Teoria Szczytu Hubberta
Czym jest teoria szczytu Hubberta?
Teoria szczytu Hubberta zakłada, że ponieważ produkcja ropy naftowej jest zasobem nieodnawialnym,. światowa produkcja ropy naftowej w końcu osiągnie szczyt, a następnie popadnie w końcowy spadek, zgodnie z krzywą przypominającą mniej więcej dzwon. Chociaż ten model można zastosować do wielu zasobów, został opracowany specjalnie do produkcji ropy naftowej.
Zrozumienie teorii szczytu Hubberta
Szczytowa teoria Hubberta opiera się na pracy Marion King Hubbert, geologa, który pracował dla Shella w latach pięćdziesiątych. Zakłada, że maksymalna produkcja z indywidualnych lub globalnych rezerw ropy nastąpi w połowie cyklu życia rezerwy, zgodnie z krzywą Hubberta,. która jest wykorzystywana przez firmy poszukiwawczo-wydobywcze (E&P) do szacowania przyszłych wskaźników wydobycia. Następnie spadek produkcji przyspiesza z powodu wyczerpywania się zasobów i malejących zysków. W związku z tym, jeśli nowe rezerwy nie zostaną uruchomione szybciej niż wydobyte rezerwy, świat w końcu osiągnie szczyt ropy — ponieważ w skorupie ziemskiej znajduje się skończona ilość konwencjonalnej lekkiej, słodkiej ropy naftowej.
Implikacje szczytowego oleju
Zbliżający się szczyt produkcji paliw kopalnych miałby oczywiście poważne konsekwencje dla światowej gospodarki. Zwiększony niedobór paliwa i rosnące koszty energii miałyby negatywny wpływ na praktycznie każdą branżę i bezpośrednio zwiększyły koszty życia konsumentów. Skokom światowych cen ropy często towarzyszą recesje gospodarcze; stały, utrzymujący się wzrost cen spowodowany długotrwałym spadkiem dostępnych rezerw ropy może prowadzić do odpowiedniej złej kondycji gospodarczej. Może nawet wywołać widmo stagflacji i spadającego standardu życia na całym świecie.
Rewolucja technologiczna w produkcji ropy
Jednak przewidywania Hubberta, że szczyt wydobycia ropy w USA osiągnie szczyt w latach 70., a świat osiągnie szczyt w roku 2000, okazały się błędne. W rzeczywistości rewolucja technologiczna w przemyśle naftowym zwiększyła rezerwy wydobywalne i zwiększyła wskaźniki wydobycia z nowych i starych odwiertów.
Dzięki zaawansowanej technologicznie cyfrowej eksploracji ropy naftowej przy użyciu obrazowania sejsmicznego 3D, które umożliwia naukowcom widzenie mil poniżej dna morskiego, udowodnione rezerwy na całym świecie stale rosną, ponieważ odkrywane są nowe pola naftowe. Odwierty na morzu w latach 50. mogły osiągnąć głębokość 5000 stóp. Obecnie najbardziej zaawansowane morskie platformy wiertnicze mają technologię umożliwiającą wiercenie do 50 000 stóp.
Stan Teksas jest liderem w wydobyciu ropy naftowej w Stanach Zjednoczonych każdego roku, ale jeden od 1970 r. W 1972 r. roczna produkcja stanu wzrosła do nieco ponad 1,26 miliarda baryłek. Dzięki innowacjom, takim jak szczelinowanie hydrauliczne,. zwiększone odzyskiwanie ropy (EOR) i odwierty poziome, w 2019 r. roczna produkcja wzrosła do ponad 1,8 miliarda baryłek. Te innowacje dodały biliony stóp sześciennych gazu i miliardy baryłek ropy do możliwych do wydobycia rezerw Ameryki. Chociaż Stany Zjednoczone stały się eksporterem netto produktów naftowych (takich jak destylaty, benzyna silnikowa i paliwo do silników odrzutowych), pozostają importerem netto ropy naftowej.
Zaawansowana technologicznie cyfrowa eksploracja ropy naftowej przy użyciu obrazowania sejsmicznego 3D umożliwiła firmom naftowym odkrywanie nowych pól naftowych.
Nigdy więcej oleju szczytowego?
Przemysł naftowy nie mówi już o wyczerpaniu się ropy dzięki firmom takim jak Schlumberger. W dającej się przewidzieć przyszłości ropy naftowej są duże ilości. Według BP Statistical Review of World Energy 2020, łączne światowe potwierdzone rezerwy ropy naftowej szacuje się na około 1,73 biliona baryłek na koniec 2019 roku. Jednak liczba ta prawdopodobnie wzrośnie, ponieważ większość świata jeszcze nie zbadane przy użyciu najnowszych technologii.
Nie jesteśmy też blisko szczytowej energii. Na całym świecie istnieje ponad 1 bilion ton sprawdzonych zasobów węgla, które przy obecnym tempie wydobycia wystarczają na około 150 lat. Potwierdzone zasoby gazu ziemnego to 201,34 bilionów metrów sześciennych, które wystarczają na co najmniej 50 lat. Według amerykańskiej służby geologicznej i geofizycznej może istnieć 3,0 biliony ton hydratów metanu, co wystarczy, by zasilić świat przez tysiąc lat.
Te znane i szacowane rezerwy wskazują, że szczyt produkcji paliw kopalnych jest najwyraźniej bardzo odległy w przyszłości. Jednak biorąc pod uwagę obecne rozumienie pochodzenia paliw kopalnych, jest praktycznie nieuniknione, że całkowite rezerwy są zasobem ograniczonym. Ropa naftowa stanowi przyszłe zagrożenie, w zależności od tego, ile czasu zajmie nam osiągnięcie szczytu, jak szybko produkcja spadnie po szczycie oraz czy i jak szybko paliwa kopalne można zastąpić innymi źródłami energii. Na razie jednak teoria szczytowa Hubberta nie wydaje się stanowić znaczącego wyzwania gospodarczego w najbliższym czasie.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Wraz z rewolucją w nowych technologiach wyczerpią się rezerwy ropy naftowej, niż pierwotnie przewidywano.
Na dłuższą metę zasoby paliw kopalnych są skończone, więc teoria szczytowa Hubberta ma zastosowanie, ale nie wydaje się być zagrożeniem w najbliższym czasie.
Teoria szczytów Hubberta przewiduje wzrost, szczyt i spadek produkcji paliw kopalnych.
