Certyfikaty usług
Co to są certyfikaty usług?
Certyfikaty usługowe są podobne do obligacji,. ponieważ mają wartość nominalną i obiecaną płatność, w tym odsetki składane,. kwalifikującym się weteranom I wojny światowej w terminie zapadalności.
Zrozumienie certyfikatów usług
Kongres uchwalił Ustawę o odszkodowaniach dostosowanych do wojny światowej z 1924 r., która przyznawała świadectwa służby weteranom I wojny światowej. Te zaświadczenia były podobne do świadczeń z ubezpieczenia na życie. Każdy miał wartość nominalną i obiecaną płatność w terminie zapadalności, w tym odsetki składane. Formalnie znane jako Dostosowane Certyfikaty Służby, dojrzewały w ciągu 20 lat, czyli w tym przypadku w 1945 roku. Weterani mieli prawo do 1 dolara za każdy dzień służby w kraju i 1,25 dolara za każdy dzień służby za granicą. Wartość nominalna certyfikatów została ograniczona do 500 USD dla każdego weterynarza, który służył w kraju i 625 USD dla tych, którzy służyli za granicą.
Długoterminowy termin zapadalności tych certyfikatów usługowych stwarzał problemy dla posiadaczy i rządu USA. W latach 30., w samym środku Wielkiego Kryzysu,. weterani wojenni rozpaczliwie potrzebowali funduszy i protestowali, żądając natychmiastowej zapłaty gotówką za zaświadczenia o służbie. Tysiące weteranów wojennych i ich rodzin, znanych jako „Armia Bonusowa”, pomaszerowało do Waszyngtonu, aby przekonać Kongres do przesunięcia terminu ważności tych certyfikatów.
Chociaż ten marsz początkowo nie przyspieszył płatności, Kongres w 1936 r. uchwalił ustawę umożliwiającą weteranom pobieranie opłat za certyfikaty służby. Ustawa o Skorygowanej Wypłacie Odszkodowań przewidywała natychmiastową wypłatę wartości nominalnej zaświadczeń o świadczeniu usług pomniejszonych o niespłacone pożyczki i niespłacone odsetki. Ustawa zastąpiła certyfikaty usług niezbywalnymi, ale natychmiast wymienialnymi obligacjami usługowymi wyemitowanymi przez Departament Skarbu w nominałach 50 USD, z nieparzystymi kwotami między wielokrotnościami 50 USD płaconymi czekiem. Na przykład, jeśli weteran miał otrzymać 1172 USD na świadectwie służby, otrzymywał dwadzieścia trzy obligacje służbowe po 50 USD i wypisał czek na 22 USD różnicy. Obligacje te są formalnie nazywane Skorygowanymi Obligacjami Usługowymi.
Obligacje premiowe były oprocentowane w wysokości 3% w skali roku, wyższe niż 2,5% oprocentowanie na bankowych rachunkach oszczędnościowych. Chociaż obligacje służbowe nie mogły zostać sprzedane, można je było wymienić na gotówkę w Skarbie Państwa w dowolnym momencie po 15 czerwca 1936 r. Podczas gdy weterani mieli możliwość posiadania obligacji do terminu ich wykupu w 1945 r., większość weteranów spieniężyła je niemal natychmiast . W pierwszych dwóch tygodniach czerwca 1936 r. weterani zgarnęli 46% całkowitej premii.
Płatności gotówkowe stanowiły skuteczny bodziec ekonomiczny. Ponieważ program wymagał niewielkiej administracji rządowej, pieniądze płacone weteranom prawdopodobnie zostały wydane bez opóźnień, a cały proces nie wymagał długiego czasu realizacji programu robót publicznych.
Przegląd najważniejszych wydarzeń
Certyfikaty służby zostały przyznane weteranom I wojny światowej na podstawie Ustawy o odszkodowaniach dostosowanych do wojny światowej z 1924 r.
Certyfikaty usług są podobne do obligacji, ponieważ mają wartość nominalną i obiecaną płatność, w tym odsetki składane, uprawnionym weteranom I wojny światowej w terminie zapadalności.
Certyfikaty serwisowe, formalnie znane jako Adjusted Service Certificates, z okresem ważności 20 lat.
