Prawo Walrasa
Co to jest prawo Walrasa?
Prawo Walrasa jest teorią ekonomiczną, która mówi, że istnienie nadwyżki podaży na jednym rynku musi odpowiadać nadmiernemu popytowi na innym rynku, aby oba czynniki były zrównoważone. Prawo Walrasa mówi, że badany rynek musi być w równowadze, jeśli wszystkie inne rynki są w równowadze. Z kolei ekonomia keynesowska zakłada, że jeden rynek może być niezrównoważony bez „pasującej” nierównowagi gdzie indziej.
Zrozumienie prawa Walrasa
Prawo Walrasa nosi imię francuskiego ekonomisty Léona Walrasa (1834 - 1910), który stworzył ogólną teorię równowagi i założył Szkołę Ekonomii w Lozannie. Słynne spostrzeżenia Walrasa można znaleźć w książce Elementy czystej ekonomii, opublikowanej w 1874 roku. Walras, wraz z Williamem Jevonsem i Carlem Mengerem, byli uważani za ojców założycieli ekonomii neoklasycznej.
Prawo Walrasa zakłada, że niewidzialna ręka pracuje nad ustabilizowaniem rynków. Tam, gdzie jest nadmierny popyt, niewidzialna ręka podniesie ceny; tam, gdzie występuje nadwyżka podaży, ręka obniży ceny dla konsumentów, aby doprowadzić rynki do stanu równowagi.
Producenci ze swej strony zareagują racjonalnie na zmiany stóp procentowych. Jeśli stopy wzrosną, zmniejszą produkcję, a jeśli spadną, zainwestują więcej w zakłady produkcyjne. Walras oparł wszystkie te teoretyczne dynamiki na założeniach, że konsumenci kierują się własnym interesem, a firmy starają się maksymalizować zyski.
Ograniczenia prawa Walrasa
W praktyce obserwacje w wielu przypadkach nie pokrywały się z teorią Walrasa. Nawet jeśli „wszystkie inne rynki” były w równowadze, nadwyżka podaży lub popytu na obserwowanym rynku oznaczała, że nie był on w równowadze. Prawo Walrasa patrzy na rynki jako całość, a nie indywidualnie.
Ekonomiści, którzy studiowali i budowali prawo Walrasa, wysunęli hipotezę, że wyzwanie polegające na ilościowym określeniu jednostek tak zwanej „ użyteczności ”, subiektywnej koncepcji, utrudnia sformułowanie prawa w równaniach matematycznych, do czego dążył Walras. Krytycy prawa Walrasa argumentowali, że mierzenie użyteczności dla każdej jednostki, nie wspominając o agregacji w całej populacji w celu utworzenia funkcji użyteczności, nie było praktycznym ćwiczeniem. Według nich, gdyby nie można było tego zrobić, prawo by nie obowiązywało, ponieważ wymagają tego wpływy użyteczności.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Krytycy twierdzą, że trudno jest oszacować użyteczność, która wpływa na popyt, co utrudnia sformułowanie prawa Walrasa jako równania matematycznego.
Prawo Walrasa działa na zasadzie niewidzialnej ręki; tam, gdzie jest nadmierny popyt, niewidzialna ręka podniesie ceny, a tam, gdzie jest nadwyżka podaży, niewidzialna ręka będzie obniżać ceny, aż do osiągnięcia równowagi.
Prawo Walrasa opiera się na teorii równowagi, która mówi, że wszystkie rynki muszą być „oczyszczone” z wszelkiej nadwyżki podaży i popytu, aby były w równowadze.
Prawo Walrasa implikuje, że dla każdej nadwyżki popytu nadpodaży na pojedyncze dobro, odpowiednia nadwyżka podaży nad popytem istnieje dla co najmniej jednego innego dobra, którym jest stan równowagi rynkowej.
Keynesowska teoria ekonomii stoi w sprzeczności z prawem Walrasa, stwierdzając, że jeden rynek może być w nierównowadze, podczas gdy inny rynek nie jest w równowadze.
