Funt szterling

Co to jest Quid?

Quid to slangowe określenie brytyjskiego funta szterlinga lub funta brytyjskiego (GBP), który jest walutą Wielkiej Brytanii (UK). Quid jest równy 100 pensom i powszechnie uważa się, że pochodzi od łacińskiego wyrażenia „ quid pro quo ”, co przekłada się na „coś za coś” lub równą wymianę za towary lub usługi. Jednak dokładna etymologia tego słowa w odniesieniu do funta brytyjskiego jest nadal niepewna.

Zrozumienie Quid

Uważa się, że quid, jak opisuje jednego funta szterlinga, po raz pierwszy wszedł do użycia pod koniec XVII wieku, ale nikt nie jest do końca pewien, dlaczego słowo to stało się synonimem brytyjskiej waluty. Niektórzy uczeni sądzą, że włoscy imigranci mogli wywodzić się od słowa „scudo”, nazwy złotych i srebrnych monet o różnych nominałach, używanych we Włoszech od XVI do XIX wieku.

Inną możliwością jest to, że słowo to wywodzi się z Quidhampton, wioski w Wiltshire w Anglii, w której niegdyś znajdowała się papiernia Royal Mint. Możliwe, że wszystkie papierowe pieniądze,. które zostały zarobione w tym młynie, mogły zostać nazwane funtami. Chociaż pochodzenie tego słowa nadal pozostaje tajemnicą, funt szterling ma bogatą historię od ponad 12 stuleci jako najstarsza waluta świata, która wciąż jest w użyciu. Dziś Wielka Brytania jest jednym z nielicznych krajów europejskich, które nie używają euro jako wspólnej waluty. Wielka Brytania składa się z Anglii, Irlandii Północnej, Szkocji i Walii.

Funt szterling w historii

Historycy śledzą funta szterlinga aż do 775 rne, kiedy anglosascy królowie używali srebrnych pensów, zwanych szterlingami, jako waluty. Ktoś, kto zebrał 240 z nich, miał 1 funt szterlingów, stąd nazwa „funt szterling”. Po łacinie Libra oznacza „waga”, a Libra Pondo oznacza wagę funta, dlatego funt brytyjski ma fantazyjny symbol „L” lub £.

Standard 240 pensów za jednego funta szterlinga pozostawał standardem przez prawie 1200 lat, aż do 1971 roku. Wtedy to brytyjski parlament ustanowił dziesiętność,. aby 100 pensów równało się jednemu funtowi szterlingowi.

Rzeczywista moneta funtowa nie istniała do 1489 roku, kiedy królem był Henryk VII, i nazywano ją suwerenem. Oprócz Wielkiej Brytanii funt brytyjski służył wcześniej jako waluta w wielu koloniach Imperium Brytyjskiego, w tym w Australii, Nowej Zelandii i Kanadzie.

Szylingi po raz pierwszy wybito w 1504, z 12 pensów za 1 szyling i 20 szylingów za jeden funt. Złote monety rozpoczęły się w 1560 r. Między 775 rne a 1971 r. z brytyjskich monet wyrabiano różne nominały. Niektóre z tych monet nazywano pensami, półpensami, groszami, półkoronami i podwójnymi florenami. Inne monety to kasza, trzypensówki i dwupensówki. Większość z tych nominałów nie jest już w obiegu, podczas gdy inne stały się banknotami.

Banknoty

Banknoty angielskie powstały za panowania króla Wilhelma III, po utworzeniu przez niego Banku Anglii w 1694 roku. W tym czasie były pisane ręcznie. Głównym banknotem w tym czasie był banknot 10-funtowy. Jednak długi okres ostrej inflacji lub rosnących cen zmusił później monarchię do emisji pięciofuntowych banknotów. Do 1717 roku termin „funt szterling” stał się prawie przestarzały, gdy Europa przeszła na standard złota zamiast standardu srebra, aż do początku XX wieku. Współczesny funt szterling, zarówno w monetach, jak i banknotach, w ogóle nie zawiera srebra.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Quid to 100 pensów i uważa się, że pochodzi od łacińskiego wyrażenia „quid pro quo”, co oznacza „coś za coś”.

• Quid to slangowe określenie brytyjskiego funta szterlinga lub funta brytyjskiego (GBP), który jest walutą Wielkiej Brytanii (UK).

• Uważa się, że Quid, jak opisuje jednego funta szterlinga, wszedł do użytku pod koniec XVII wieku, ale nikt nie jest tego pewien.