Lög um innherjaviðskipti frá 1988
Hvað eru lög um innherjaviðskipti frá 1988?
Lögin um innherjaviðskipti frá 1988 breyttu lögum um verðbréfaviðskipti frá 1934 með því að víkka út gildissvið Securities and Exchange Commission (SEC) til að framfylgja lögum um innherjaviðskipti.
Skilningur á lögum um innherjaviðskipti frá 1988
Lögin um innherjaviðskipti voru undirrituð í lögum þann 19. nóvember 1988 af Ronald Reagan, þáverandi forseta, og hækkuðu í meginatriðum viðurlög við bótaskyldu á alla hlutaðeigandi aðila innherjaviðskipta. Fullt nafn þess var lög um innherjaviðskipti og verðbréfasvik frá 1988 (ITSFEA). Þessi athöfn varð til vegna fjölgunar áberandi innherjaviðskiptamála sem og hækkunar á peningavirði viðskiptanna. Fólk sem miðlar innherjaupplýsingum með ólögmætum hætti sem leiðir til innherjaviðskipta getur einnig sætt fangelsi og sektað.
Lögin gera SEC kleift að beita harðar peningalegum viðurlögum, venjulega í margföldun af hagnaði sem myndast af innherjaviðskiptum, og sekir aðilar geta setið í umtalsverðum fangelsisdómi, allt að fimm árum, í samræmi við umfang glæps þeirra. Raunverulegt hámark álagðra sekta var annaðhvort 300% af fjárhæðinni sem grædd var á viðskiptum eða 1 milljón dollara, hvort sem upphæðin var hærri.
Síðan 1988 hafa mörg athyglisverð tilvik verið um innherjaviðskipti. Árið 2003 ákærði Securities and Exchange Commission (SEC) Mörthu Stewart fyrir að hindra framgang réttvísinnar og innherjaviðskipti fyrir þátt hennar í ImClone málinu árið 2001. Stewart endaði með því að afplána fimm mánuði í alríkisleiðréttingaraðstöðu. Í september 2017 var fyrrverandi fjármálasérfræðingur Amazon, Brett Kennedy, ákærður fyrir innherjaviðskipti. Í skiptum fyrir $10.000, sagði Kennedy að hafa gefið vini sínum upplýsingar um tekjur Amazon á fyrsta ársfjórðungi 2015 áður en afkomuskýrslan var gefin út.
Saga innherjaviðskipta
Innherjaviðskipti eiga sér stað þegar félagsmenn utan starfsstöðvar fá upplýsingar sem eru ekki aðgengilegar almenningi í heild og nota þær til að auka auð sinn með kaupum eða sölu hlutabréfa. Það hefur tilhneigingu til að eiga sér stað þegar óvænt atvik gerist sem hefur veruleg áhrif á verðmæti fyrirtækis. Innherjar geta verið endurskoðendur, lögfræðingar, hluthafar eða allir sem búa yfir persónulegum upplýsingum sem tengjast hlutabréfaverði fyrirtækis. Þó að það sé ekki ólöglegt að eiga slíkar upplýsingar er ólöglegt að dreifa þeim eða eiga viðskipti með þær. Að auki eru sum innherjaviðskipti ekki í bága við lög og eiga sér stað reglulega.
Árið 1914 brást kauphöllin í New York við því að Goodrich Rubber hafi ekki birt mikilvægar upplýsingar um arð með því að krefjast þess að fyrirtæki tilkynntu tafarlaust um aðgerðir sem varða arð og vexti. Tuttugu árum síðar, lög um verðbréfaviðskipti frá 1934 færðu verulega fram lög um upplýsingagjöf um viðskipti með hlutabréf fyrirtækja. Þökk sé þeim lögum þurfa stjórnarmenn og helstu eigendur hlutabréfa að upplýsa um hlut sinn, viðskipti og eigendaskipti.
Hápunktar
Lögin um innherjaviðskipti voru undirrituð í lögum þann 19. nóvember 1988 af Ronald Reagan, þáverandi forseta, og hækkuðu í meginatriðum sektir fyrir ábyrgðarskyldu allra hlutaðeigandi aðila í innherjaviðskiptum.
Síðan lögin um innherjaviðskipti frá 1988 voru samþykkt hafa mörg tilvik verið um innherjaviðskipti, kannski engin frægari en Martha Stewart og ImClone-málið 2001.
Lögin um innherjaviðskipti frá 1988 breyttu lögum um verðbréfaviðskipti frá 1934 með því að víkka út gildissvið Securities and Exchange Commission (SEC) til að framfylgja lögum um innherjaviðskipti.
