Pełne zatrudnienie

Co to jest pełne zatrudnienie?

Pełne zatrudnienie to sytuacja ekonomiczna, w której wszystkie dostępne zasoby pracy są wykorzystywane w najbardziej efektywny sposób. Pełne zatrudnienie obejmuje największą ilość wykwalifikowanej i niewykwalifikowanej siły roboczej, jaką można zatrudnić w gospodarce w danym momencie.

Prawdziwe pełne zatrudnienie to idealna – i prawdopodobnie nieosiągalna – sytuacja, w której każdy, kto chce i może pracować, może znaleźć pracę, a bezrobocie wynosi zero. Teoretycznym celem decydentów gospodarczych jest dążenie do rzeczywistego stanu gospodarki, a nie do faktycznego obserwowania. W praktyce ekonomiści mogą zdefiniować różne poziomy pełnego zatrudnienia, które wiążą się z niską, ale niezerową stopą bezrobocia.

Zrozumienie pełnego zatrudnienia

Pełne zatrudnienie jest postrzegane jako idealna stopa zatrudnienia w gospodarce , w której żaden pracownik nie jest mimowolnie bezrobotny. Pełne zatrudnienie siły roboczej jest jednym z elementów gospodarki, która działa z pełnym potencjałem produkcyjnym i produkuje w punkcie na granicy swoich możliwości produkcyjnych. Jeśli istnieje bezrobocie, oznacza to, że gospodarka nie produkuje w pełni i możliwa jest pewna poprawa efektywności ekonomicznej. Jednak ponieważ może nie być praktycznie możliwe wyeliminowanie wszelkiego bezrobocia ze wszystkich źródeł, pełne zatrudnienie może nie być w rzeczywistości osiągalne.

Rodzaje bezrobocia

Bezrobocie może wynikać z przyczyn cyklicznych, strukturalnych, tarcia lub instytucjonalnych. Decydenci mogą skoncentrować się na ograniczeniu przyczyn leżących u podstaw każdego z tych rodzajów bezrobocia, ale robiąc to, mogą stawić czoła kompromisom w stosunku do innych celów politycznych.

Strukturalny

Chęć wspierania postępu technologicznego może powodować bezrobocie strukturalne. Na przykład, gdy pracownicy czują się przestarzali ze względu na automatyzację fabryk lub wykorzystanie sztucznej inteligencji.

Instytucjonalne

Bezrobocie instytucjonalne wynika z polityk instytucjonalnych wpływających na gospodarkę. Mogą to być programy rządowe promujące sprawiedliwość społeczną i oferujące hojne świadczenia z siatki bezpieczeństwa oraz zjawiska na rynku pracy, takie jak uzwiązkowienie i dyskryminacyjne zatrudnianie.

Cierne

Niektóre bezrobocie może być całkowicie nieuniknione przez decydentów, takie jak bezrobocie frykcyjne,. które jest powodowane przez pracowników dobrowolnie zmieniających pracę lub po raz pierwszy wchodzących na rynek pracy. Częścią tego jest poszukiwanie nowej pracy, rekrutacja nowych pracowników i dopasowanie odpowiedniego pracownika do właściwej pracy.

Cykliczne

Bezrobocie cykliczne to zmienny rodzaj bezrobocia, który rośnie i spada w normalnym przebiegu cyklu koniunkturalnego. To bezrobocie rośnie, gdy gospodarka znajduje się w recesji i spada, gdy gospodarka się rozwija. Dlatego, aby gospodarka była w pełni zatrudniona, nie może znajdować się w recesji, która powoduje cykliczne bezrobocie.

W przeważającej części decydenci makroekonomiczni koncentrują się na zmniejszeniu cyklicznego bezrobocia, aby doprowadzić gospodarkę do pełnego zatrudnienia, ale w tym przypadku mogą stawić czoła kompromisom z rosnącą inflacją lub ryzykiem zniekształcenia innych sektorów gospodarki.

Bezrobocie cykliczne, które jest napędzane zmianami cykli gospodarczych, nie powinno być mylone z „bezrobociem sezonowym”, w którym występują zmiany siły roboczej, które w przewidywalny sposób następują w ciągu roku. Na przykład miejsca pracy w sektorze detalicznym zazwyczaj spadają po tradycyjnym biegu - do końca sezonu świątecznych zakupów po Nowym Roku. Bezrobocie rośnie, gdy ludzie zatrudnieni na wakacje nie są już potrzebni do zaspokojenia popytu.

Krzywa Phillipsa zakłada, że pełne zatrudnienie nieuchronnie skutkuje wyższą inflacją, co z kolei prowadzi do wzrostu bezrobocia.

Krzywa Phillipsa

Jeśli chodzi o bezrobocie cykliczne, wiele teorii makroekonomicznych przedstawia pełne zatrudnienie jako cel, który po osiągnięciu często prowadzi do okresu inflacyjnego. Związek między inflacją a bezrobociem jest istotną częścią teorii monetarnej i keynesowskiej. Zgodnie z koncepcją krzywej Phillipsa ta inflacja jest wynikiem większego dochodu do dyspozycji pracowników, co doprowadziłoby do wzrostu cen .

Stanowi to potencjalny problem dla decydentów gospodarczych, takich jak Rezerwa Federalna USA, którzy mają podwójny mandat do osiągnięcia i utrzymania zarówno stabilnych cen, jak i pełnego zatrudnienia . krzywej Phillipsa, to jednoczesne pełne zatrudnienie i stabilność cen może nie być możliwe.

Szkoła austriacka

Z drugiej strony, niektórzy ekonomiści również sprzeciwiają się nadgorliwemu dążeniu do pełnego zatrudnienia, zwłaszcza poprzez nadmierną ekspansję pieniądza i kredytu poprzez politykę pieniężną. Ekonomiści Szkoły Austriackiej uważają, że spowoduje to szkodliwe zakłócenia w sektorach finansowym i produkcyjnym gospodarki. Może to nawet doprowadzić w dłuższej perspektywie do wzrostu bezrobocia, przyspieszając późniejszą recesję, ponieważ rzeczywiste ograniczenia zasobów wchodzą w konflikt ze sztucznie zwiększonym popytem na różnego rodzaju dobra kapitałowe i dodatkową pracę.

Rodzaje pełnego zatrudnienia

Ze względu na trudność i wątpliwą celowość osiągnięcia prawdziwego pełnego zatrudnienia, ekonomiści opracowali inne, bardziej pragmatyczne cele polityki gospodarczej.

Po pierwsze, naturalna stopa bezrobocia reprezentuje jedynie wielkość bezrobocia spowodowanego czynnikami strukturalnymi i frykcyjnymi na rynkach pracy. Stopa naturalna służy jako osiągalne przybliżenie pełnego zatrudnienia, przy założeniu, że zmiana technologiczna i normalne koszty transakcyjne na rynkach pracy zawsze będą oznaczać pewne skromne bezrobocie w danym momencie.

Po drugie, stopa bezrobocia bez przyspieszania inflacji (NAIRU) reprezentuje stopę bezrobocia, która jest zgodna z niską, stabilną stopą inflacji cen. NAIRU jest użytecznym celem politycznym dla decydentów gospodarczych, którzy działają w ramach podwójnego mandatu, aby zrównoważyć pełne zatrudnienie i stabilne ceny. Nie jest to pełne zatrudnienie, ale gospodarka jest najbliżej pełnego zatrudnienia bez nadmiernej presji na wzrost cen ze strony rosnących płac. Zauważ, że NAIRU ma sens tylko koncepcyjnie i jako cel polityki, jeśli i kiedy rzeczywiście istnieje stabilny kompromis między bezrobociem a inflacją (krzywa Phillipsa).

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Pełne zatrudnienie obejmuje największą ilość wykwalifikowanej i niewykwalifikowanej siły roboczej, jaką można zatrudnić w gospodarce w danym momencie.

• Ekonomiści definiują różne rodzaje pełnego zatrudnienia na podstawie swoich teorii jako cele polityki gospodarczej.

• Pełne zatrudnienie ma miejsce wtedy, gdy wszystkie dostępne zasoby pracy są wykorzystywane w najbardziej efektywny sposób.