Unia Europejska (UE)
Czym jest Unia Europejska (UE)?
Unia Europejska (UE) to polityczny i gospodarczy sojusz 27 krajów. UE promuje wartości demokratyczne w swoich krajach członkowskich i jest jednym z najpotężniejszych bloków handlowych na świecie. Dziewiętnaście krajów dzieli euro jako swoją oficjalną walutę.
UE wyrosła z chęci wzmocnienia współpracy gospodarczej i politycznej na całym kontynencie europejskim po II wojnie światowej.
Produkt krajowy brutto (PKB) UE wyniósł w 2021 roku 14,45 biliona euro. To około 15,49 biliona dolarów. PKB Stanów Zjednoczonych w tym samym okresie wyniósł około 23 biliony dolarów.
Historia Unii Europejskiej (UE)
UE ma swoje korzenie w Europejskiej Wspólnocie Węgla i Stali, która powstała w 1950 roku i liczyła zaledwie sześciu członków: Belgię, Francję, Niemcy, Włochy, Luksemburg i Holandię. Stała się Europejską Wspólnotą Gospodarczą w 1957 roku na mocy traktatu rzymskiego, a następnie została przemianowana na Wspólnotę Europejską (WE).
Służyło to pogłębieniu integracji polityki zagranicznej, bezpieczeństwa i spraw wewnętrznych państw członkowskich. W tym samym roku UE ustanowiła wspólny rynek, aby promować swobodny przepływ towarów, usług, osób i kapitału przez swoje granice wewnętrzne.
KE początkowo skupiła się na wspólnej polityce rolnej i likwidacji barier celnych. Dania, Irlandia i Wielka Brytania dołączyły w 1973 roku w pierwszej fali ekspansji. Bezpośrednie wybory do Parlamentu Europejskiego rozpoczęły się w 1979 roku.
Stworzenie wspólnego rynku
W 1986 roku Jednolity Akt Europejski rozpoczął sześcioletni plan stworzenia wspólnego rynku europejskiego poprzez harmonizację przepisów krajowych.
Traktat z Maastricht wszedł w życie w 1993 roku, zastępując WE Unią Europejską (UE). Euro zadebiutowało jako wspólna wspólna waluta dla uczestniczących członków UE w styczniu. 1, 1999. Dania i Wielka Brytania wynegocjowały klauzule „opt-out”, które pozwalały krajom zachować własne waluty, jeśli zechcą.
Kilku nowych członków UE albo nie spełniło jeszcze kryteriów przyjęcia euro, albo zdecydowało się zrezygnować.
Europejski kryzys zadłużenia
W następstwie światowego kryzysu finansowego 2007-2008 UE i Europejski Bank Centralny zmagały się z wysokim zadłużeniem państwowym i powolnym wzrostem we Włoszech, Hiszpanii, Portugalii, Irlandii i Grecji.
Grecja i Irlandia otrzymały pomoc finansową z UE w 2010 r. pod warunkiem wdrożenia środków oszczędności fiskalnych. Portugalia poszła w ich ślady w 2011 r. Drugie wsparcie dla Grecji było potrzebne w 2012 r.
Kryzys ustąpił po przyjęciu przez Unię Europejską i Europejski Bank Centralny szeregu środków mających na celu wsparcie długu państwowego i sektora bankowego dotkniętych nim krajów.
Środki długoterminowe
Obejmowały one utworzenie w październiku 2012 r. Europejskiego Mechanizmu Stabilności (ESM), ustanowionego w celu pomocy członkom UE borykającym się z poważnymi problemami finansowymi, w tym brakiem dostępu do rynków obligacji. EMS zastąpił tymczasowy mechanizm ochronny Europejskiego Instrumentu Stabilności Finansowej, który obowiązywał od 2010 r.
Europejski Bank Centralny przeprowadził serię „ukierunkowanych dłuższych operacji refinansujących” w latach 2014, 2016 i 2019, aby zapewnić finansowanie na korzystnych warunkach dla unijnych instytucji finansowych.
W 2015 r. Unia Europejska złagodziła postanowienia Ustawy o Stabilności i Wzrostu z 2011 r. zobowiązujące państwa członkowskie do ukierunkowania długu publicznego na poziomie poniżej 60% produktu krajowego brutto oraz rocznego deficytu budżetowego poniżej 3% PKB w średnim okresie.
W tym samym roku odpowiedzialność za rozwiązywanie problemów bankowych w strefie euro przejęła nowa agencja UE, Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji.
Problemy Północ-Południe UE
Chociaż środki pomocowe zajęły się kryzysem, nie rozwiązały jednej z jego głównych przyczyn – dużej dysproporcji w zamożności i wzroście gospodarczym między silnie uprzemysłowioną północą Unii Europejskiej a jej biedniejszymi południowymi peryferiami, które pozostają mniej zurbanizowane i bardziej zależne od rolnictwa.
Ponieważ uprzemysłowiona północ i bardziej wiejskie południe mają wspólną walutę, walczące gospodarki południa nie mogą wykorzystać deprecjacji waluty do poprawy swojej międzynarodowej konkurencyjności. Bez deprecjacji waluty eksporterzy z południa ostatecznie walczą o konkurowanie z rywalami z północy, którzy korzystają z szybszego wzrostu produktywności.
Jak to działa w USA
W Stanach Zjednoczonych federalne płatności transferowe pomagają zniwelować podobne dysproporcje gospodarcze między regionami i stanami.
Stany o wyższych średnich dochodach mają tendencję do wnoszenia nieproporcjonalnie dużego udziału w dochodach federalnych, podczas gdy te o niższych dochodach zwykle mają większy udział w nakładach federalnych.
W Unii Europejskiej pandemia COVID-19 wywołała wspólne środki wydatkowe, które niektórzy nazwali „niepełną i kruchą unią fiskalną w trakcie tworzenia”.
Bomba Brexitowa
Po odrzuceniu wcześniejszych apeli o powszechne referendum w sprawie członkostwa Wielkiej Brytanii w Unii Europejskiej konserwatywny premier David Cameron obiecał głosowanie w 2013 roku i zaplanował je na 2016 rok. Był to czas rosnącej popularności Partii Niepodległości Wielkiej Brytanii, która sprzeciwiała się członkostwu w Unii Europejskiej.
Po przegranej w późnych sondażach, 23 czerwca 2016 r. wygrała opcja Leave, zdobywając prawie 52% głosów. Cameron zrezygnował następnego dnia. Wielka Brytania oficjalnie opuściła UE w styczniu. 31.2020.
W lipcu 2020 r. raport Komisji ds. Wywiadu i Bezpieczeństwa brytyjskiego parlamentu odnotował powszechne doniesienia medialne o rosyjskich działaniach na rzecz opcji „Leave” i zarzucił rządowi, że nie zbadał rosyjskiego zaangażowania w brytyjską politykę.
##Przegląd najważniejszych wydarzeń
W referendum z 2016 r., znanym jako Brexit, Wielka Brytania głosowała za opuszczeniem UE. Został oficjalnie opuszczony w 2020 roku.
Unia Europejska (UE) to polityczna i gospodarcza grupa 27 krajów oddanych wspólnym wartościom demokratycznym.
W ostatnich latach UE rozszerzyła się, obejmując wiele krajów, które były radzieckimi państwami socjalistycznymi przed upadkiem Związku Radzieckiego.
Euro jest wspólną oficjalną walutą 19 członków UE znanych pod wspólną nazwą strefy euro.
##FAQ
Jak zmienia się Unia Europejska w XXI wieku?
Pierwotnymi członkami Unii Europejskiej były narody Europy Zachodniej. W XXI wieku UE rozszerzyła członkostwo na kraje Europy Wschodniej, które powstały po upadku Związku Radzieckiego. Jej obecne kraje członkowskie to Bułgaria, Chorwacja, Czechy, Estonia, Łotwa, Litwa, Polska, Rumunia, Słowacja i Słowenia.
Dlaczego powstała Unia Europejska?
Nadrzędnym celem Unii Europejskiej w latach po II wojnie światowej było położenie kresu niszczycielskim wojnom, które od wieków niszczyły Europę. Jednocześnie stawało się coraz bardziej jasne, że zjednoczona Europa będzie miała znacznie większą siłę gospodarczą i polityczną niż poszczególne narody w powojennym świecie.
Jaki jest cel Unii Europejskiej?
Unia Europejska została stworzona, aby związać narody Europy bliżej siebie dla dobrobytu gospodarczego, społecznego i bezpieczeństwa wszystkich. Jest to jedna z kilku prób po II wojnie światowej zjednoczenia narodów Europy w jedną całość.
