jak wspomniano powyżej, kontrola cen jest formą interwencji gospodarczej nakazanej przez rząd. Mają one na celu uczynienie rzeczy bardziej przystępnymi dla konsumentów i są również powszechnie używane do kierowania gospodarką w określonym kierunku. Na przykład ograniczenia te można uznać za konieczne w celu ograniczenia inflacji. Kontrola cen jest przeciwieństwem cen ustalanych przez siły rynkowe, które są określane przez producentów ze względu na podaż i popyt.

Kontrole cen są powszechnie nakładane na podstawowe produkty konsumenckie. Są to niezbędne elementy, takie jak żywność czy produkty energetyczne. Na przykład w Stanach Zjednoczonych ceny były ograniczone do czynszu i benzyny. Kontrole ustanowione przez rząd mogą narzucać minimum lub maksimum. Limity cenowe określa się mianem pułapów cenowych,. podczas gdy ceny minimalne to ceny minimalne .

Chociaż przyczynami kontroli cen mogą być przystępność cenowa i stabilność ekonomiczna, mogą one mieć odwrotny skutek. Wiadomo, że w dłuższej perspektywie kontrola cen prowadzi do problemów, takich jak niedobory,. racjonowanie,. pogorszenie jakości produktów i nielegalne rynki,. które pojawiają się w celu dostarczania towarów o kontrolowanych cenach nieoficjalnymi kanałami. Producenci mogą ponieść straty, zwłaszcza jeśli ceny są zbyt niskie. Może to często prowadzić do spadku jakości dostępnych towarów i usług.

Niektórzy ekonomiści uważają, że kontrola cen jest zwykle skuteczna tylko w bardzo krótkim okresie.

Historia kontroli cen

Kontrola cen nie jest nową koncepcją. Cofają się o tysiące lat. Według historyków produkcja i dystrybucja zboża były regulowane przez władze egipskie w III wieku pne Inne cywilizacje wprowadziły kontrolę cen, w tym Babilończycy, starożytni Grecy i imperium rzymskie.

Przykłady kontroli cen możemy znaleźć w czasach bardziej współczesnych, w tym w czasach wojny i rewolucji. W Stanach Zjednoczonych rządy kolonialne kontrolowały ceny towarów potrzebnych armii Jerzego Waszyngtona, co skutkowało poważnymi niedoborami.

Rządy nadal interweniują i ustalają limity, w jaki sposób producenci mogą wyceniać swoje produkty i usługi. Na przykład władze gminne często ograniczają wysokość czynszu, jaką właściciel może pobierać od najemców,. oraz kwotę, o jaką mogą podnieść te czynsze, aby mieszkania były bardziej przystępne. Rząd USA ustanowił również limity cenowe na ceny energii w czasach kryzysu, w tym I i II wojny światowej oraz w latach 1971-1973.

Rodzaje kontroli cen

Kontrole cen występują w dwóch formach: ceny minimalne i maksymalne. Ceny minimalne to minimalne ceny ustalone dla towarów i usług. Mogą być ustalane przez rząd lub, w niektórych przypadkach, przez samych producentów. Ceny minimalne są nakładane, aby pomóc producentom, gdy władze uważają, że ceny są zbyt niskie, co prowadzi do nieuczciwego rynku. Raz ustalone ceny nie mogą spaść poniżej minimum.

Pułapy lub limity cen to najwyższe punkty, w których można sprzedawać towary i usługi. Dzieje się tak, gdy władze chcą pomóc konsumentom, jeśli uważają, że ceny są zbyt wysokie. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku kontroli czynszów, kiedy agencje rządowe chcą chronić najemców przed slumlorsami i nadgorliwymi właścicielami . Podobnie jak ceny minimalne, ceny nie mogą przekroczyć pułapów po ich ustaleniu.

Przykład kontroli cen

Kontrola czynszów jest jedną z najczęstszych form kontroli cen. Programy rządowe ustanawiają limity maksymalnej kwoty czynszu, jaką właściciel nieruchomości może pobierać od swoich najemców. Limity te nakładane są również na roczne podwyżki czynszu. Uzasadnieniem kontroli czynszów jest to, że pomaga ona w utrzymaniu przystępnych cen mieszkań, zwłaszcza dla osób bardziej wrażliwych, takich jak osoby o niższych dochodach i osoby starsze.

Rządy powszechnie narzucają kontrolę cen leków. Dotyczy to zwłaszcza leków ratujących życie i leków specjalistycznych, takich jak insulina. Firmy farmaceutyczne często znajdują się pod presją ustalania zbyt wysokich cen. Ich uzasadnieniem jest zwykle ochrona patentowa oraz pokrycie kosztownych kosztów badań i rozwoju (B+R) oraz dystrybucji. Konsumenci i rządy twierdzą, że to sprawia, że niektóre leki są poza zasięgiem przeciętnego obywatela.

Płace minimalne są również uważane za formę kontroli cen. W tym przypadku jest to cena minimalna lub najniższa możliwa pensja, jaką pracodawca może wypłacić swoim pracownikom. Płace minimalne zapewniają, że jednostki mogą utrzymać określony standard życia.

Franczyzy sportowe często wprowadzają kontrolę cen za pomocą metody zwanej dynamiczną wyceną. Na przykład bilety na mecz baseballowy New York Yankee podlegają zmiennym cenom, które mogą różnić się od innych gier. Według Major League Baseball ceny te opierają się na zmieniających się czynnikach, które wpływają na popyt rynkowy.

Zalety i wady kontroli cen

Zalety

Kontrole cen są często nakładane, gdy rządy uważają, że konsumentów nie stać na towary i usługi. Na przykład ustala się pułapy cenowe, aby uniemożliwić producentom wyłudzanie cen. Jest to powszechne w branży mieszkaniowej/wynajmu oraz w sektorze leków/ zdrowia.

Rządy mogą również ustalać limity cen towarów i usług, jeśli uważają, że producenci nie czerpią korzyści z cen towarów i usług na wolnym rynku. Pozwala to firmom zachować konkurencyjność i zapewnić rentowność.

Kontrolowanie sposobu ustalania cen powstrzymuje firmy przed rozwijaniem monopoli. Firmy mają przewagę i mogą dyktować ceny, gdy popyt jest wysoki (a podaż jest mała). W związku z tym mogą być w stanie zawyżać ceny, aby zwiększyć swoje zyski. Rządy mogą interweniować i ustalać pułapy cenowe, aby uniemożliwić dostawcom dalsze podnoszenie cen, umożliwić konkurentom wejście na rynek i zmiażdżyć monopole, które wykorzystują konsumentów.

Niedogodności

Kontrole cen mogą być wprowadzane w najlepszych intencjach, ale często nie działają. Większość prób kontrolowania cen często ma trudności z pokonaniem ekonomicznych sił podaży i popytu przez dłuższy czas. Kiedy ceny są ustalane przez handel na wolnym rynku, ceny zmieniają się, aby utrzymać równowagę między podażą a popytem. Narzucona przez rząd kontrola cen może prowadzić do powstania nadmiernego popytu w przypadku cen maksymalnych lub nadwyżki podaży w przypadku cen minimalnych.

Krytycy twierdzą, że w rezultacie kontrola cen często prowadzi do braku równowagi między podażą a popytem. To z kolei może prowadzić do niedoborów i podziemnych rynków. Kiedy ceny są zbyt niskie na takie rzeczy jak mieszkania, może nie być wystarczającej podaży, co zwiększa popyt. Na przykład właściciele mogą pozwolić, aby stan ich nieruchomości uległ pogorszeniu, ponieważ nie zarabiają wystarczająco dużo, aby je utrzymać.

Kontrola cen może prowadzić do strat i znacznego spadku jakości. Gdy ceny są zbyt niskie, istnieje duża szansa, że dochody producentów spadną. Być może będą musieli znaleźć sposób na obniżenie kosztów. Niektórzy mogą zdecydować się na ograniczenie produkcji lub wprowadzić na rynek gorsze produkty. W efekcie spada R&D, a na rynku przestają pojawiać się nowsze i bardziej innowacyjne produkty.

TTT

Podsumowanie

W przeciwieństwie do wolnego rynku, gdzie ceny są dyktowane przez podaż i popyt, kontrola cen ustala minimalne i maksymalne ceny towarów i usług. Rządy i zwolennicy kontroli cen twierdzą, że polityka ta jest konieczna, aby uczynić rzeczy bardziej przystępnymi zarówno dla konsumentów, jak i dostawców. Wprowadzając politykę kontroli cen, konsumenci mogą sobie pozwolić na podstawowe towary i usługi, a producenci mogą zachować rentowność. Ale krytycy twierdzą, że często ma to odwrotny skutek, prowadząc do braku równowagi na rynku między podażą a popytem oraz nielegalnych rynków.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• W dłuższej perspektywie kontrola cen może prowadzić do problemów, takich jak niedobory, racjonowanie, gorsza jakość produktów i nielegalne rynki.

• Wprowadzane są kontrole cen w celu zarządzania przystępnością cenową towarów i usług na rynku.

• Te kontrole są skuteczne tylko w bardzo krótkim okresie.

• Kontrola cen to ustalone przez rząd minimalne lub maksymalne ceny określone dla określonych towarów i usług.

• Minimum to ceny minimalne, a maksima to ceny maksymalne.

##FAQ

Jakie są przykłady kontroli cen?

Niektóre z najczęstszych przykładów kontroli cen obejmują kontrolę czynszów (gdzie rządy narzucają maksymalną kwotę czynszu, którą może pobierać właściciel nieruchomości oraz limit, o ile czynsz może być zwiększany każdego roku), ceny leków (do produkcji leków i zdrowia). opieka bardziej przystępna) oraz płace minimalne (najniższe możliwe wynagrodzenie, jakie firma może wypłacić swoim pracownikom).

Co to znaczy kontrola cen?

Kontrola cen to polityka gospodarcza narzucona przez rządy, która ustala minimalne (dolne) i maksymalne (górne) ceny towarów i usług w celu uczynienia ich bardziej przystępnymi dla konsumentów.

Czym są kontrole cen w ekonomii?

Kontrole cen w ekonomii to ograniczenia nakładane przez rządy w celu zapewnienia, że towary i usługi pozostają przystępne cenowo. Służą również do tworzenia uczciwego rynku, który jest dostępny dla wszystkich. Celem kontroli cen jest pomoc w ograniczeniu inflacji i stworzeniu równowagi na rynku.

Czy kontrola cen jest dobra czy zła?

Kontrola cen może być zarówno dobra, jak i zła. Dzięki nim niektóre towary i usługi, takie jak żywność i mieszkanie, stają się bardziej przystępne cenowo i dostępne dla konsumentów. Mogą również pomóc korporacjom, eliminując monopole i otwierając rynek na większą konkurencję. Ale może też mieć negatywny wpływ, gdyż może prowadzić do niedoborów lub nadmiaru dostaw, podziemnego rynku i obniżenia jakości towarów i usług dostępnych na rynku.