Podatek od luksusu

Co to jest podatek od luksusu?

Podatek od luksusu to podatek od sprzedaży lub dopłata nakładana tylko na niektóre produkty lub usługi, które są uważane za nieistotne lub dostępne tylko dla superbogatych.

Podatek od luksusu może być naliczany jako procent ceny zakupu lub jako procent kwoty powyżej określonego poziomu. Na przykład podatek od luksusu może zostać nałożony na transakcje dotyczące nieruchomości powyżej 1 miliona USD lub zakupy samochodów powyżej 70 000 USD.

Zrozumienie podatku od luksusu

Wszystkie podatki są kontrowersyjne, ale niektóre są bardziej kontrowersyjne niż inne. Podatek od sprzedaży jest zazwyczaj pobierany od wszystkich nabywców towarów i usług w jurysdykcji, która go pobiera. Naliczane za podstawowe towary, takie jak żywność i lekarstwa, są postrzegane jako nieproporcjonalnie uciążliwe dla konsumentów o niższych dochodach, którzy są zmuszeni płacić wyższy procent swoich dochodów w postaci podatków od sprzedaży.

Ale co z podatkiem od jachtów, biżuterii lub nieruchomości o wartości przekraczającej milion dolarów? Teraz podatek płacą tylko ci nieliczni, których stać na te towary.

Podatki od luksusu generalnie dzielą się na dwie kategorie:

• Tak zwane „podatki od grzechu” są nakładane na produkty takie jak papierosy i alkohol i są opłacane przez każdego kupującego, niezależnie od dochodów. Każdy, kto sprzeciwia się, może po prostu przestać go kupować. Nakładając podatek, rząd zarówno zniechęca do używania tych produktów, jak i zwiększa dochody od tych, którzy je kupują.

• Podatki od przedmiotów, które mogą kupić tylko najbogatsi konsumenci, których prawdopodobnie stać na opłacenie premii.

Oba podatki są stosunkowo popularne, ponieważ uderzają tylko w mniejszość populacji.

Ale nawet podatki od luksusu mogą być politycznie kontrowersyjne. Tak zwany „podatek jachtowy” został wprowadzony w USA w 1991 r. w celu spłacenia deficytu federalnego. Obejmował szereg dóbr luksusowych, w tym prywatne odrzutowce, futra i biżuterię, a także jachty. Podatek został zniesiony w 1993 roku, ponieważ zabił przemysł jachtowy, a wraz z nim wiele amerykańskich miejsc pracy.

Polityka luksusowych podatków

Podatki od luksusu są często nakładane w czasie wojny w celu zwiększenia dochodów rządowych lub sfinansowania innych dużych wydatków bez podnoszenia podatków dla ogółu społeczeństwa. Ich przeciwnicy powołują się na niebezpieczeństwo utraty pracy, ale zdecydowana większość ludzi jest obojętna i obojętna.

Z drugiej strony czasami podatki od luksusu po prostu nie działają. Od 1696 r. na angielskich właścicieli domów nałożono „podatek okienny”. Teoria głosiła, że ludzie z większymi domami mają więcej okien i dlatego powinni płacić wyższe podatki niż ci, którzy mieszkają w skromnych mieszkaniach. Bogaci ludzie w całym kraju natychmiast zabili deskami większość okien.

Definiowanie luksusu

Ponieważ dobra luksusowe są przypisywane zamożnym w społeczeństwie, oczekuje się, że większość podatników nie zostanie dotknięta podatkiem od luksusu. Jednak to, co uważane jest za luksus, zmienia się w czasie, a ceny rosną z powodu inflacji, coraz więcej osób będzie podlegać temu progresywnemu podatkowi. Towary uważane za normalne lub zwykłe mogą zostać obciążone podatkami luksusowymi, jeśli rząd będzie musiał zwiększyć swoje dochody.

W Stanach Zjednoczonych „podatek od jachtów” obowiązywał tylko od 1991 do 1993 roku, zanim został zniesiony jako zabójca miejsc pracy.

Drogie domy są częstym celem podatków od luksusu, ale tutaj definicja luksusu staje się niejasna. Niektóre stany pobierają „podatek od rezydencji” od przeniesienia własności domów o wartości powyżej pewnego poziomu.

W stanie Nowy Jork poziom ten wynosi 1 milion dolarów. Może to być skierowane tylko do najbogatszych nabywców w Syracuse lub Rochester, ale to skromna suma za dom na Manhattanie.

W Vermont podatek od rezydencji wynosi 100 000 USD. Średnia cena domu w Vermont wynosi około 261 000 USD.

Ekonomiczna teoria podatków od luksusu

W ekonomii dobra luksusowe nazywane są dobrami Veblen na cześć Thorsteina Veblena, który w słynny sposób opisał pojęcie konsumpcji okazjonalnej. To definiuje je jako towary, na które popyt rośnie wraz ze wzrostem ceny. Im więcej kosztuje rzecz, tym bardziej jest pożądana.

Ponieważ podatki zwiększają cenę dobra, efektem podatków luksusowych powinien być zwiększony popyt na dobra, które określa się mianem luksusu. W praktyce jednak dobra luksusowe mają z definicji wysoką dochodową elastyczność popytu . Zarówno efekt dochodowy, jak i efekt substytucyjny gwałtownie zmniejszą popyt wraz ze wzrostem podatków.

Mówiąc najprościej, niektórzy ludzie, którzy tęsknią za posiadaniem jachtu, uznają, że wystarczy kajak.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Podatek od dóbr luksusowych to podatek od sprzedaży lub od przeniesienia, nakładany tylko na określone towary.

• Podatek od rezydencji i podatek od grzechu należą do kategorii podatków od luksusu.

• Opodatkowane produkty są uważane za nieistotne lub dostępne tylko dla najbogatszych konsumentów.