Investor's wiki

Reguła powrotu

Reguła powrotu

Jaka jest zasada powrotu?

„Zasada odrzucenia” to ustawa, którą stany mogą przyjąć i wykorzystać, aby zapewnić, że korporacje płacą podatki stanowe od 100% ich zysków. Każde państwo, które nakłada podatek dochodowy od osób prawnych, musi określić, dla każdej firmy prowadzącej działalność gospodarczą w jego granicach, jaką część zysków firmy może opodatkować.

Tradycyjne obliczenia podziału stanowego opierają stanowe podatki od osób prawnych na wzorze, który bierze pod uwagę, gdzie znajduje się majątek korporacji, lista płac i sprzedaż. Te formuły skutkują „dochodem znikąd” lub dochodem, od którego korporacja nie płaci podatku w żadnym stanie. Zasada powrotu ma na celu wyeliminowanie tej luki podatkowej i ograniczenie unikania opodatkowania przez przedsiębiorstwa.

Jak działa reguła powrotu

Zgodnie z tradycyjnymi formułami podatkowymi stosowanymi przez stany, niektóre dochody nie podlegają opodatkowaniu jako „dochody znikąd”. Krytycy uważają takie tradycyjne formuły podziału za niesprawiedliwe w stosunku do małych firm, których zyski podlegają w 100% opodatkowaniu, ponieważ cała ich działalność gospodarcza znajduje się w jednym stanie. Firmy te w końcu płacą podatki od większej części swoich zysków niż niektóre korporacje wielostanowe.

Krytycy uważają również, że wielostanowe korporacje z „dochodami znikąd” obciążają mieszkańców stanu, nie płacąc za ich sprawiedliwy udział w usługach publicznych, a podatek dochodowy od osób prawnych znacznie spadł jako źródło dochodów państwa w wyniku „dochodu znikąd”. " "luka.

Najlepszym państwowym lekarstwem na problem dochodu znikąd jest wprowadzenie tak zwanej „zasady odrzucenia”, która nakazuje, że sprzedaż do innych stanów lub do rządu federalnego, która nie podlega opodatkowaniu, zostanie „wyrzucona” z powrotem do stanu pochodzenia w celu uzyskania podatku cele. Innymi słowy, reguła odrzucenia jest kopią zapasową reguły miejsca docelowego: gdy reguła miejsca docelowego przypisuje sprzedaż do stanu, który nie może opodatkować tej sprzedaży, sprzedaż jest ponownie przypisywana do stanu, który jest źródłem sprzedaży .

Jedną z alternatyw dla zasady odrzucenia jest „reguła odrzucenia” stosowana wcześniej przez New Jersey i Wirginia Zachodnia. Zamiast dążyć do przypisania całej sprzedaży do stanów, w których firma prowadzi działalność, zasada odrzucenia po prostu wyklucza z ogólnej sprzedaży wszelką sprzedaż, która nie jest przypisana do żadnego stanu.