Zasób puli wspólnej
Co to jest zasób puli wspólnej?
Zasób z puli wspólnej jest dobrem, które funkcjonuje jako hybryda między dobrem publicznym i prywatnym, ponieważ jest wspólne i dostępne dla wszystkich, ale także jest ograniczone, a jego podaż jest ograniczona. Te ogólnodostępne zasoby są podatne na nadmierną eksploatację i ograniczoną dostępność, jeśli każda osoba dąży do własnego interesu.
Zrozumienie zasobów puli wspólnej
Zasoby z puli wspólnej mają podstawowe cechy wspólne z dobrami publicznymi i prywatnymi. Podobnie jak dobra publiczne,. wspólne zasoby są niewykluczalne. Jednak w przeciwieństwie do dóbr publicznych, wspólne zasoby rywalizują ze sobą w konsumpcji, podobnie jak dobra prywatne lub normalne dobra, które kupujemy i sprzedajemy na rynkach. Wszystkie trzy rodzaje dóbr ekonomicznych są również rzadkie ; ilość dostępna w danym momencie jest ograniczona, więc ludzie oszczędzają na tym, jak ich używają i konsumują.
Rywalizacja w konsumpcji oznacza, że kiedy ktoś konsumuje jednostkę dobra, to jednostka ta nie jest już dostępna dla innych do konsumpcji; wszyscy konsumenci są rywalami konkurującymi o dobro, a konsumpcja każdej osoby jest odejmowana od całkowitego zasobu dostępnego dobra. Należy zauważyć, że aby wspólny zasób był ekonomicznie istotny, musi być również rzadki, ponieważ dobro nierzadkie nie może rywalizować w konsumpcji, a z definicji wszystko, co nie jest rzadkie, i tak nie jest dobrem ekonomicznym. Dobro, którego nie można wykluczyć, oznacza, że nikt nie jest w stanie powstrzymać innych przed konsumpcją dobra.
Połączenie tych dwóch właściwości (niewykluczalność w podaży i rywalizacja w konsumpcji) oznacza, że wspólne zasoby są podatne na nadużywanie i przeciążenie. Ponieważ interesy indywidualne i grupowe są w konflikcie, stwarzają zachęty dla użytkowników do ignorowania społecznych kosztów decyzji o wydobyciu, ponieważ grupa musi ponosić koszty zarządzania, ochrony i pielęgnowania zasobu. Dlatego są podatni na tragedię wspólnego pastwiska,. gdy każda jednostka stara się czerpać jak największe korzyści z danego zasobu.
Przykłady zasobu puli wspólnej
Towary ze wspólnej puli są zazwyczaj regulowane i pielęgnowane, aby zapobiec przytłaczaniu popytu przez podaż i umożliwić ich ciągłą eksploatację. Przykłady zasobów wspólnego basenu obejmują lasy, sztuczne systemy nawadniania, łowiska i baseny wód gruntowych.
Na przykład rybacy mają motywację do odłowu jak największej liczby ryb, ponieważ jeśli tego nie zrobią, zrobi to ktoś inny – więc bez zarządzania i regulacji zasoby ryb szybko się wyczerpują. I chociaż rzeka może zaopatrywać wiele miast w wodę pitną, zakłady produkcyjne mogą ulec pokusie zanieczyszczenia rzeki, jeśli prawo nie zabrania im tego, ponieważ ktoś inny ponosiłby koszty.
W Kalifornii, gdzie istnieje ogromne zapotrzebowanie na wodę powierzchniową, ale dostawy są ograniczone, powszechne problemy z basenami nasilają się, ponieważ stan nie zarządza zbiornikami wód gruntowych na poziomie stanowym. Podczas suszy w latach 2012-2016 rolnicy posiadający starsze prawa do wody z XIX wieku mogli zużywać tyle wody, ile chcieli, podczas gdy miasta i miasteczka musiały drastycznie ograniczać zużycie wody.
Tragedia Gmin
Tragedia wspólnego pastwiska to termin, który po raz pierwszy wymyślił Garrett Hardin, aby opisać problem wspólnego zasobu.
W oryginalnej wersji tragedii pastwiska pasterz wypasa swoje bydło na zielonej trawie na wspólnej łące. Drugi pasterz, widząc zieloną trawę, sądzi, że najlepiej będzie, aby jego stado również tam pasło się. Wkrótce kolejni pasterze uznają, że dla nich też najlepiej jest wypasać bydło na łące. Jednak każde działanie we własnym interesie powoduje, że cała trawa zostaje pochłonięta i nie ma już nic do wykarmienia bydła.
Właściwości (niedobór, rywalizacja w konsumpcji i niewykluczalność), które charakteryzują zasób z puli wspólnej, czynią go podatnym na tragedię tego, co wspólne. Każdy konsument maksymalizuje wartość, jaką czerpie z dobra, konsumując tyle, ile może, tak szybko, jak to możliwe, zanim inni wyczerpią zasób.
Nikt nie ma motywacji do reinwestowania w utrzymanie lub reprodukcję dobra, ponieważ nie może powstrzymać innych przed przywłaszczeniem wartości inwestycji poprzez konsumpcję produktu dla siebie. Dobra staje się coraz mniej i może się całkowicie wyczerpać.
Powszechnymi rozwiązaniami tragedii wspólnego pastwiska są regulacje rządowe i dobrowolne zbiorowe działania mające na celu ograniczenie konsumpcji.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Zasób z wspólnej puli jest hybrydą dobra publicznego i prywatnego, ponieważ jest dzielony (nie rywalizujący), ale także ograniczony, mając skończoną podaż.
Zasoby wspólne są przedmiotem tragedii wspólnego dobra, gdzie każdy działający dla własnej korzyści faktycznie nadmiernie konsumuje zasoby, wyczerpując je dla wszystkich.
Zasoby ze wspólnej puli są wspólne z wieloma dobrami środowiskowymi i można je znaleźć między innymi w przykładach przełowienia, gospodarki wodnej i praw do czystego powietrza.
