Tragedia Izby Gmin

Co to jest tragedia gminy?

Tragedia wspólnego dobra jest problemem ekonomicznym, w którym każda jednostka ma motywację do konsumowania zasobów, ale kosztem każdej innej osoby – bez możliwości wykluczenia kogokolwiek z konsumpcji. Początkowo formułowano je pytając, co by się stało, gdyby każdy pasterz, działając we własnym interesie, pozwolił swojemu stadu wypasać się na wspólnym polu. Jeśli każdy działa w swoim najwyraźniej najlepszym interesie, skutkuje to szkodliwą nadmierną konsumpcją (cała trawa jest zjadana ze szkodą dla wszystkich)

Problem może również skutkować niedoinwestowaniem (bo kto zapłaci za sadzenie nowych nasion?), a ostatecznie całkowitym wyczerpaniem zasobów. Ponieważ popyt na zasób przewyższa podaż, każda osoba, która konsumuje dodatkową jednostkę, bezpośrednio szkodzi innym – a także sobie – którzy nie mogą już czerpać korzyści. Ogólnie rzecz biorąc, zasób będący przedmiotem zainteresowania jest łatwo dostępny dla wszystkich osób bez barier (tj. " wspólne ").

Zrozumienie tragedii Commons

Tragedia wspólnego dobra to teoria ekonomiczna, która postuluje, że jednostki mają tendencję do wykorzystywania wspólnych zasobów w taki sposób, że popyt znacznie przewyższa podaż, a następnie zasoby stają się niedostępne dla całości. Dokładność teorii jest przedmiotem pewnej debaty wśród ekonomistów, a niektórzy uważają, że jej zastosowanie może być bardzo ograniczone.

Garrett Hardin, z wykształcenia biolog ewolucyjny, napisał w 1968 roku artykuł naukowy zatytułowany „The Tragedy of the Commons” w recenzowanym czasopiśmie Science. Artykuł dotyczył rosnącej troski o przeludnienie, a Hardin użył przykładu teren wypasu owiec, zaczerpnięty od wczesnego angielskiego ekonomisty Williama Forstera Lloyda, opisującego niekorzystne skutki przeludnienia. W przykładzie Lloyda, pastwiska będące własnością prywatną będą ograniczane przez rozwagę właściciela gruntu w celu zachowania wartości gruntu i zdrowia stada. Wspólne pastwiska staną się przesycone żywym inwentarzem, ponieważ żywność, którą spożywają zwierzęta, jest dzielona między wszystkich pasterzy.

Zdaniem Hardina, gdyby ludzie mieli do czynienia z tym samym problemem, co w przypadku zwierząt stadnych, każda osoba działałaby we własnym interesie i zużywała jak najwięcej powszechnie dostępnych rzadkich zasobów, co jeszcze bardziej utrudniałoby ich znalezienie.

Ekonomia tragedii gminy

Z ekonomicznego punktu widzenia tragedia dobra wspólnego może wystąpić, gdy dobro ekonomiczne jest zarówno konkurencyjne w konsumpcji, jak i niewykluczalne. Tego typu dobra nazywane są dobrami zasobów wspólnych (w przeciwieństwie do dóbr prywatnych,. dóbr klubowych lub dóbr publicznych ).

Towar konkurencyjny oznacza, że tylko jedna osoba może skonsumować jednostkę towaru (tj. nie można się nim dzielić, tak jak oglądanie programu telewizyjnego w pojedynkę lub z przyjaciółmi); a gdy ktoś konsumuje jednostkę dobra, ta jednostka nie jest już dostępna dla innych do konsumpcji. Innymi słowy, wszyscy konsumenci są rywalami konkurującymi o tę jednostkę dobra, a konsumpcja każdej osoby jest odejmowana od całkowitego zasobu dostępnego dobra. Zauważ, że aby wydarzyła się tragedia dobra wspólnego, dobro musi być również rzadkie, ponieważ dobro nierzadkie nie może rywalizować w konsumpcji; z definicji zawsze jest dużo do zrobienia, jeśli nie jest go mało (np. powietrze do oddychania). Towar, którego nie można wykluczyć, oznacza, że indywidualni konsumenci nie są w stanie powstrzymać innych przed konsumpcją towaru, zanim dostaniesz w swoje ręce jego jednostkę.

To właśnie ta kombinacja właściwości (wspólna pula, rzadkość, rywalizacja w konsumpcji i niewykluczalność) przygotowuje grunt pod tragedię tego, co wspólne. Każdy konsument maksymalizuje wartość, jaką uzyskuje z dobra, konsumując tyle, ile może, tak szybko, jak to możliwe, zanim inni wyczerpią zasoby, a nikt nie ma motywacji do ponownego inwestowania w utrzymanie lub reprodukcję dobra, ponieważ nie może uniemożliwić innym zawłaszczanie wartości inwestycji poprzez konsumpcję produktu dla siebie. Dobra staje się coraz mniej i może się całkowicie wyczerpać.

Pokonać tragedię Commons

Kluczowym aspektem dla zrozumienia i przezwyciężenia tragedii dobra wspólnego jest rola, jaką czynniki instytucjonalne i technologiczne odgrywają w rywalizacji i wykluczalności dobra. Społeczeństwa ludzkie rozwinęły wiele różnych metod dzielenia i egzekwowania wyłącznych praw do dóbr ekonomicznych i zasobów naturalnych lub karania tych, którzy nadmiernie konsumują wspólne zasoby na przestrzeni dziejów.

Rozwiązania prawne

Jednym z możliwych rozwiązań jest odgórna regulacja rządowa lub bezpośrednia kontrola zasobów wspólnej puli. Regulowanie konsumpcji i użytkowania lub prawne wykluczenie niektórych osób może zmniejszyć nadmierną konsumpcję, a inwestycje rządowe w ochronę i odnowienie zasobów mogą pomóc zapobiec ich wyczerpaniu. Na przykład przepisy rządowe mogą określać limity ilości bydła, które mogą być wypasane na gruntach rządowych lub nadawać kwoty połowowe. Jednak odgórne rozwiązania rządowe mają tendencję do cierpienia z powodu dobrze znanych problemów związanych z pogonią za rentą,. zleceniodawcą oraz wiedzą, które są nieodłącznie związane z centralnym planowaniem gospodarczym i procesami politycznymi.

Przypisanie praw własności prywatnej do zasobów osobom fizycznym jest kolejnym możliwym rozwiązaniem, skutecznie przekształcającym zasób z wspólnej puli w dobro prywatne. Instytucjonalnie zależy to od wypracowania pewnego mechanizmu definiowania i egzekwowania praw własności prywatnej, co może nastąpić jako przerost istniejących instytucji własności prywatnej nad innymi rodzajami dóbr. Technologicznie oznacza to opracowanie jakiegoś sposobu identyfikowania, mierzenia i oznaczania jednostek lub działek wspólnej puli zasobów w gospodarstwach prywatnych, takich jak znakowanie bydła niezależnego.

To rozwiązanie może ucierpieć z powodu tych samych problemów, co odgórna kontrola rządowa, ponieważ najczęściej ten proces prywatyzacji odbywał się w drodze przejęcia przez rząd na siłę kontroli nad zasobem typu common-pool, a następnie przyznawania praw własności prywatnej do tego zasobu. swoim poddanym w oparciu o cenę sprzedaży lub zwykłą przysługę polityczną. W rzeczywistości to właśnie argumentował Lloyd, pisząc mniej więcej w czasach, gdy angielski parlament uchwalił ustawy o ochronie, które pozbawiły tradycyjnych wspólnych warunków własności pastwisk i pól oraz podzieliły ziemię na prywatne gospodarstwa.

###Rozwiązania zbiorowe

To prowadzi nas do innego popularnego rozwiązania dla przezwyciężenia tragedii wspólnego pastwiska, polegającego na wspólnym działaniu zbiorowym, opisanym przez ekonomistów kierowanych przez Nobelistkę Elinor Ostrom. Przed angielskimi prawami klauzury zwyczajowe ustalenia między wiejskimi wieśniakami i arystokratycznymi (lub feudalnymi) lordami obejmowały powszechny dostęp do większości pastwisk i gruntów rolnych oraz zarządzanie ich użytkowaniem i ochroną. Ograniczając użytkowanie do lokalnych rolników i pasterzy, zarządzając użytkowaniem za pomocą praktyk, takich jak płodozmian i sezonowy wypas, oraz zapewniając egzekwowalne sankcje za nadużywanie i nadużywanie zasobów, te wspólne działania z łatwością pokonały tragedię wspólnego pastwiska (wraz z innymi problemami). .

Elinor Ostrom była pierwszą kobietą i jedną z zaledwie dwóch kobiet, które zdobyły nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii.

W szczególności zbiorowe działanie może być przydatne w sytuacjach, gdy techniczne lub naturalne wyzwania fizyczne uniemożliwiają wygodny podział wspólnego zasobu na małe prywatne paczki, polegając zamiast tego na środkach mających na celu zaradzenie rywalizacji dóbr w konsumpcji poprzez regulację konsumpcji. Często wiąże się to również z ograniczeniem dostępu do zasobów tylko do tych, którzy są stronami porozumienia o działaniach zbiorowych, skutecznie przekształcając wspólny zasób z puli w rodzaj dobra klubowego.

Przykład tragedii Commons: prawa do połowów

Łowisko Grand Banks u wybrzeży Nowej Fundlandii jest doskonałym przykładem tragedii wspólnego pastwiska. Przez setki lat rybacy na tym obszarze wierzyli, że łowiska są obfite w dorsze, ponieważ łowisko wspierało wszystkie połowy dorsza, które mogli zrobić przy użyciu istniejącej technologii połowowej, a jednocześnie wciąż rozmnażają się każdego roku w naturalnym cyklu tarła dorsza. Jednak w latach sześćdziesiątych postęp w technologii połowów sprawił, że rybacy mogli łowić stosunkowo ogromne ilości dorsza, co oznaczało, że połowy dorsza stały się obecnie działalnością konkurencyjną; każdy połów pozostawiał coraz mniej dorsza w morzu, co wystarczyło, aby zacząć wyczerpywać zasoby hodowlane i zmniejszać ilość, jaką może złowić następny rybak lub w następnym sezonie. Jednocześnie nie istniały skuteczne ramy praw własności ani instytucjonalnych środków wspólnej regulacji połowów. Fisherfolk zaczął konkurować ze sobą o połów coraz większych ilości dorsza, a do 1990 roku populacja dorsza w regionie była tak niska, że cały przemysł upadł.

W niektórych przypadkach tragedia wspólnego dobra może doprowadzić do całkowitej i trwałej eliminacji zasobu wspólnego. Dobrym przykładem historycznym jest wyginięcie ptaka dodo. Łatwy do upolowania, nielotny ptak, żyjący tylko na kilku małych wyspach, dodo był gotowym źródłem mięsa dla głodnych żeglarzy podróżujących po południowym Oceanie Indyjskim. Z powodu nadmiernego polowania dodo zostało wytępione niecałe sto lat po jego odkryciu przez holenderskich żeglarzy w 1598 roku.

Coś, na co należy zwrócić uwagę w świetle poprzednich rozdziałów, pierwotnie cytowany przykład Hardina nie był historycznym przykładem tragedii wspólnego pastwiska. Angielskie pastwiska w czasach Lloyda już dawno przestały być wspólnym zasobem, ale po prostu przechodziły od wspólnego układu zbiorowego działania do bardziej sprywatyzowanego układu posiadania ziemi ze względu na inne trendy społeczne, gospodarcze i polityczne.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Prowadzi to do nadmiernej konsumpcji i ostatecznie do wyczerpania wspólnego zasobu ze szkodą dla wszystkich.

• Rozwiązania tragedii wspólnego pastwiska obejmują nałożenie praw własności prywatnej, regulacje rządowe lub opracowanie układu zbiorowego działania.

• Tragedia wspólnego pastwiska jest problemem w ekonomii, który pojawia się, gdy jednostki zaniedbują dobrobyt społeczeństwa w pogoni za osobistym zyskiem.

• Aby doszło do tragedii wspólnego dobra, zasoby muszą być rzadkie, rywalizujące w konsumpcji i niewykluczalne.