Recesja wzrostu

Co to jest recesja wzrostu?

Recesja wzrostu to wyrażenie ukute przez ekonomistę Solomona Fabricanta, profesora Uniwersytetu Nowojorskiego, aby opisać gospodarkę, która rozwija się w tak wolnym tempie, że więcej miejsc pracy jest traconych niż przybywa. Recesja wzrostu nie osiąga dotkliwości prawdziwej recesji,. ale nadal wiąże się ze wzrostem bezrobocia i gospodarki, która działa poniżej swojego potencjału.

Zrozumienie recesji wzrostu

Recesja to znaczny spadek aktywności gospodarczej, który trwa dłużej niż kilka miesięcy. Widać to w produkcji przemysłowej, zatrudnieniu, dochodach realnych i handlu hurtowo-detalicznym. Jednak gospodarka, która rośnie, ale rozwija się wolniej niż jej długoterminowa stopa trwałego wzrostu, może nadal odczuwać recesję lub recesję wzrostu. Może się tak wydawać, nawet jeśli wzrost gospodarczy nie spada poniżej zera. Dzieje się tak, ponieważ wzrost jest tak słaby, że bezrobocie rośnie, a dochody spadają, tworząc w ten sposób warunki przypominające recesję.

Recesja wzrostu często wiąże się z minimalną inflacją cen, ponieważ wiele osób jest bez pracy i może być zmuszone do ograniczenia wydatków uznaniowych, w wyniku czego inflacja pozostanie niska. Jednak ludzie, którzy mają tyle szczęścia, że mają pracę w czasie recesji wzrostu, mogą zauważyć, że ich realne dochody i siła nabywcza wzrosną. Dla kredytobiorców może to odnieść korzyść, ponieważ brak presji inflacyjnej oznacza, że banki centralne prawdopodobnie utrzymają stopy procentowe na niskim poziomie.

Konsekwencje recesji wzrostu

Recesja wzrostu może nie przyciągać takiej samej uwagi mediów jak recesja, niemniej jednak niesie ze sobą szeroki zakres implikacji. Wielu ekonomistów uważa, że w latach 2002-2003 gospodarka Stanów Zjednoczonych doświadczyła recesji wzrostu. Ekonomiści opisali również, że lata powolnego ożywienia po Wielkiej Recesji w latach 2008–2009 były recesją wzrostu, ponieważ gospodarka rosła, ale w umiarkowanym tempie przez kilka lat i często nie tworzyła wystarczającej liczby miejsc pracy, aby albo wchłonąć nowych ludzi wchodzących na rynek pracy, albo by ponownie zatrudnić tych, którzy są na uboczu. Na przykład w drugim kwartale 2011 r. realny produkt krajowy brutto ( PKB ) rósł w tempie 1,3% rocznie, według Departamentu Handlu, znacznie poniżej solidnego 3% wskaźnika, który według ekonomistów jest niezbędny do tworzenia miejsc pracy. W tym kontekście wydatki konsumpcyjne, które stanowią 70% aktywności gospodarczej, wzrosły w tym kwartale zaledwie o 0,1%.

W rzeczywistości kilkakrotnie w ciągu ostatnich 25 lat mówi się, że gospodarka amerykańska znajdowała się w recesji wzrostu. Oznacza to, że pomimo wzrostu PKB, wzrost liczby miejsc pracy albo nie istniał, albo był niszczony w szybszym tempie niż dodawanie nowych miejsc pracy.

Zmiany gospodarcze i recesja wzrostu

Zmiany strukturalne w gospodarce mogą spowodować przejściową recesję wzrostu. Wzrost i rozwój nowych gałęzi przemysłu oraz upadek innych, w wyniku nowych technologii lub zmieniających się preferencji konsumentów, może powodować równoczesny wzrost gospodarczy i rosnące bezrobocie. Za każdym razem, gdy liczba miejsc pracy zniszczonych w starych, schyłkowych branżach przewyższa liczbę tworzonych w nowych lub rozwijających się branżach, może nastąpić chwilowa recesja wzrostu.

Sam postęp technologiczny może czasami potęgować recesję wzrostu. W zakresie, w jakim nowe technologie, takie jak automatyzacja, robotyka i sztuczna inteligencja, ułatwiają wzrost rentowności produkcji i biznesu przy mniejszym nakładzie pracy, mogą przyczynić się do recesji wzrostu. W tej sytuacji produkcja rośnie, a zyski przedsiębiorstw są silne, ale zatrudnienie i płace mogą ulec stagnacji.

Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Pełna techniczna definicja recesji nie jest spełniona, ale nadal występują pewne symptomy recesji, takie jak wzrost bezrobocia.

• W recesji wzrostu gospodarka rośnie, ale w bardzo wolnym tempie.

• Recesja wzrostowa może wystąpić jako po prostu łagodniejsza forma recesji, jako część przedłużonego, powolnego wychodzenia z deklarowanej recesji lub ze względu na zmiany strukturalne i technologiczne w gospodarce niezwiązane z normalnymi cyklami koniunkturalnymi.