Sprawdzać
Co to jest czek?
Czek to wypisany, opatrzony datą i podpisany instrument,. który nakazuje bankowi zapłacić okazicielowi określoną sumę pieniędzy. Osoba lub podmiot wystawiający czek jest znany jako płatnik lub wystawca, natomiast osoba, na którą wystawiony jest czek, jest odbiorcą płatności. Trasant natomiast to bank, na który wystawiany jest czek .
Czeki mogą być realizowane w gotówce lub w depozycie. Kiedy odbiorca przedstawia czek bankowi lub innej instytucji finansowej w celu negocjacji, środki są pobierane z rachunku bankowego płatnika. Jest to kolejny sposób zlecania bankowi przelewu środków z rachunku płatnika na rachunek odbiorcy lub odbiorcy. Czeki są zazwyczaj wystawiane na rachunek czekowy, ale mogą być również wykorzystywane do negocjowania środków z konta oszczędnościowego lub innego rodzaju konta.
W niektórych częściach świata, takich jak Kanada i Anglia, używa się pisowni „czek”.
Jak działają kontrole
Czek to weksel lub dokument, który gwarantuje określoną kwotę pieniędzy. Jest on drukowany, aby bank rysujący mógł go przekazać właścicielowi rachunku — płatnikowi — do wykorzystania. Płatnik wypisuje czek i przedstawia go odbiorcy, który następnie zabiera go do swojego banku lub innej instytucji finansowej w celu wynegocjowania gotówki lub wpłaty na konto.
Korzystanie z czeków pozwala dwóm lub większej liczbie stron na dokonanie transakcji pieniężnej bez konieczności faktycznej wymiany fizycznej waluty. Zamiast tego kwota, na którą wystawiony jest czek, jest substytutem fizycznej waluty o tej samej kwocie.
Czeki mogą być wykorzystywane do opłacania rachunków, jako prezenty lub do przekazywania kwot między dwiema osobami lub podmiotami. Są one ogólnie postrzegane jako bezpieczniejszy sposób przesyłania pieniędzy niż gotówka, zwłaszcza gdy w grę wchodzą duże sumy. Jeśli czek zostanie zgubiony lub skradziony, osoba trzecia nie może go zrealizować, ponieważ tylko odbiorca może negocjować czek. Nowoczesne substytuty czeków obejmują karty debetowe i kredytowe, przelewy bankowe oraz bankowość internetową.
Stosowanie czeków eliminuje potrzebę przekazywania przez jedną stronę dużej sumy fizycznej gotówki drugiej stronie.
Historia czeków
Czeki istniały w takiej czy innej formie od czasów starożytnych. Wiele osób uważa, że starożytni Rzymianie używali czeku. Chociaż każda kultura, która przyjęła formę czeku, miała swój własny system, wszyscy podzielali podstawową ideę zastąpienia czeku fizyczną walutą.
W 1717 roku Bank Anglii był pierwszą organizacją, która wystawiała czeki z nadrukiem. Najstarszy amerykański czek pochodzi z lat 90. XVIII wieku.
Nowoczesne czeki, jakie znamy dzisiaj, stały się popularne w XX wieku. Wykorzystanie czeków wzrosło w latach pięćdziesiątych, gdy proces sprawdzania został zautomatyzowany, a maszyny były w stanie sortować i kasować czeki. Karty czekowe, stworzone po raz pierwszy w latach 60., były prekursorami dzisiejszych kart debetowych. Karty kredytowe i debetowe – oraz inne formy płatności elektronicznych – od tego czasu przyćmiły czeki jako dominujący sposób płacenia za większość towarów i usług. Czeki są obecnie dość rzadkie, ale nadal są używane w populacji ogólnej.
Sprawdź funkcje
Chociaż nie wszystkie czeki wyglądają podobnie, na ogół mają te same kluczowe części. Nazwisko i dane kontaktowe osoby wypisującej czek znajdują się w lewym górnym rogu. Na czeku widnieje również nazwa banku prowadzącego rachunek wystawcy.
Płatnik musi wypełnić kilka wierszy:
Data znajduje się w wierszu w prawym górnym rogu czeku.
Nazwisko odbiorcy płatności znajduje się w pierwszym wierszu na środku czeku. Wskazuje na to fraza „Płać na zamówienie”.
Kwota czeku w dolarach jest wpisywana w polu obok nazwy odbiorcy.
Kwota wypisana słownie znajduje się w wierszu pod nazwiskiem odbiorcy płatności.
Płatnik podpisuje czek na linii w prawym dolnym rogu czeku. Aby czek został uznany za ważny, musi być podpisany.
W lewym dolnym rogu czeku pod informacją o banku losującym znajduje się również linia notatek. Płatnik może go użyć do wypełnienia wszelkich istotnych informacji, takich jak numer referencyjny, numer konta lub inny powód wypisania czeku.
Na dolnej krawędzi czeku, bezpośrednio pod wierszem notatki i wierszem podpisu płatnika, znajduje się szereg zakodowanych numerów. Liczby te reprezentują numer rozliczeniowy banku , numer konta płatnika i numer czeku. W niektórych krajach, takich jak Kanada, numer rozliczeniowy jest zastępowany numerem instytucji — który reprezentuje kod identyfikacyjny banku — oraz numerem tranzytowym lub numerem oddziału, w którym prowadzone jest konto.
Na odwrocie czeku znajduje się linia indosowa do podpisu odbiorcy, gdy czek jest negocjowany. Bank odbiorczy stempluje odwrocie stemplem depozytowym w momencie negocjacji, po czym trafia do rozliczenia. Gdy bank rysujący otrzyma czek, jest on ponownie ostemplowany i składany. W niektórych przypadkach czek jest odsyłany do płatnika na jego żądanie.
Rodzaje kontroli
Czeki mogą być wykorzystywane do kilku różnych celów.
Certyfikowany czek
Jednym z przykładów jest czek certyfikowany,. który weryfikuje, czy na koncie wystawcy jest wystarczająca ilość środków do honorowania kwoty czeku. Innymi słowy, czek na pewno się nie odbije. Aby poświadczyć czek, należy go przedstawić w banku, w którym jest on wystawiany, w tym czasie bank upewni się z płatnikiem o jego autentyczności.
Czek
Czek kasjerski jest gwarantowany przez instytucję bankową i podpisany przez kasjera bankowego, co oznacza, że bank jest odpowiedzialny za środki. Ten rodzaj czeku jest często wymagany przy dużych transakcjach, takich jak zakup samochodu lub domu.
Sprawdzenie listy płac
Innym przykładem jest czek płacowy lub czek, który pracodawca wystawia, aby zrekompensować pracownikowi jego pracę. W ostatnich latach fizyczne czeki wypłaty ustąpiły miejsca systemom depozytów bezpośrednich i innym formom przelewów elektronicznych.
Odbite czeki
Kiedy ktoś wypisuje czek na kwotę większą niż ta, która jest przechowywana na jego rachunku czekowym, czeku nie można negocjować. Nazywa się to „odrzuconym czekiem”. Czek zostaje odrzucony, ponieważ nie można go przetworzyć, ponieważ na koncie są niewystarczające lub niewystarczające środki (NSF) (dwa terminy są wymienne). Odrzucony czek zwykle wiąże się z nałożeniem na płatnika opłaty karnej. W niektórych przypadkach odbiorca jest również obciążany opłatą.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Jest to kolejny sposób zlecenia bankowi przelewu środków z rachunku płatnika na rachunek odbiorcy lub tej osoby.
Rodzaje czeków obejmują czeki poświadczone, czeki kasjerskie i czeki płacowe, zwane również czekami.
Funkcje czeku obejmują datę, wiersz odbiorcy, kwotę czeku, potwierdzenie płatnika i wiersz notatki.
Czek to wypisany, opatrzony datą i podpisany dokument, który nakazuje bankowi zapłacić okazicielowi określoną sumę pieniędzy.