Rywal dobry

Co to jest dobro rywala?

Towar konkurencyjny to rodzaj produktu lub usługi, który może być posiadany lub konsumowany tylko przez jednego użytkownika. Gdy dobro jest rywalem w konsumpcji, może podlegać silnemu popytowi i ostrej konkurencji – czynnikom, które mają tendencję do podnoszenia cen.

Te przedmioty mogą być trwałe,. co oznacza, że mogą być używane tylko jeden na raz, lub nietrwałe, co oznacza, że po zużyciu ulegają zniszczeniu, dzięki czemu tylko jeden użytkownik może się nimi cieszyć.

Zrozumienie towarów konkurencyjnych

Niektóre towary, takie jak butelka piwa czy designerska koszulka, są przedmiotem rywalizacji konsumpcyjnej. Jeśli ktoś wypije butelkę lub kupi koszulkę, nie będzie już dostępny dla nikogo innego.

Ponieważ tego rodzaju dobra mogą być używane lub zajmowane tylko przez jedną osobę, powstaje konkurencja o ich konsumpcję. Konsumenci stają się zatem rywalami w próbie ich zdobycia.

To, jak duża jest konkurencja, zależy oczywiście od dostępności. Jeśli na półkach supermarketów jest dużo takich samych butelek piwa, łatwo o kolejną, pod warunkiem, że tysiące innych osób nie chce ich w danym momencie kupować.

I odwrotnie, jeśli koszulka projektanta ma limitowaną edycję, jest jedyny w swoim rodzaju, możliwe jest, że ludzie wdają się w wojnę cenową i są gotowi zapłacić ponad szanse, aby ją zdobyć. Konkurencja o tego typu konkurencyjne towary jest również spotęgowana przez dostępność odzieży w rozmiarach spełniających potrzeby każdego konsumenta. Producenci mogą wytwarzać tylko ograniczone ilości produktów dla określonych rozmiarów. W rezultacie konsumenci, którzy wymagają trudnych do znalezienia rozmiarów, muszą konkurować ze sobą, aby zdobyć potrzebne im produkty.

Pandemia COVID-19 doprowadziła do niedoboru papieru toaletowego, wywołując panikę wśród gospodarstw domowych i niektórych przedsiębiorstw, które kapitalizowały się, podnosząc ceny dla konsumentów.

Typowe przykłady konkurencyjnych towarów to żywność, odzież, sprzęt elektroniczny, samochody, bilety lotnicze i domy.

Trwałe a nietrwałe

Czasami konkurencyjne towary mogą być ponownie wykorzystane przez kogoś innego na późniejszym etapie. Na przykład dobra trwałe, takie jak deskorolka, mogą zostać sprzedane po tym, jak obecny właściciel skończy z nimi.

Dobra nietrwałe, takie jak filiżanka kawy czy jabłko, nie należą do tej kategorii, ponieważ giną po spożyciu. Tylko jeden konsument może wypić kawę lub zjeść jabłko. Po jej zniknięciu nie pozostanie nic do spożycia.

Towary rywalizujące a towary niekonkurencyjne

Towary są klasyfikowane jako rywalizujące lub niekonkurencyjne. Towar konkurencyjny to coś, co może posiadać lub konsumować tylko jeden użytkownik. Z drugiej strony mówi się, że dobro, które może być konsumowane lub posiadane przez wielu użytkowników, jest dobrem niekonkurencyjnym.

Internet i stacje radiowe to przykłady towarów, które nie są konkurencyjne. Wiele osób może mieć do nich dostęp w tym samym czasie i mogą być konsumowane w kółko bez wpływu na ich jakość lub ryzyka, że podaż ulegnie wyczerpaniu.

Towary rywalizujące a towary niepodlegające wykluczeniu

Dobra niepodlegające wykluczeniu to dobra publiczne, które nie mogą wykluczać korzystania z nich przez określoną osobę lub grupę osób. Z tego powodu ograniczenie dostępu do konsumpcji towarów niepodlegających wykluczeniu jest prawie niemożliwe. Droga publiczna jest przykładem dobra niepodlegającego wykluczeniu. Prawie każdy ma dostęp do drogi publicznej, nawet jeśli tylko nią idzie (zamiast prowadzić pojazd silnikowy).

Przeciwieństwem dobra niepodlegającego wykluczeniu jest dobro wykluczające się, czyli dobro, z którego niektórzy ludzie nie mogą korzystać. Dobra podlegające wykluczeniu to dobra prywatne, podczas gdy dobra niepodlegające wykluczeniu to dobra publiczne. Towar konkurencyjny jest rodzajem towaru wykluczającego się, ponieważ może być posiadany lub konsumowany tylko przez jednego użytkownika.

Zaopatrzenie się w konkurencyjne towary może wpłynąć na ich ogólną podaż, potencjalnie prowadząc do wzrostu cen i przyszłego braku dostępności.

Uwagi specjalne

Konkurencyjny charakter konkurencyjnych dóbr może zwiększyć ich wartość dla osób, które ich poszukują. Dotyczy to zwłaszcza branży turystycznej, hotelarskiej i rozrywkowej. Towary, które są konkurencyjne pod względem konsumpcji, mogą obejmować siedzenia w samolocie lub występy na Broadwayu. Podobnie mogą obejmować zarezerwowane miejsce w restauracji.

Gdy popyt na konkurencyjne towary jest wysoki, firmy mogą wywierać większą siłę cenową. Ograniczona dostępność w połączeniu z popytem daje firmom swobodę ustalania wyższych cen.

Popyt na konkurencyjne towary może napędzać skoncentrowaną sprzedaż detaliczną w okresach świątecznych, ponieważ konsumenci ścigają się, aby kupić przedmioty jako prezenty przed ich wyprzedaniem lub gdy dostępne są pewne rabaty. Ten rodzaj zachowań zakupowych został wykorzystany na korzyść detalistów, w szczególności podczas wyprzedaży w Czarny piątek . Na przykład, jeśli konkurencyjny towar cieszy się dużym zainteresowaniem, ale ma ograniczoną dostępność, sprzedawcy detaliczni mogą reklamować plany wystawienia go na sprzedaż w Czarny piątek.

Często zadawane pytania dotyczące rywalizacji o dobre

Czym są dobra klubowe, dobra publiczne, dobra prywatne i dobra wspólne?

W dziedzinie ekonomii dobra definiuje się na podstawie wykluczalności i rywalizacji w ich konsumpcji.

Towary klubowe są wykluczone, ale nie są konkurencyjne. Telewizja kablowa jest przykładem dobra klubowego, ponieważ może być spożywana lub posiadana przez wielu użytkowników jednocześnie, ale można ją wykluczyć — niektórym osobom nie wolno oglądać telewizji kablowej.

Dobra publiczne nie podlegają wykluczeniu i nie są konkurencyjne. Przykładami dóbr publicznych są parki publiczne i powietrze, którym oddychamy. Dostęp do parków i powietrza nie jest ograniczony i mogą być konsumowane lub posiadane przez wielu użytkowników.

Dobra prywatne są wykluczalne i rywalizują ze sobą. Odzież jest przykładem dobra prywatnego, ponieważ niektóre osoby są ograniczone do przedmiotów garderoby, a element garderoby może być posiadany lub spożywany tylko przez jednego użytkownika na raz.

Dobra wspólne są niewykluczalne i rywalizujące. Przykładami powszechnych dóbr są węgiel i drewno, ponieważ mogą one być posiadane lub spożywane tylko przez jednego użytkownika w jednym czasie, ale dostęp nie jest ograniczony.

Co to jest problem Free Rider?

Problem gapowicza jest zjawiskiem konwencjonalnego systemu wolnorynkowego. Występuje, gdy niektórzy członkowie społeczności nie wnoszą sprawiedliwego udziału w kosztach współdzielonego zasobu. Problem gapowicza powoduje obciążenie współdzielonego zasobu w wyniku jego używania lub nadużywania.

Dlaczego rynki mogą wydajnie dostarczać tylko towary prywatne?

Rynki mogą skutecznie dostarczać towary prywatne tylko z powodu problemu gapowicza. Wszystkie dobra, których nie można wykluczyć, cierpią z powodu problemu gapowicza, ponieważ niektórzy ludzie nie chcą płacić za własną konsumpcję. Zamiast tego wezmą „darmową przejażdżkę” na każdego, kto zapłaci za towary. Kiedy niektórzy ludzie nie wnoszą wkładu w produkcję dóbr, ich produkcja staje się ekonomicznie niemożliwa.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Typowe przykłady konkurencyjnych towarów to żywność, odzież, sprzęt elektroniczny, samochody, bilety lotnicze i domy.

• Konkurencyjne towary mogą być trwałe, co oznacza, że mogą być używane tylko pojedynczo lub nietrwałe, co oznacza, że giną po konsumpcji.

• Towar konkurencyjny to rodzaj towaru, który może być posiadany lub konsumowany tylko przez jednego użytkownika.

• Ograniczona dostępność w połączeniu z popytem daje firmom dostarczającym konkurencyjne towary swobodę ustalania wyższych cen.

• Gdy dobro jest rywalem w konsumpcji, wynikająca z tego konkurencja może zwiększyć jego wartość dla osób, które go poszukują.