Penyatuan Berkadar
Apakah Penyatuan Berkadar?
Penyatuan berkadar ialah kaedah bekas perakaunan untuk usaha sama di bawah Piawaian Pelaporan Kewangan Antarabangsa (IFRS) yang telah dimansuhkan oleh Lembaga Piawaian Perakaunan Antarabangsa (IASB) pada 1 Januari 2013.
Ia merupakan kaedah memasukkan pendapatan, perbelanjaan, aset dan liabiliti mengikut kadar peratusan penyertaan firma dalam usaha sama. Walaupun kaedah penyatuan berkadar sebelum ini diterima oleh IFRS, ia juga membenarkan penggunaan kaedah ekuiti.
Di bawah prinsip perakaunan yang diterima umum (GAAP) AS, kepentingan firma dalam usaha sama diambil kira menggunakan kaedah ekuiti.
Memahami Penyatuan Berkadar
Usaha sama ialah apabila dua atau lebih pihak berkongsi kawalan ke atas entiti atau usaha niaga. Pihak-pihak tidak bergabung menjadi entiti baru, dan usaha sama itu adalah penubuhan yang berasingan daripada kepentingan lain pihak.
Usahasama boleh distrukturkan dalam pelbagai cara dan boleh termasuk perkongsian kawalan ke atas keseluruhan usaha niaga, perkongsian kawalan operasi, perkongsian kawalan ke atas aset dan liabiliti, atau sebarang pecahan tanggungjawab bersama yang lain. Secara keseluruhan, bagaimanapun, pihak-pihak menyumbang aset dan berkongsi risiko, memasuki pasaran baharu, mengembangkan kepakaran dan teknologi serta mengurangkan kos.
Dalam melaporkan minat mereka dalam usaha sama, pihak yang berkepentingan di luar AS dapat menggunakan kaedah ekuiti atau penyatuan berkadar. Penyatuan berkadar berfungsi dengan menggunakan apa yang dikenali sebagai pendekatan baris demi baris mendatar untuk perakaunan. Ini memaparkan bahagian pihak bagi setiap item penyata kewangan individu,. yang serupa dengan kaedah penyatuan penuh yang digunakan untuk perakaunan dengan anak syarikat. Sebaliknya, kaedah ekuiti menggunakan penyatuan satu baris menegak, di mana semua item penyata kewangan diagregatkan menjadi satu item baris pada kunci kira-kira.
Penyokong penyatuan berkadar berhujah bahawa kaedah ini memberikan maklumat yang lebih terperinci kerana ia memecahkan prestasi kepentingan usaha sama ke bahagian individunya. Dengan cara ini, ia lebih bermaklumat daripada kaedah ekuiti. Kaedah ekuiti digemari oleh GAAP, yang percaya bahawa ia adalah pendekatan perakaunan yang lebih mudah dan lebih mudah untuk pelaburan luar dan mengelakkan kerja perakaunan yang rumit yang diperlukan untuk kaedah penyatuan berkadar.
Memansuhkan Penyatuan Berkadar
IFRS akhirnya mendapat pandangan yang lebih mudah tentang kaedah ekuiti, dan kini IFRS dan GAAP disatukan dalam menggunakan kaedah ekuiti untuk mengambil kira kepentingan dalam usaha sama.
Sebahagian daripada misi keseluruhan IFRS adalah untuk menyeragamkan pendekatan yang jelas untuk perakaunan kewangan supaya pihak yang berminat di seluruh dunia dapat memahami dengan lebih baik operasi firma tidak kira di mana ia berada.
Dalam menangani perakaunan untuk usaha sama, IFRS ingin menghapuskan ketidakkonsistenan dalam pelaporan "pengaturan bersama", yang IFRS mengklasifikasikan sama ada sebagai "operasi bersama" atau "usaha sama", menurut IFRS 11. Piawaian Perakaunan Antarabangsa (IAS) 31 menggabungkan operasi bersama dan usaha sama, dan IFRS 11 memerlukan penggunaan kaedah ekuiti dan pemansuhan kaedah penyatuan berkadar.
Sorotan
Penyatuan berkadar ialah kaedah perakaunan dahulu di bawah Piawaian Pelaporan Kewangan Antarabangsa (IFRS).
Penyatuan berkadar mempertimbangkan pendapatan, perbelanjaan, aset dan liabiliti secara berkadaran dengan peratusan penyertaan firma dalam usaha sama.
Pada 1 Januari 2013, Lembaga Piawaian Perakaunan Antarabangsa (IASB) memansuhkan penggunaan penyatuan berkadar.
Kaedah ekuiti, yang digunakan di bawah prinsip perakaunan yang diterima umum (GAAP), ialah pendekatan perakaunan alternatif kepada penyatuan berkadar.
Hari ini kedua-dua IFRS dan GAAP menggunakan kaedah ekuiti.
