James Tobin
James Tobin był neokeynesowskim ekonomistą, który w 1981 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii za badania nad systemem finansowym i jego wpływem na inflację i zatrudnienie.
Jest znany z pionierskiego wprowadzenia podatku Tobina,. opłaty od transakcji walutowych w celu ograniczenia spekulacji walutami.
Tobin jest autorem kilku książek, w tym Esejów z ekonomii i Pieniądze, kredyt i kapitał. James Tobin zmarł 11 marca 2002 r.
Wczesne życie i edukacja
James Tobin urodził się 5 marca 1918 roku w Champaign w stanie Ilinois. Uzyskał zarówno tytuł licencjata, jak i magistra na Uniwersytecie Harvarda.
Po ukończeniu studiów w 1940 r. Tobin rozpoczął karierę w Biurze Administracji Cen i Zaopatrzenia Cywilnego w Waszyngtonie. Podczas II wojny światowej służył w marynarce wojennej Stanów Zjednoczonych.
Tobin wrócił na Harvard, aby zdobyć doktorat. Doktoryzował się z ekonomii w 1947 r. i rozpoczął pracę na wydziale Uniwersytetu Yale w 1950 r., aż do przejścia na emeryturę w 1988 r.
Służba publiczna
Stosowanie nauki ekonomicznej do rzeczywistych problemów kierowało pracą Jamesa Tobina przez całą jego karierę i zauważył kiedyś: „Ekonomia zawsze była tematem zorientowanym na politykę. Jeśli nie zastosuje się go do pilnych kwestii politycznych dnia, stanie się sterylnym ćwiczeniem, bez użycia lub zainteresowania”.
W 1961 roku prezydent Kennedy zaprosił Jamesa Tobina do pełnienia funkcji jednego z trzech ekonomistów w Radzie Doradców Ekonomicznych. Grupa wspierała władzę wykonawczą w kwestiach polityki gospodarczej i opublikowała 1962 Raport Ekonomiczny, oświadczenie o polityce stabilizacji i wzrostu znanej jako „nowa ekonomia”.
Oprócz swojej pracy w Administracji Kennedy'ego, Tobin był konsultantem akademickim Rady Gubernatorów Rezerwy Federalnej i Departamentu Skarbu USA.
Teoria wyboru portfela
James Tobin otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 1981 roku za analizę rynków finansowych i ich relacji z decyzjami dotyczącymi wydatków, zatrudnienia, produkcji i cen.
Jego teoria wyboru portfela określa, w jaki sposób rynki finansowe wpływają na decyzje inwestycyjne gospodarstw domowych i przedsiębiorstw w oparciu o ważone ryzyko i oczekiwane stopy zwrotu. Tobin podkreślił, że te decyzje mikroekonomiczne podejmowane w domu lub firmie wpływają na agregaty makroekonomiczne, takie jak ogólna konsumpcja,. zatrudnienie i inflacja.
Podatek Tobina
James Tobin opracował „Podatek Tobina” w odpowiedzi na upadek porozumienia z Bretton Woods w 1971 roku. Niestabilne, płynne kursy walut zastąpiły stałe kursy walutowe oparte niegdyś na powiązaniu dolara amerykańskiego ze standardem złota.
Ponieważ pieniądze poruszały się szybko w środowisku o różnych kursach, Tobin zaproponował zmniejszenie tej zmienności za pomocą niewielkiego podatku nałożonego na każdą transakcję wymiany jednej waluty na drugą. Podatek ten zniechęciłby do krótkoterminowych spekulacji walutowych i złagodziłby wpływ takich spekulacji na małe rozwijające się gospodarki,. które nie byłyby w stanie konkurować z dużymi instytucjami finansowymi.
„Podatek Tobina” nie został formalnie wdrożony lub wykorzystany dopiero po śmierci Jamesa Tobina w 2002 roku, a pierwotny cel Tobina, jakim było powstrzymanie spekulacji walutami, został przyćmiony przez pomysły wykorzystania podatku do zwiększenia dochodów na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego na arenie międzynarodowej.
Podsumowanie
James Tobin był amerykańskim ekonomistą, który w 1981 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii. Był pionierem „Podatku Tobina”, badania nad teorią doboru portfela, i wywarł wpływ na teorie ekonomiczne, w tym model Baumola-Tobina i „Q Tobina”.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Opracował teorię doboru portfela i „Podatek Tobina”.
Tobin otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 1981 roku.
James Tobin był członkiem Rady Doradców Ekonomicznych Prezydenta Kennedy'ego.
FAQ
Co to jest projekt Tobin?
Założony w 2005 roku projekt Tobin jest niezależną organizacją badawczą typu non-profit, opartą na pracy Jamesa Tobina i pionierskich badaniach nad palącymi problemami XXI wieku, skupiającymi się na instytucjach demokracji, rządzie i rynkach, nierówności ekonomicznej i bezpieczeństwie narodowym.
Jaki jest współczynnik Q Tobina?
Współczynnik Q Tobina został opracowany w 1966 roku przez ekonomistę Nicholasa Kaldora, a spopularyzował go James Tobin, gdy był profesorem na Uniwersytecie Yale. Wskaźnik Q Tobina określa wartość firmy jako całkowitą wartość jej aktywów podzieloną przez jej wartość rynkową.
Czym jest model Baumola-Tobina?
Teoria opracowana przez Williama Baumola i Jamesa Tobina bada kompromis między wartością płynności zapewnianej przez utrzymywanie gotówki a wartością odsetek utraconych dzięki utrzymywaniu płynności pieniądza.
