Powyżej pełnej równowagi zatrudnienia
Co znajduje się powyżej pełnej równowagi zatrudnienia?
Powyżej pełnej równowagi zatrudnienia to termin makroekonomiczny używany do opisania sytuacji, w której realny produkt krajowy brutto (PKB) gospodarki jest wyższy niż zwykle, co oznacza, że przekracza jej potencjalny poziom w długim okresie.
Zrozumienie powyżej pełnej równowagi zatrudnienia
Gospodarka,. która działa powyżej pełnej równowagi zatrudnienia, wytwarza towary i usługi w tempie wyższym niż potencjalny lub długoterminowy średni poziom mierzony PKB. Wielkość, o którą obecny realny PKB jest wyższy niż średnia historyczna, nazywana jest luką inflacyjną,. ponieważ przyspiesza to presję inflacyjną w tej konkretnej gospodarce.
Kiedy rynek jest w równowadze,. nie ma nadpodaży w krótkim okresie. Więc wszystko jest w harmonii. Ale nadmiernie aktywna gospodarka stwarza większy popyt na towary i usługi. Ten wzrost popytu powoduje wzrost zarówno cen, jak i płac, ponieważ firmy zwiększają produkcję, aby zaspokoić ten popyt. Firmy mogą zwiększyć produkcję tylko w takim stopniu, zanim natrafią na ograniczenia zdolności produkcyjnych. Dlatego wzrost podaży będzie ograniczony.
Ekonomiści postrzegają to jako okres ostrzegawczy, ponieważ prowadzi do sytuacji, w której za dużo pieniędzy goni za mało dóbr. Stwarza to presję inflacyjną w gospodarce – coś, co nie jest trwałe przez długie okresy.
Z biegiem czasu gospodarka i rynki pracy wrócą z powrotem do równowagi, ponieważ wyższe ceny sprowadzą popyt z powrotem do normalnego poziomu.
Gospodarka, która znajduje się powyżej pełnej równowagi zatrudnienia, jest powodem do niepokoju, ponieważ może prowadzić do inflacji.
Powyżej pełnej równowagi zatrudnienia vs. Poniżej pełnej równowagi zatrudnienia
Poniżej pełnej równowagi zatrudnienia jest przeciwieństwem stanu powyżej pełnej równowagi zatrudnienia. Termin ten jest używany do opisania sytuacji, w której krótkookresowy realny PKB gospodarki jest niższy niż jej potencjalny realny PKB w długim okresie. W tym przypadku różnicę między tymi dwoma poziomami PKB określa się mianem luki recesyjnej.
Gospodarki, w których równowaga zatrudnienia jest poniżej pełnej równowagi, cechuje niedobór zatrudnienia i zwykle istnieje ryzyko popadnięcia w recesję.
Uwagi specjalne
Kiedy gospodarka jest w pełni zatrudniona,. cała dostępna siła robocza jest wykorzystywana. Poziom ten różni się w zależności od ekonomii i może zmieniać się w czasie, więc nie jest to sytuacja statyczna.
Szereg czynników może spowodować, że zatrudnienie przekroczy poziom równowagi. Jednym z przykładów jest znaczny wzrost popytu – zwany również pozytywnym szokiem popytowym. Jest to spowodowane nieoczekiwanym wydarzeniem, takim jak klęska żywiołowa lub postęp technologiczny.
Inne czynniki obejmują między innymi wydatki rządowe lub rządowe pakiety stymulacyjne. Dobrym przykładem tego pierwszego jest rozwój gospodarki amerykańskiej podczas II wojny światowej. Tego rodzaju stymulujące popyt działania rządu znane są jako ekspansywna polityka fiskalna.
Wzrost popytu na towary i usługi danego kraju oraz wzrost konsumpcji gospodarstw domowych może powodować lukę inflacyjną. Polityki takie jak podwyższanie podatków, ograniczanie wydatków i/lub podnoszenie poziomu stóp procentowych mogą być wykorzystane do przywrócenia równowagi przegrzanej gospodarki. Wymagają one jednak czasu, aby wywrzeć wpływ, a także wiążą się z ryzykiem nadmiernej korekty i spowodowania luki recesyjnej.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
Wielkość, o którą obecny realny PKB jest wyższy niż średnia historyczna, nazywa się luką inflacyjną.
Nadmiernie aktywna gospodarka tworzy większy popyt na towary i usługi, co powoduje wzrost cen i płac, ponieważ firmy zwiększają produkcję, aby zaspokoić ten popyt.
Powyżej pełnej równowagi zatrudnienia opisuje sytuację, w której realny produkt krajowy brutto (PKB) gospodarki jest wyższy niż zwykle.
