Incydent podatkowy

Co to jest incydent podatkowy?

„Obciążenie podatkowe” (lub obciążenie podatkowe) jest terminem ekonomicznym służącym do zrozumienia podziału obciążenia podatkowego między interesariuszami, takimi jak kupujący i sprzedający lub producenci i konsumenci. Obciążenie podatkowe może być również związane z cenową elastycznością podaży i popytu. Kiedy podaż jest bardziej elastyczna niż popyt, obciążenie podatkowe spada na kupujących. Jeśli popyt jest bardziej elastyczny niż podaż, koszty podatku poniosą producenci.

Jak działa incydent podatkowy

Obciążenie podatkowe obrazuje rozkład zobowiązań podatkowych, które muszą pokryć kupujący i sprzedający. Poziom, na którym każda ze stron uczestniczy w pokrywaniu zmian zobowiązań w oparciu o powiązaną cenę danego produktu lub usługi, a także o to, jaki wpływ na produkt lub usługę mają obecnie zasady podaży i popytu.

Obciążenie podatkowe pokazuje, która grupa — konsumenci czy producenci — zapłaci cenę nowego podatku. Na przykład popyt na leki na receptę jest stosunkowo nieelastyczny. Pomimo zmian kosztów jego rynek pozostanie względnie stały.

Nakładanie nowych podatków na towary nieelastyczne i elastyczne

Innym przykładem jest to, że popyt na papierosy jest w większości nieelastyczny. Kiedy rządy nakładają podatek na papierosy, producenci zwiększają cenę sprzedaży o pełną kwotę podatku, przenosząc ciężar podatkowy na konsumentów. Analiza wykazała, że na popyt na papierosy nie ma wpływu cena. Oczywiście ta teoria ma swoje granice. Gdyby paczka papierosów nagle wzrosła z 5 do 1000 USD, popyt konsumentów spadłby.

W przypadku nałożenia nowych podatków na towary elastyczne, takie jak szlachetna biżuteria, większość ciężaru prawdopodobnie przeniesie się na producenta, ponieważ wzrost ceny może mieć znaczący wpływ na popyt na powiązane towary. Dobra elastyczne to dobra z bliskimi substytutami lub nieistotne.

Elastyczność cenowa i inklinacja podatkowa

Elastyczność cenowa to reprezentacja tego, jak zmienia się aktywność nabywcy w odpowiedzi na zmiany ceny towaru lub usługi. W sytuacjach, w których nabywca prawdopodobnie będzie nadal kupował towar lub usługę niezależnie od zmiany ceny, mówi się, że popyt jest nieelastyczny. Gdy cena towaru lub usługi ma głęboki wpływ na poziom popytu, popyt uważa się za wysoce elastyczny.

Przykładami nieelastycznych towarów lub usług mogą być benzyna i leki na receptę. Poziom konsumpcji w całej gospodarce utrzymuje się na stałym poziomie wraz ze zmianami cen. Produkty elastyczne to takie, na których popyt znacząco wpływa cena. Ta grupa produktów obejmuje towary luksusowe, domy oraz odzież.

Wzór na określenie obciążenia podatkowego konsumenta z „E” reprezentującym elastyczność jest następujący:

E (podaż) / (E (popyt)) + E (podaż)

Wzór na określenie obciążenia podatkowego producenta lub dostawcy z „E” oznaczającym elastyczność jest następujący:

E (zapotrzebowanie) / (E (zapotrzebowanie) + E (podaż))

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

Elastyczność popytu na towar może pomóc w zrozumieniu obciążenia podatkowego między stronami.
Obciążenie podatkowe opisuje przypadek, w którym kupujący i sprzedający dzielą obciążenie podatkowe.
Obciążenie podatkowe określi również, kto ponosi ciężar nowego podatku, na przykład wśród producentów i konsumentów, czy też wśród różnych grup klasowych populacji.

##FAQ

Co decyduje o incydencie podatkowym?

Częstotliwość podatkowa pokazuje, kto lub co ostatecznie ponosi ciężar podatku, w przeciwieństwie do tego, kto bezpośrednio płaci podatek.

Czy konsumenci lub sprzedawcy detaliczni są bardziej dotknięci incydentami podatkowymi?

Podatki mogą mieć wpływ na wiele różnych stron, na przykład gdy konsument musi płacić wyższe podatki od sprzedaży, a zatem wydaje mniej u sprzedawcy detalicznego, co ostatecznie szkodzi sprzedaży detalisty i prowadzi do redukcji zatrudnienia lub zamknięcia sklepu.

Co to jest elastyczne vs. Nieelastyczny popyt?

Elastyczny popyt to popyt, który rośnie lub spada w zależności od ceny usługi lub produktu, stanu gospodarki lub kondycji finansowej osoby. Popyt nieelastyczny to popyt, który jest do pewnego stopnia odporny na wahania cen, stan gospodarki, obciążenia podatkowe lub inne względy finansowe. Jest to różnica między czymś takim jak rozrywka lub zakupami samoopieki a jedzeniem i lekarstwami.