Teodor W. Schultz

Kim był Theodore W. Schultz?

Theodore W. Schultz, który nazywał się Ted Schultz, urodził się 30 kwietnia 1902 r. i zmarł w lutym. 26, 1998. Był amerykańskim laureatem Nagrody Nobla, ekonomistą i kierownikiem katedry ekonomii na Uniwersytecie w Chicago. Najbardziej znany jest z opracowania Teorii Kapitału Ludzkiego ożywienia gospodarczego po katastrofie.

##Życie i kariera

Theodore W. Schultz urodził się na farmie w Południowej Dakocie. Uczęszczał do szkoły do ósmej klasy, kiedy z powodu braku siły roboczej w czasie I wojny światowej wyjechał do pracy w rodzinnym gospodarstwie. Później, zmotywowany uporczywymi kłopotami finansowymi, które widział wokół siebie w sektorze rolniczym, zapisał się do specjalnego gospodarstwa rolnego. zorientowany program studiów rolniczych i ekonomicznych w stanie Dakota Południowa. W końcu uzyskał dyplom z rolnictwa i ekonomii w 1928 roku w wieku 26 lat. Dwa lata później, w 1930 roku, ożenił się z Esther Werth, która była redaktorem wszystkich dzieł Schultza aż do jej śmierci w 1991 roku.

Schultz był profesorem na Uniwersytecie Stanowym Iowa w latach 1930-1943. W 1943 roku wybuchł spór wokół oleomargaryny, gdy chodziło o pytanie, czyim interesom powinna służyć polityka gospodarcza: konsumentom czy producentom. Po tym, jak szkoła pod presją producentów nabiału stłumiła badania sprzyjające oleomargarynie, Schultz opuścił swoje stanowisko na uniwersytecie. Schultz studiował na Uniwersytecie w Chicago, gdzie służył do końca swojej kariery (kiedy nie wyjeżdżał za granicę w celach naukowych).

Został mianowany przewodniczącym Wydziału Ekonomii w 1946 i pełnił tę funkcję do 1961. Przyciągnął do Chicago swojego przyjaciela i byłego studenta Davida Gale Johnsona i razem wnieśli znaczny wkład w ekonomię doktrynalną, ideologiczną i analityczną, która przyciągnęła uwagę wsparcie kilku bogatych darczyńców i fundacji charytatywnych, w szczególności Fundacji Rockefellera. W 1960 roku został prezesem American Economic Association. W 1979 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii za badania nad rolą kapitału ludzkiego w rozwoju gospodarczym.

Składki

W swojej karierze Schultz wniósł szereg wkładów w rozwój nauk ekonomicznych. Obejmują one jego pracę nad ekonomiką rolnictwa krajów ubogich i rozwijających się oraz jego teorię rozwoju gospodarczego kapitału ludzkiego. W trakcie swoich badań Schultz faktycznie podróżował do wielu krajów, aby spotkać się z lokalnymi rolnikami, sołtysami i robotnikami.

Rolnictwo w krajach rozwijających się

Schultz rozszerzył swoją wczesną praktyczną pracę z ekonomii rolnictwa na globalne skupienie się na rozwoju regionów rolniczych w stosunkowo biednych krajach. Twierdzi on, że stagnacja gospodarcza na biednych, wiejskich obszarach rolniczych była w dużej mierze spowodowana polityką rządu, która przedkładała bogatsze obszary miejskie nad interesy rolnictwa. Polityki, które ograniczają ceny żywności i towarów rolnych, nieproporcjonalne opodatkowanie upraw i gruntów rolnych oraz niepowodzenie wielu rządów we wspieraniu usług badawczych i usług doradczych tłumią przedsiębiorczość wiejską i zmniejszają motywację i zdolność rolników do angażowania się w innowacje i inwestycje w rolnictwo, według Schultza.

Kapitał ludzki i ożywienie gospodarcze

Schultz zwrócił uwagę na niezwykłą szybkość, z jaką powojenne gospodarki Japonii i Niemiec Zachodnich odbiły się od całkowitego zniszczenia spowodowanego II wojną światową, zwłaszcza w porównaniu ze stosunkowo nienaruszoną infrastrukturą gospodarczą Wielkiej Brytanii, która przez kilka lat pogrążyła się w głębokiej depresji ekonomicznej. lata po wojnie. Schultz ustalił, że pomoc zagraniczna z Planu Marshalla w rzeczywistości szkodzi lokalnym gospodarkom w Europie, ponieważ chociaż pomoc była dystrybuowana za darmo, lokalne gospodarki były zniekształcane i tłumione, ponieważ bezpłatna i dotowana pomoc tłumiła ceny, pozostawiając miejscowym rolnikom niezdolność do konkurowania.

Schultz doszedł do wniosku, że podstawową przyczyną sukcesu Niemiec i Japonii była zdrowa i wykształcona populacja obu narodów, co ostatecznie stało się podstawą teorii kapitału ludzkiego. To skłoniło go do podkreślenia jakości populacji jako kluczowego czynnika wzrostu gospodarczego i rozwoju ponad jakość lub ilość ziemi lub innych zasobów naturalnych. Doprowadziło to do poważnej zmiany w finansowaniu programów edukacji i promocji zdrowia przez instytucje międzynarodowe, takie jak Międzynarodowy Fundusz Walutowy i Bank Światowy.

##Przegląd najważniejszych wydarzeń

• Otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 1991 roku.

• Theodore Schultz był ekonomistą rolnym i przewodniczącym Wydziału Ekonomii Uniwersytetu w Chicago.

• Schultz wniósł znaczący wkład w ekonomię rozwoju wsi i rolnictwa oraz teorię kapitału ludzkiego.