Poniżej pełnej równowagi zatrudnienia

Co znajduje się poniżej pełnej równowagi zatrudnienia?

Poniżej pełnej równowagi zatrudnienia to termin makroekonomiczny używany do opisania sytuacji, w której krótkookresowy realny produkt krajowy brutto (PKB) gospodarki jest niższy niż długookresowy potencjalny realny PKB tej samej gospodarki. W tym scenariuszu istnieje recesyjna luka między dwoma poziomami PKB (mierzonymi różnicą między potencjalnym PKB a bieżącym PKB), który zostałby wytworzony, gdyby gospodarka znajdowała się w równowadze długoterminowej. Gospodarka w długookresowej równowadze doświadcza pełnego zatrudnienia.

Zrozumienie poniżej pełnej równowagi zatrudnienia

Gdy gospodarka znajduje się obecnie poniżej długookresowego poziomu realnego PKB przy pełnym zatrudnieniu, nastąpi ekonomiczne bezrobocie zasobów, co doprowadzi do recesji gospodarczej. Gospodarka produkuje poniżej lub wewnątrz swojej granicy możliwości produkcyjnych (PPF). Poziom realnego PKB w długim okresie odzwierciedla to, co może wytworzyć gospodarka, gdyby była w pełnym zatrudnieniu. Kiedy gospodarka nie jest w pełni zatrudniona, nie może produkować tego, co byłaby przy pełnym zatrudnieniu. Ta luka produktowa jest częściowo spowodowana niedoborem zatrudnienia.

Pełne zatrudnienie oznacza, że gospodarka w pełni wykorzystuje wszystkie zasoby wejściowe (pracę, kapitał, ziemię itp.). Przy pełnym zatrudnieniu gospodarka produkuje na swoim PPF, w pełni wykorzystując dostępne zasoby do produkcji. Normalnie na rynku pracy nadal będzie występować naturalne bezrobocie z powodu bezrobocia frykcyjnego i instytucjonalnego. Jest to nieuniknione, ale będzie obecne w znacznie mniejszym stopniu niż podczas recesji.

Z wielu powodów gospodarka może spaść poniżej pełnej równowagi zatrudnienia. Na przykład negatywny szok gospodarczy może tymczasowo zakłócić gospodarkę, a załamanie zasobów realnych spowodowane przez zniekształcenia struktury gospodarki wywołane polityką pieniężną może wywołać serię niepowodzeń biznesowych. Nawet pozytywny szok ekonomiczny w postaci gwałtownego postępu technologicznego może doprowadzić do okresu, w którym niektóre czynniki produkcji stają się bezrobotne, ponieważ przemysł dostosowuje się do nowej technologii i zamyka przestarzałe operacje, proces znany jako twórcza destrukcja.

Luka w zatrudnieniu i wyniki ekonomiczne

Przez lata wiele osób próbowało spojrzeć w przyszłość i określić nadchodzący stan gospodarki za pomocą techniki zwanej prognozowaniem ekonomicznym. Występowanie luki w zatrudnieniu, która stawia gospodarkę poniżej równowagi w pełnym zatrudnieniu, może być wskaźnikiem ekonomicznym, że gospodarka odnotuje wzrost w krótkim okresie. Pomijając inne czynniki, przedsiębiorcy, firmy i inwestorzy mają motywację do osiągania zysków poprzez produktywne wykorzystywanie niewykorzystanych zasobów, więc można oczekiwać, że te normalne siły rynkowe pchną gospodarkę z powrotem do pełnego zatrudnienia. Menedżerowie biznesu i urzędnicy państwowi mogą próbować wykorzystać tę technikę do planowania z wyprzedzeniem przyszłych działań operacyjnych i określania swojej polityki pieniężnej i fiskalnej.

Chociaż jest mało prawdopodobne, że kiedykolwiek uda się perfekcyjnie przewidzieć nadchodzący stan gospodarczy, rozwój prognozowania gospodarczego może pomóc w zmniejszeniu wpływu jego zmienności poprzez powiadomienie o potencjalnych wahaniach.

Czy możliwa jest równowaga poniżej pełnego zatrudnienia?

Jednak inne czynniki mogą również zakłócać proces dostosowania gospodarczego do pełnej równowagi zatrudnienia. Jednym z czynników są czynniki instytucjonalne, które uniemożliwiają dostosowanie gospodarki do zmieniających się warunków lub likwidację nierentownych lub przestarzałych inwestycji. Na przykład nadmierna regulacja, która tworzy bariery wejścia, lub polityka rządowa wspierająca tak zwane instytucje lub przedsiębiorstwa zombie, spowalniają proces dostosowania gospodarczego w okresach, gdy gospodarka jest poniżej pełnego zatrudnienia. Ekonomiści klasyczni,. neoklasyczni i austriaccy często argumentują w tym kierunku.

ekonomia keynesowska argumentuje, że gospodarka może faktycznie utknąć w nowej równowadze, która jest poniżej pełnego zatrudnienia przez dłuższy czas. Keynesistowscy ekonomiści wskazują na pesymizm wśród konsumentów i inwestorów wraz z innymi czynnikami psychologicznymi, czynnikami ekonomicznymi, takimi jak sztywność cen i płac oraz czynnikami finansowymi, takimi jak pułapki płynności,. aby argumentować, że gospodarka może nawet pozostawać poniżej pełnego zatrudnienia w nieskończoność. Zazwyczaj wzywają aktywistów rządowych do zarządzania gospodarką i polityką fiskalną, aby zaradzić tej sytuacji.

Ekonomiści marksistowscy i socjalistyczni często argumentują, że normalny stan gospodarki kapitalistycznej ma być znacznie poniżej pełnego zatrudnienia, aby utrzymać armie bezrobotnych, aby osłabić siłę przetargową robotników i umożliwić kapitalistom łatwiejsze wyzyskiwanie pracowników. Jedną z korzyści, jakie przypisują socjalizmowi, jest to, że pracę i inne zasoby produkcyjne można racjonalnie zorganizować dla produkcji zamiast dla zysku, a tym samym uzyskać pełne zatrudnienie w gospodarce.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Normalnie można by oczekiwać, że siły rynkowe pchną gospodarkę z powrotem do długoterminowej równowagi przy pełnym zatrudnieniu.

• Kluczowym aspektem ekonomii keynesowskiej jest przekonanie, że gospodarka może utknąć w stanie równowagi poniżej pełnej równowagi zatrudnienia.

• Gdy gospodarka działa poniżej pełnego zatrudnienia, część siły roboczej, kapitału lub innych zasobów pozostaje bez pracy (poza naturalną stopą bezrobocia).

• Gospodarka znajduje się poniżej równowagi pełnego zatrudnienia, gdy jej krótkookresowy PKB jest niższy niż potencjalny PKB.

• Wiele czynników może spowodować, że gospodarka chwilowo znajdzie się poniżej pełnej równowagi zatrudnienia.